Rural Health Information Hub

Bekijk meer

Vervoer is een belangrijke sociale determinant van gezondheid in plattelandsgemeenschappen. De beschikbaarheid van betrouwbaar vervoer is van invloed op iemands vermogen om toegang te krijgen tot passende en goed gecoördineerde gezondheidszorg, voedzaam voedsel te kopen, en anderszins voor zichzelf te zorgen. Plattelandsbevolkingen die het meest behoefte hebben aan vervoersdiensten om hun gezondheid en welzijn te behouden, zijn onder meer:

• Ouderen
• Mensen met een handicap
• Personen en gezinnen met een laag inkomen
• Veteranen
• Mensen met speciale zorgbehoeften, die vaak lange afstanden moeten afleggen om toegang te krijgen tot zorg

Deze gids richt zich op hoe gemeenschappen vervoersdiensten kunnen aanbieden om de toegang tot gezondheidszorg op het platteland te ondersteunen, wat ook ten goede kan komen aan zorgverleners door het verminderen van ongepast gebruik van EMS-diensten, het verbeteren van het gebruik van gezondheidszorgdiensten en het verminderen van no-show rates. De gids benadrukt ook vervoer als een gemeenschapsgerichte dienst die ouderen en mensen met een handicap in staat kan stellen om met succes in een gemeenschap te leven in plaats van een instelling voor langdurige zorg binnen te gaan of de gemeenschap te verlaten.

Vaak gestelde vragen

• Waar kan ik hulp krijgen bij het plannen en financieren van vervoersprojecten?
• Waar kan ik hulp krijgen bij het vinden van lokale transportprogramma’s en diensten?
• Wat zijn de gezondheidsgevolgen van het ontbreken van vervoer voor plattelandsbewoners, waaronder ouderen en gehandicapten?
• Welke strategieën kunnen plattelandsgemeenschappen en gezondheidszorgfaciliteiten gebruiken om medische vervoersdiensten voor niet-spoedeisende hulp te bieden?
• Met welke zaken moeten voorzieningen en organisaties rekening houden bij het aanbieden van vervoer?
• Kan Medicaid worden gebruikt om niet-spoedeisend medisch vervoer te subsidiëren?
• Welke middelen zijn beschikbaar om mijn plattelandsgemeenschap te helpen bij het plannen, ontwikkelen of uitbreiden van openbaar vervoer dat ouderen, gehandicapten en mensen met een laag inkomen zou helpen toegang te krijgen tot gezondheidszorgdiensten?
• Wat zijn de soorten accommodaties die rurale vervoerders moeten ondersteunen om te voldoen aan de Amerikanen met Handicaps Act (ADA), en wie komt in aanmerking voor deze speciale accommodaties?
• Zijn er programma’s of subsidiemogelijkheden om tribale gemeenschappen te helpen transportdiensten te verbeteren?
• Zijn er subsidies of programma’s om veteranen in plattelandsgebieden te helpen met vervoer naar VA medische centra en andere VA en niet-VA faciliteiten voor medische zorg?

Waar kan ik hulp krijgen bij het plannen en financieren van transportprojecten?

De volgende organisaties bieden middelen en technische bijstand met betrekking tot landelijke vervoersprojecten:

• Community Transportation Association of America
  Verstrekt een grote verscheidenheid aan informatie over economische ontwikkeling, financiering, technische bijstand, en andere zaken met betrekking tot openbaar vervoer op het platteland en in de stad. Biedt het Health Care and Transportation Resource Center, dat middelen, beleidsupdates en informatie bevat die zich richten op de kwesties, kansen en uitdagingen die van invloed zijn op professionals op het gebied van medisch vervoer zonder spoedeisende hulp.
  800.891.0590
• National Rural Transit Assistance Program (RTAP)
  Verstrekt opleidings- en technische hulpproducten en -diensten die op nationaal niveau zijn ontwikkeld, voor distributie en replicatie door de staten aan lokale vervoersorganisaties. Biedt een National Transit Resource Center met toegang tot informatie en expertise, en een online lijst van state RTAP contacts.
  888.589.6821
  [email protected]
• National Aging and Disability Transportation Center (NADTC)
  Een samenwerkingsverband ondersteund door Easterseals, de National Association of Area Agencies on Aging, de Federal Transit Administration, en bijgestaan door de Administration for Community Living. NADTC biedt gemeenschappen technische bijstand, training, informatie en verwijzing, en gemeenschapssubsidies gericht op de beschikbaarheid en toegankelijkheid van vervoer voor senioren en mensen met een handicap.
  866.983.3222
  [email protected]
• National Center for Mobility Management (NCMM)
  Vertrekt technische bijstand, training, gemeenschapssubsidies, en helpt gemeenschappen transportbeleid en mobiliteitsmogelijkheden te implementeren die mensen in staat stellen onafhankelijk te leven, evenals gezondheid, economische vitaliteit, en zelfredzaamheid te bevorderen. Gefinancierd door een samenwerkingsovereenkomst met de Federal Transit Administration, en wordt uitgevoerd door een consortium van drie nationale organisaties, de Community Transportation Association of America, de American Public Transportation Association, en Easterseals.
  866.846.6400
  [email protected]

