Lysosomale enzymen zijn de producten van 40-50 niet-gelinkte genen in de celkern. Evenals membraan- en secretie-eiwitten worden zij gesynthetiseerd op membraan-gebonden ribosomen in het ruwe endoplasmatische reticulum. Zij krijgen oligosaccharideketens met een hoog gehalte aan Mannose van lipidegebonden tussenproducten op asparagineresiduen. Zij moeten worden gesorteerd van andere eiwitten die aanwezig zijn in het lumen van het endoplasmatisch reticulum en worden afgeleverd aan de lysosomen. Het best begrepen mechanisme voor dit sorteren en afleveren is het Man 6-P herkenningssysteem. De nieuw gesynthetiseerde zure hydrolasen verkrijgen Man 6-P-residuen via een reactie die uit twee stappen bestaat. Eerst wordt GlcNAc 1-P overgebracht naar de C-6 positie van de mannoseresiduen die aanwezig zijn op de asparagine-gekoppelde oligosachariden met hoge Mannose. Vervolgens worden N-acetylglucosamineresten verwijderd door het N-acetylglucosaminylfosfoglycosidase om de Man 6-P mono-ester te genereren, die in staat is de Man 6-P-receptor te binden. Gefosforyleerde enzymen kunnen zich dan binden aan Man 6-P-receptoren, die zich verzamelen in blaasjes en afscheiden voor de levering van enzymen aan lysosomen. Het is nog niet duidelijk in welk deel van het Golgi-apparaat de receptoren met de nieuw gesynthetiseerde enzymen zich afzetten. Enzymen die er niet in slagen receptoren te binden, worden afgescheiden. Sommige celtypes brengen op hun celoppervlak receptoren tot expressie die in staat zijn gefosforyleerde enzymen weer op te vangen door receptorgemedieerde endocytose. Deze weg van secretie en recaptatie biedt een alternatieve route naar de lysosomen. Na levering van het enzym aan de lysosomen worden de enzymen post-lysosomaal verwerkt door zure fosfotasen, die de fosfomonoestergroepen verwijderen, en zure proteasen, die de enzymen verkleinen en overtollige polypeptiden wegsnijden. Hoewel het bewijs zeer overtuigend is dat enzymen lysosomen kunnen bereiken via wegen die niet afhankelijk zijn van de Man 6-P receptor, zijn de mechanismen van Man 6-P receptor-onafhankelijke segregatie van zure hydrolasen naar lysosomen volstrekt onduidelijk. Naast deze vraag zijn er nog twee andere belangrijke vragen die nog moeten worden beantwoord. Een daarvan is de precieze intracellulaire route van het nieuw gesynthetiseerde enzym. Waar bindt het enzym eerst de receptor, en waar komt de receptor daadwerkelijk uit het Golgi-apparaat om de sortering te bewerkstelligen? De tweede belangrijke vraag is eigenlijk de centrale vraag naar het mechanisme van sortering van zure hydrolasen. Hoewel we nu weten dat de sortering gebeurt door een enzym dat zure hydrolasen fosforyleert, blijft de vraag: Hoe onderscheidt het verwerkende fosfotransferase zure hydrolasen van andere glycoproteïnen in het endoplasmatisch reticulum? (ABSTRACT VERTROKKEN OP 400 WOORDEN)