Beschrijving &Gedrag
Porbeagle haaien, Lamna nasus (Bonnaterre, 1788), ook bekend als blauwe hond, beaumarishaai (UK) en makreelhaai, zijn nauw verwant aan de zalmhaai, Lamna ditropis, die tot 3.7 m lang en kunnen tot 230 kg wegen. De levensduur van deze soort bedraagt ongeveer 30 jaar. Porbeagles zijn forse grote haaien met grote zwarte ogen, een spitse snuit (iets langer en puntiger dan die van de zalmhaai) en kleine, gladde, smalle tanden. Ze zijn donkerblauw tot grijs op hun dorsale (boven) zijden, wit op hun ventrale (onder) zijden en op de onderste achterranden van hun eerste rugvin.
Zoals alle haaien in de familie Lamnidae, houden haringhaaien hun lichaamstemperatuur boven de omgevingstemperatuur van het water door thermoregulatie. Slechts weinig andere vissen hebben dit vermogen, behalve snelle zwemmers zoals tonijn. Hun lichaamstemperatuur wordt geregeld door vasculaire tegenstroomwarmtewisselaars (retia mirabilia) die in de spieren en de ingewanden worden aangetroffen, samen met vasculaire shunts die de bloedstroom geleiden. Deze stellen de haaien in staat de warmte die door metabolische processen wordt geproduceerd, vast te houden. Porseleinhaaien kunnen hun lichaamstemperatuur tot 7-10°C boven de temperatuur van het omringende water laten stijgen. Dit helpt hen zich aan te passen aan de koude wateren waaraan zij de voorkeur geven en vergemakkelijkt snel zwemmen.
Wereld verspreidingsgebied & Habitat
GBIF-netwerk OBIS-verspreidingskaart AquaMaps
Porbeaglehaaien, Lamna nasus, komen voor in de westelijke Atlantische Oceaan van Newfoundland, Canada tot New Jersey, VS, en mogelijk tot het zuiden van Brazilië en Argentinië. In de oostelijke Atlantische Oceaan worden haringhaaien aangetroffen rond IJsland en in de westelijke Barentszzee tot Zuid-Afrika, alsook in de Middellandse Zee. In het zuidwestelijk deel van de Stille Oceaan worden haringhaaien aangetroffen ter hoogte van Australië en Nieuw-Zeeland, en in het zuidoostelijk deel van de Stille Oceaan ter hoogte van Chili. In de Zuidelijke Oceaan komt deze soort voor bij South Georgia en de Kerguelen-eilanden.
Porbeenden bewonen zowel wateren boven continentale plateaus als oceaanbekkens. Ze prefereren koud water tussen 1-18°C, maar er zijn waarnemingen gemeld in wateren tot 23°C. Het dieptebereik van de haringhaai blijkt tussen 0-715 m te liggen.
Voedingsgedrag (Ecologie)
Porbeagle haaien voeden zich met kleine pelagische scholen vissen zoals: lancetvissen, haringen, makrelen, en bodemvissen zoals: zandlansen, plompen, botten, heek, en kabeljauw. Ze jagen ook op andere haaien en inktvissen.
Levensgeschiedenis
Porbeagle haaien, Lamna nasus, zijn levendbarend. Net als bij andere haaiensoorten begint het paringsritueel met het vastgrijpen van het vrouwtje door de mannetjeshaai, terwijl hij zijn grijper in haar cloaca steekt om haar te bevruchten. Vrouwtjes hebben vaak littekens als resultaat, wat wetenschappers soms helpt te bepalen of de vrouwtjes onlangs hebben gepaard of niet. De draagtijd zou 8-9 maanden duren, waarna nesten van 1-6 pups worden geboren. Vier pups is het gemiddelde, met 2 pups per baarmoeder. De jongen worden geboren met een lengte van ongeveer 68-80 cm.
Vrouwtjes op het noordelijk halfrond worden geslachtsrijp bij een lengte van ongeveer 2,32-2,59 m, en vrouwtjes op het zuidelijk halfrond bij een lengte van ongeveer 1,85-2,02 m. Mannetjes op het noordelijk halfrond worden geslachtsrijp bij een lengte van ongeveer 1,65-2,07 m. In het noordwestelijk deel van de Atlantische Oceaan worden deze afmetingen bereikt bij wijfjes van ongeveer 13 jaar, en bij mannetjes van ongeveer 8 jaar.
Op het noordelijk halfrond paren de haringhaaien tussen de herfst en de winter en baren ze tussen de lente en de zomer. Men denkt dat de populaties op het zuidelijk halfrond in Nieuw-Zeeland en Australië in de winter paren.