Waar kan ik hulp krijgen bij het vinden van lokale transportprogramma’s en -diensten?

Om meer te weten te komen over vervoersmogelijkheden in uw regio en bewoners van het platteland te helpen vervoer te vinden:

• National Rural Transit Assistance Program Directory of State RTAP Managers
  Biedt een doorzoekbare directory van staats Rural Transit Assistance Program managers per staat, naam en trefwoord.
  888.589.6821
  [email protected]
• National Volunteer Transportation Center Map of Volunteer Driver Programs
  Biedt een doorzoekbare directory van vrijwillige chauffeurs programma’s in elke staat.
  800.891.0590 x708
• VirtualCAP
  Verstrekt informatie, middelen en programmamodellen over een verscheidenheid van onderwerpen, waaronder vervoer, die kunnen worden gebruikt door Community Action Agencies en anderen om personen en gezinnen met een laag inkomen te helpen op weg naar zelfvoorziening en om de armoede te verminderen in plattelands- en stadsgemeenschappen in de Verenigde Staten. Bevat gidsen met informatie over Community Action Agencies of Associations op staats- en lokaal niveau.
  • Community Action State Association Directory
  • Local Community Action Agency Directory

Wat zijn de gezondheidsgerelateerde gevolgen van het ontbreken van vervoer voor plattelandsbewoners, met inbegrip van ouderen en mensen met een handicap?

Betrouwbare vervoersmogelijkheden kunnen bepalen of veel mensen in plattelandsgebieden überhaupt toegang hebben tot gezondheidszorg. Vaak hebben ouderen en gehandicapten grotere behoeften aan gezondheidszorg dan andere plattelandsbewoners, en wonen in plattelandsgebieden geïsoleerd van zorgverleners kan een aanzienlijke impact hebben op hun kwaliteit van leven, hun gezondheid en hun veiligheid.

Volgens een studie uit 2010 van het Upper Great Plains Transportation Institute, zijn enkele van de negatieve effecten als gevolg van afstand en gebrek aan vervoer:

• Toename van vertraagde of gemiste reizen om gezondheidszorgdiensten te ontvangen
• Verstoring van lopende behandelingen en diensten voor chronisch zieke patiënten
• Reisafstand naar gezondheidsdiensten en de bijbehorende kosten beïnvloeden de beslissingen van patiënten over gezondheidszorg
• Reistijd die wordt besteed om toegang te krijgen tot gezondheidszorg kan patiënten fysiek beïnvloeden en stress veroorzaken
• Gebruik van sommige medicijnen, zoals insuline, neemt af naarmate patiënten verder van hun zorgbron wonen

Studies hebben aangetoond dat het verstrekken van vervoer voor medische behandeling aan patiënten met een laag inkomen, ouderen en gehandicapten kosteneffectief is en de kwaliteit van leven verbetert. Een studie uit 2005 van het Transit Cooperative Research Program toonde de verschillen aan tussen de kosten van slecht beheerde en goed beheerde zorg, evenals de verschillen in kwaliteit van leven. Zij vonden dat de vermindering van de kosten voor gezondheidszorg en de verbetering van de levenskwaliteit meer dan opwegen tegen de kosten die nodig zijn om medisch vervoer zonder spoed te voorzien. Het missen van een routine- of preventieve zorgdienst vanwege vervoer kan leiden tot slecht beheerde zorg, een behoefte aan spoedeisende zorg en vermijdbare ziekenhuisopnames.

