Hey guys,
Toen mijn GF het uitmaakte, was ik een complete en volslagen puinhoop. Ze bedroog me, maar toch vergaf ik haar, onze persoonlijkheden kwamen precies overeen, we hadden bijna alles gemeen, het was ongelooflijk.
We zijn ongeveer 3 en een halve maand geleden uit elkaar gegaan. Ik ben 2 maanden in NC geweest.
Ik werd zowat verliefd op dit meisje, zonder het te weten. Ik wilde doen alsof ik dat niet deed, maar het was duidelijk toen ze me verliet dat ik dat wel deed, ik was op het dieptepunt van mijn leven.
Ik smeekte, ik smeekte, ik probeerde haar te e-mailen, haar te FB-en, alle sociale media. Uiteindelijk blokkeerde ze me, ik was radeloos.
Ik begon aan mezelf te twijfelen, wat als ik dit had gedaan, wat als ik dat had gedaan, ik kreeg vrienden om te zien hoe het met haar ging, ik was een puinhoop.
Toen ging de tijd voorbij, 1 dag, 2 dagen, 3 dagen, ik was nog steeds in haar verdiept, ik wilde haar op de een of andere manier in mijn leven hebben, maar ik begon te beseffen dat het nooit zou gebeuren, ik dacht dat ik nooit meer een persoon als haar zou vinden, was onwijs depressief, had weinig tot geen energie, was een puinhoop huilend als een baby op 29 jaar oud (man).
Ik kreeg een nieuwe baan, ik was met mijn vrienden aan het praten, en op een dag na een maand sloeg er iets in, ik begon minder en minder aan haar te denken. Ik was verbijsterd, Waarom denk ik minder aan haar, waarom ben ik langzaam gestopt met naar haar sociale media te gaan. Ik begon de fouten, illusies van onze relatie op te merken.
Ik merkte kleine dingen op die ik niet leuk vond in onze relatie, en ik verborg ze omdat ik gelukkig was, dacht dat zij gelukkig was.
Ik zei screw it, ik ga weer met mensen flirten, mezelf beter laten voelen. Dus dat deed ik, ik ging naar dating sites, en begon nieuwe vrienden te maken met meisjes daar, sommige waren echt aardig, leuk, extravert, en het opende mijn ogen, ik had zoiets van huh…. Er zijn andere meisjes die net zo leuk zijn om mee te praten.
Ik kreeg een nieuwe baan, daar concentreerde ik me op en uit het niets dacht ik steeds minder aan haar, tot het punt dat ik nu nooit meer op haar sociale media kom. Het is belangrijk om op te merken dat JIJ haar en alle geluidstonen MOET VERWIJDEREN om haar niet te herinneren. Verwijder alles wat je aan haar doet denken. Bijvoorbeeld, ik gaf mijn cadeautjes weg die ze me gaf, en ik verwijderde haar van FB, mijn telefoon, En verander mijn beltoon voor berichten <– ECHT BELANGRIJK, om te stoppen met het triggeren van die mentale notitie in je hoofd als ze belt.
Ik merkte dat met de tijd je begint te merken dat dingen niet altijd zo perfect waren als je dacht, ik moest trouw zijn aan mezelf en mezelf vertellen dat ze me bedroog, dat is wat me super jaloers maakte na, dat is waarom het vertrouwen weg was, dat was de dag dat we zo’n beetje over waren.
Maar zelfs als de jouwe dat niet deed, wordt het beter, ik zweer het. Geef niet op, vertrouw me, ik ging door ALLE pijn, gemakkelijk de HARDSTE PIJN die ik ooit heb moeten doorstaan, maar het wordt niet alleen beter, maar je zult merken hoe snel het beter wordt.
Ik zal dit zeggen, er zullen dagen zijn dat je aan haar denkt, over haar droomt, maar neem die negatieve, dwing jezelf niet om haar te berichten, wees sterk, de goede herinneringen hoeven niet vergeten te worden, herbedraad ze gewoon op een manier dat het je beter laat voelen zonder het vertrouwen in jezelf te verliezen.
Vandaag was een perfect voorbeeld, ik dacht erover om haar eindelijk te berichten na zo’n lange tijd, en ik zei, waarom? Wat is het nut? Ik werd gedumpt. Wil ik haar in mijn leven hebben? Ik zou liegen, iedereen zou liegen als ze nee zouden zeggen. Maar je moet sterk zijn, en niet opgeven waar je in gelooft. Dit zijn de dingen waar je aan moet denken als je zwak wordt.
PS – Serieus tho, flirten was een groot deel van het herstel, het was aquward in het begin, maar uiteindelijk zul je je realiseren dat het je weer als een miljoen dollar laat voelen, en je kunt vooruit in het leven.
Good luck Guys and Gals.