Abstract
Zure luchtverontreinigende stoffen zijn over het algemeen opgelost in waterdruppels. De gemiddelde druppeldiameter kan variëren van meer dan 10 micron bij dichte mist tot minder dan 1 micron bij een lage relatieve luchtvochtigheid. De druppelgrootte beïnvloedt de afzetting van ingeademd zuur in de luchtwegen en kan zo de toxiciteit beïnvloeden. Om de gezondheidsrisico’s van zuurverontreiniging te beoordelen, hebben wij normale en astmatische vrijwilligers gecontroleerd blootgesteld aan zwavelzuur aërosolen met nominale concentraties van 0 (controle), 500, 1000, en 2000 microgram/m3. De blootstellingen duurden 1 uur met intermitterende zware inspanning. De respons werd beoordeeld aan de hand van longfunctietests en symptoomvragenlijsten. Onder mistige omstandigheden (gemiddelde druppelgrootte 10 micron, temperatuur 50 graden F), werden geen duidelijke effecten op de longfunctie gevonden. Zowel normale als astmatische proefpersonen vertoonden echter een statistisch significante dosisgerelateerde toename van de ademhalingssymptomen. In een afzonderlijke studie vertoonden normale proefpersonen die blootgesteld werden bij 70 graden F met een gemiddelde druppelgrootte van 0,9 micron geen duidelijk effect op de functie of de symptomen. Astmapatiënten vertoonden dosisgerelateerde verminderingen van de geforceerde uitademing en een toename van de symptomen, het duidelijkst bij 1000 en 2000 microgram/m3. De verschillende resultaten van de twee studies weerspiegelen waarschijnlijk een invloed van de druppelgrootte, maar verder onderzoek is nodig om dit te bevestigen. De geaggregeerde resultaten suggereren dat slechts milde, of zelfs geen, irriterende effecten op de luchtwegen op korte termijn waarschijnlijk zijn bij zuurconcentraties die in de luchtverontreiniging worden bereikt.