Het bieden van effectieve vervoersopties naar gezondheidsdiensten voor inwoners met een laag inkomen, ouderen en gehandicapten vermindert ziekenhuisopnames en verpleeghuisverblijven, waardoor ze bijdragende leden van de gemeenschap kunnen blijven en gezonder kunnen leven terwijl de gezondheidskosten laag blijven. Bovendien kunnen bewoners van het platteland dankzij vervoer sociale isolatie vermijden, zoals wordt besproken in het artikel in Rural Monitor, Social Isolation and Loneliness: Insights from Rural Clinical Providers and Other Experts.

Welke strategieën kunnen plattelandsgemeenschappen en gezondheidszorgfaciliteiten gebruiken om niet-spoedeisende medische vervoerdiensten aan te bieden?

Volgens een studie uit 2010, gefinancierd door de Federal Transit Administration (FTA):

De grootste problemen voor mensen die het openbaar vervoer gebruiken voor reizen in de gezondheidszorg zijn onhandige schema’s, de noodzaak om transit en medische schema’s op elkaar af te stemmen, en infrequente service.

Veel strategieën zijn geïmplementeerd in plattelandsgemeenschappen in het hele land om medische vervoersdiensten voor niet-spoedeisende hulp te bieden. Sommige strategieën voor gemeenschappen die een of andere vervoersdienst beschikbaar hebben, omvatten:

• Het inhuren van een mobiliteitsmanager om het plannen en verzenden van inspanningen te stroomlijnen
• Het creëren van een website en een contactcentrum voor de klantenservice voor directe ritaanvragen
• Het centraliseren van personeel voor het bepalen van de reisgerechtigdheid en reserveringsaanvragen
• Het opstellen van schema’s voor medische ritten naar centra voor specialistische zorg om reistijden te verminderen en consistente service te bieden.
• Het implementeren van een interactief voice response (IVR) systeem dat de avond ervoor belt om een annulering te bevestigen of mogelijk te maken, evenals dezelfde dag melding wanneer het voertuig in de buurt is van de locatie van de rijder
• Het breed verspreiden van informatie over de beschikbaarheid van transitdiensten

In sommige gemeenschappen waar formele vervoersdiensten niet beschikbaar zijn of ontoereikend zijn, hebben zorginstellingen of gemeenschapsorganisaties ervoor gekozen om het gat in het zorgvervoer op te vullen door:

• Het aanbieden van vervoersdiensten voor zorgafspraken met behulp van betaalde of vrijwillige chauffeurs
• Het coördineren van een gedeelde rit/kosten vervoer programma (een deur-tot-deur, vooraf te reserveren,
• Gecoördineerde ritten uitbesteden aan gekwalificeerde leveranciers
• Telegezondheidszorg gebruiken om de reiskosten te verminderen die plaatselijke patiënten moeten maken om toegang te krijgen tot gespecialiseerde zorg
• Een mobiele kliniek starten om gezondheidsdiensten naar patiënten in afgelegen gebieden te brengen
• Sommige diensten op plaatselijke scholen aanbieden om kinderen met een laag inkomen of grote zorgbehoeften te bereiken
• Gemeenschapsgezondheidswerkers of gemeenschapsparamedici bij mensen thuis langs laten gaan,

Voorbeelden van programma’s voor vervoer zonder spoedeisende hulp in plattelandsgebieden zijn onder meer:

• HealthTran – Een niet-spoedeisende vervoersdienst die ritten aanbiedt voor patiënten die een vervoersbehoefte aantonen voor tijdige toegang tot primaire en preventieve zorg in Zuid-Centraal Missouri. HealthTran werd ook geprofileerd in een 2016 Rural Monitor artikel.
• Angel Flight West – Een netwerk van meer dan 1.400 piloten doneren hun vaardigheden, vliegtuigen en alle kosten die gepaard gaan met vliegen om gezinnen en individuen in nood te helpen in de 13 westelijke staten van de Verenigde Staten. Angel Flight West was een van de verschillende liefdadigheidsvluchtdiensten die werden uitgelicht in een artikel van 2018 Rural Monitor.
• Tri-Valley Opportunity Council Rural Transportation – Een gecoördineerd openbaar vervoer en vrijwillige chauffeur systeem dat een landelijk 8-county gebied in het noordwesten van Minnesota bedient.