Ovovivipaar: de eieren worden in het lichaam van het vrouwtje bewaard in een broedkamer waar het embryo zich ontwikkelt en gevoed wordt door een dooierzak. Dit is de voortplantingsmethode voor de “levendbarende” vissen, waarbij de jongen uit de eikapsels in de baarmoeder van de moeder komen en kort nadien worden geboren. Ook bekend als aplacentaal levendbarend.
Conservation Status & Comments
Huidige IUCN Conservation Status voor Porbeagle Sharks Bewijs van instandhouding NOAA
UNEP World Conservation Monitoring Centre: Porbeagle haaien Controleer de Seafood Watch List voor deze soort
Porbeagle haaien, Lamna nasus, zijn potentieel gevaarlijk voor mensen vanwege hun grote omvang, maar conflicten tussen mensen en haaien met deze soort zijn uiterst zeldzaam. Er zijn slechts twee onuitgelokte beten gemeld. De haringhaai wordt commercieel bejaagd en als bijvangst gevangen door de commerciële visserij, en als gevolg daarvan zijn de populaties in het noordelijk deel van de Atlantische Oceaan aanzienlijk afgenomen.
Porbeagles worden commercieel bejaagd in Noorwegen en Canada, waar de visserij gereguleerd is. Ze worden daar ook als bijvangst gevangen, en zijn de op één na meest voorkomende bijvangstsoort in Noorwegen. Ze worden ook vaak als bijvangst gevangen door Japanse beugvissers. Ze worden bejaagd voor hun vlees, vinnen, olie en vismeel. Porbeagles worden ook tot op zekere hoogte recreatief gevangen in het Verenigd Koninkrijk, Ierland, de Verenigde Staten en Canada.
Porbeagles zijn waargenomen terwijl ze duikers op olieplatforms in de Noordzee snel passeerden, maar ze vielen niet aan. Dit is waarschijnlijk agonistisch (defensief) of verkennend gedrag.
Over het geheel genomen staan haringhaaien op de Rode Lijst van Bedreigde Soorten van de IUCN als Kwetsbaar (VU A2bd+3d+4bd), maar drie subpopulaties van haringhaaien zijn Kwetsbaar Bedreigd en Bedreigd:
Porbeagle Mediterranean subpopulation: Ernstig bedreigd A2bd;
Porbeagle Northeast Atlantic subpopulation: Ernstig bedreigd A2bcd+3d+4bd; en
Porbeagle Noordwest Atlantic subpopulation: Bedreigd A1abd.
VULNERABLE (VU)
Een taxon is kwetsbaar wanneer uit de beste beschikbare gegevens blijkt dat het voldoet aan een van de criteria A tot en met E voor kwetsbaar (zie deel V), en derhalve wordt geacht een groot risico te lopen in het wild uit te sterven.
Kritisch bedreigd (CR)
Een taxon is kritisch bedreigd wanneer uit de beste beschikbare gegevens blijkt dat het voldoet aan een of meer van de criteria A tot en met E voor kritisch bedreigd (zie deel V), en het derhalve wordt geacht een uiterst hoog risico te lopen in de natuur uit te sterven.
In gevaar gebracht (EN)
Een taxon is in gevaar gebracht wanneer uit de beste beschikbare gegevens blijkt dat het voldoet aan een of meer van de criteria A tot en met E voor bedreigd (zie deel V), en het daarom geacht wordt een zeer groot risico te lopen in de natuur uit te sterven.
Referenties &Verder onderzoek
Biologie van de haringhaai (Lamna nasus) – ReefQuest Centre for Shark Research
Porbeagle Shark – Fisheries and Oceans Canada
Elasmodiver.com – beeldbank van haaien, roggen, en chimaera’s van over de hele wereld door Andy Murch
Research Lamna nasus @
Barcode of Life BioOne Biodiversity Heritage Library CITES Cornell Macaulay Library Encyclopedia of Life (EOL) ESA Online Journals FishBase Afdeling Ichtyologie van het Florida Museum of Natural History GBIF Google Scholar ITIS IUCN RedList (Bedreigde Status) Portaal voor identificatie van mariene soorten NCBI (PubMed, GenBank, enz.) Ocean Biogeographic Information System PLOS SIRIS Tree of Life Web Project UNEP-WCMC Species Database WoRMS
Zoek naar Porbeagle Sharks @
Flickr Google Picsearch Wikipedia YouTube