Voor meer informatie over de ontwikkeling van landelijke vervoersprogramma’s, zie de Rural Transportation Toolkit.

Met welke zaken moeten voorzieningen en organisaties rekening houden bij het aanbieden van vervoer?

• Screening en training van chauffeurs
  Wanneer men gebruik maakt van vrijwillige of betaalde chauffeurs, moet men ervoor zorgen dat de chauffeurs gescreend worden om de veiligheid van de patiënten te garanderen. Bovendien moeten chauffeurs net als alle andere personeelsleden een adequate opleiding krijgen, met onderwerpen als veiligheid, hoe patiënten te helpen, en de noodzaak van vertrouwelijkheid.
• Aansprakelijkheidskwesties
  Voordat een transportprogramma wordt geïmplementeerd, moeten aansprakelijkheidskwesties volledig worden onderzocht en overwogen, met name bij het gebruik van vrijwillige chauffeurs of persoonlijke voertuigen.
• Financiering van het programma
  Hoe zal het programma gefinancierd en onderhouden worden? Faciliteiten kunnen benaderen staat vervoer departementen of lokale stichtingen met betrekking tot mogelijke financiering. Daarnaast kunnen faciliteiten partnerschappen verkennen met andere organisaties of instanties die de gemeenschap bedienen.

Voor aanvullende informatie over vrijwillige chauffeursprogramma’s, zie de National Volunteer Transportation Center Map of Volunteer Driver Programs en de National Volunteer Transportation Center Resource Library.

Kan Medicaid worden gebruikt om niet-spoedeisend medisch vervoer te subsidiëren?

Ja. Staten zijn verplicht om niet-spoedeisend medisch vervoer (NEMT) te dekken voor Medicaid-begunstigden die vervoer nodig hebben om toegang te krijgen tot medisch noodzakelijke diensten. Dit omvat zowel lokale zorgverleners als tertiaire gezondheidszorgfaciliteiten. Zie de Medicaid Benefits van de Henry J. Kaiser Foundation: Non-Emergency Medical Transportation Services.

Voor meer informatie over deze regel, zie de volgende bronnen:

• Medicaid Coverage of Non-Emergency Medical Transportation – Beschrijft de NEMT-uitkering, inclusief modellen voor het gebruik ervan en richtsnoeren voor financiering en uitgaven.
• Handbook for Examining the Effects of NEMT Brokerages on Transportation Coordination – Biedt achtergrond over NEMT en modellen voor implementatie en bevat een begeleidend document met profielen per staat.

Welke middelen zijn beschikbaar om mijn plattelandsgemeenschap te helpen bij het plannen, ontwikkelen of uitbreiden van openbaar vervoer diensten die ouderen, gehandicapten en mensen met een laag inkomen zouden helpen toegang te krijgen tot de gezondheidszorg diensten?

Organisaties die plattelandsgemeenschappen kunnen helpen met transitplanning zijn onder meer:

• Staatsdepartementen van vervoer
• Lokale raden van bestuur
• Particuliere vervoersbedrijven
• Economische en gemeenschapsontwikkelingsmaatschappijen
• Regionale planningsorganisaties die plattelandsgemeenschappen kunnen helpen bij het ondernemen van transit planningsprojecten

Ook bieden individuele staats RTAP’s (Rural Transit Assistance Programs) workshops, on-site training, educatief materiaal, en peer assistance. Neem contact op met het ministerie van vervoer van uw staat voor informatie over uw staat RTAP middelen.

De Community Transportation Association of America, een nationale organisatie, biedt een verscheidenheid aan technische bijstand en gidsen voor gemeenschappen die transportdiensten en -programma’s willen initiëren en/of uitbreiden die mensen verbinden met banen, medische zorg en andere bestemmingen die nodig zijn voor de kwaliteit van het leven.

Bovendien biedt SBA.gov hulp bij de ontwikkeling van kleine bedrijven die een niet-spoedeisend medisch vervoerbedrijf zouden kunnen omvatten.

Voorbeelden van vervoersmodellen die de vervoersongelijkheden van ouderen en mensen met een laag inkomen in plattelandsgemeenschappen aanpakken, zijn onder meer:

• SMiles Senior Transportation – SMiles werd geïmplementeerd in Blount County, Tennessee om vervoer te bieden aan senioren op het platteland die niet langer in staat zijn om te rijden.
• Kid One Transport – Biedt ritten naar medische afspraken voor kinderen en aanstaande moeders die anders geen andere middelen van vervoer hebben op het platteland van Alabama.

Wat zijn de soorten accommodaties platteland vervoerders moeten ondersteunen om te voldoen aan de Amerikanen met Disabilities Act (ADA), en wie komt in aanmerking voor deze speciale accommodaties?

Aanbieders van vervoer op het platteland zijn niet verplicht om vaste-route diensten aan te bieden in een landelijk gebied. Als zij echter wel een vaste-route dienst aanbieden, moeten zij voldoen aan de ADA en toegankelijk zijn. Ze moeten ADA-aanvullende paratransitdiensten aanbieden voor personen met een handicap die geen gebruik kunnen maken van vaste-lijndiensten. Als een ander type vervoersdienst wordt aangeboden, zoals een taxi, pendeldienst of ride-share, of enige vorm van vervoer op verzoek, zijn de ADA-voorschriften van toepassing en zijn servicers verplicht om gelijkwaardige en redelijke aanpassingen te bieden.

Regelgeving en technische bijstandsmaterialen zijn beschikbaar op de website van de Amerikanen met een handicapwet. Ook de Federal Transit Administration (FTA) Topic Guides on ADA Transportation bieden gedetailleerde informatie over het onderhoud van apparatuur, halte aankondigingen, en route-identificatie.

Volgens de sectie Eligibility for ADA Paratransit, komen personen in aanmerking voor paratransit service als zij aan een van deze criteria voldoen:

• Navigatie van het transit-systeem vereist hulp
• Individu heeft een toegankelijk voertuig nodig
• Busroutes of bushaltes zijn ontoegankelijk
• Reizen wordt verhinderd als een redelijk persoon met de handicap zou worden afgeschrikt om de reis te maken

Zijn er programma’s of subsidiemogelijkheden om tribale gemeenschappen te helpen de vervoersdiensten te verbeteren?

Ja, er zijn verschillende programma’s die de transportbehoeften van tribale gemeenschappen financieren, waaronder:

• Tribal Transit Technical Assistance Program
  Beschikbaar via de Community Transportation Association of America. Dit programma wordt gefinancierd door de Rural Business Cooperative Service van het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA) en is bedoeld om inheemse gemeenschappen te helpen bij het verbeteren van de economische groei en ontwikkeling door de vervoersdiensten te verbeteren.
• Social and Economic Development Strategies (SEDS)
  Dit programma van de Administration for Native Americans (ANA) financiert projecten voor het ontwikkelen van gemeenschapsvervoeractiviteiten die de behoeften van ouderen, gehandicapten en de plaatselijke beroepsbevolking ondersteunen.
• Openbaar vervoer op Indiaanse reservaten (Sectie 5311c)
  Verkrijgbaar via de Federal Transportation Administration (FTA). Biedt hulp bij planning, kapitaal en exploitatie aan aangewezen inheemse entiteiten. Neem voor meer informatie contact op met uw regionale FTA-kantoor.

Bovendien is het merendeel van de financieringsmogelijkheden voor algemene plattelandstransportprojecten van toepassing op tribale gemeenschappen.

Zijn er subsidies of programma’s om veteranen in plattelandsgebieden te helpen met vervoer naar VA medische centra en andere VA en niet-VA faciliteiten voor medische zorg?

Het programma van het Amerikaanse ministerie van Veteranenzaken, Highly Rural Transportation Grants (HRTG), kent subsidies toe aan veteranendienstenorganisaties die innovatieve benaderingen gebruiken om veteranen in plattelandsgebieden te helpen met vervoer naar VA-medische centra en andere VA- en niet-VA-faciliteiten voor medische zorg. Voor informatie over dit programma en andere programma’s die veteranen kunnen helpen bij het verkrijgen van medische zorg, zie RHIhub’s Rural Veterans and Access to Healthcare – Funding & Opportunities.

Ook de Disabled American Veterans (DAV) Hospital Service Coordinator Directory biedt per staat een lijst van Hospital Service Coordinators (HSCs), de bij hen aangesloten VA Medical Centers, en contactinformatie. HSC’s beheren DAV-vervoerprogramma’s voor veteranen die medische zorg nodig hebben.