Slechte kant van Barcelona – Hoe te vermijden

Wilt u meer tips om veilig uit eten te gaan in Barcelona? Koop onze gids- Eet Gidsen: Barcelona. $4.99

Barcelona staat bekend om zijn bling van stranden, architectuur, disco’s en meer dan 70 musea. Het is een bruisende, glorieuze stad en heeft zo zijn problemen voor inwoners en toeristen. Julie Sheridan vertelt over haar ervaringen die uitdagingen zijn geweest. De Scoopettes zijn beroofd. Kom op agenten, stop dit *#>*.

Door Julie Sheridan

Ik ben dol op Barcelona, maar de reputatie van de stad gaat eraan vooraf. Toen ik vorig jaar in Edinburgh aan vrienden en collega’s aankondigde dat ik hierheen zou verhuizen, was de reactie altijd dezelfde. “Oh mijn god, ik hou van Barcelona!” Gevolgd door een frons. “Behalve dat het echt gevaarlijk is…”

De stad heeft geen slechte staat van dienst als het gaat om geweldsmisdrijven, en het is zeker niet zo gevaarlijk als New York, Londen of Napels. Maar als het op kleine criminaliteit aankomt, is Barcelona een klasse apart. Nog maar een paar maanden geleden werd bekend dat er in de stad meer dan 400 berovingen per dag plaatsvinden – en dat zijn alleen nog maar de berovingen die officieel worden gemeld. Zoals elke grote stad heeft ook Barcelona zijn schaduwkanten.

Roofd worden

Je moet het ze nageven (letterlijk), de zakkenrollers in deze stad zijn een volleerd stelletje. Noem maar op, als het een zwendel is om toeristen hun bezittingen afhandig te maken, doen ze het al. Je moet je verstand erbij houden, waar je ook bent in de stad. Als u beroofd wordt, is de politie waarschijnlijk welwillend, maar uiteindelijk niet geïnteresseerd in het opsporen van de dader.

1. Heb geen vooroordelen over hoe een zakkenroller eruit ziet. Ze kunnen van alle leeftijden zijn, van alle nationaliteiten, en misschien zelfs goed gekleed. Ze zijn niet voor de hand liggend. Wees vooral op je hoede voor lief uitziende oude vrouwtjes die je benaderen met een bedelbeker of je een bloem proberen te verkopen. Zij zijn vaak de lokvogel van een georganiseerde bende.

2. Zakkenrollers werken vaak in groepen. Meestal doet één persoon iets om je af te leiden (bijvoorbeeld tegen je opbotsen, vogelpoep of ketchup op je spuiten of gewoon naar je glimlachen) terwijl zijn handlangers ongemerkt op je afkomen.

3. Niet bij alle diefstallen gaat het om slinkse zwendelpraktijken – er wordt ook wel eens een tasje gejat. Ik hoorde een verhaal van een ouder echtpaar dat door de Gotische wijk liep met de handtas van de vrouw over haar schouder, waarna een rover de riem van achteren doorsneed en er met de camera vandoor ging. Haar man probeerde achter de dief aan te rennen, maar viel en brak zijn heup. Draag uw handtas of rugzak altijd voor u, zodat u kunt zien dat hij veilig is.

4. Wees extra waakzaam met uw tas in bars, cafés en restaurants. Hang hem niet over de stoel waar hij gemakkelijk kan worden gepikt. Houd hem stevig tussen uw voeten op de grond.

5. Spanjaarden hebben andere ideeën dan veel andere nationaliteiten als het gaat om persoonlijke ruimte. En in een overvolle metro is het natuurlijk lastig om niet tegen iemand aan te zitten. Maar als iemand toch tegen je aandrukt, wees dan zeer wantrouwig. Dit is geen normaal gedrag en zou wel eens een poging kunnen zijn om aan je spullen te komen.

6. Loop niet rond met een bordje op je rug met de tekst ‘rob me’. Als toerist ben je een doelwit, maar er zijn dingen die je kunt doen om dat niet te laten merken. Doe na hoe de plaatselijke bevolking zich kleedt, zodat u niet opvalt.

7. Plan ’s ochtends uw route vanaf uw hotel of appartement, zodat u minder snel een kaart hoeft te raadplegen. De meeste straten van Barcelona zijn aangelegd als een raster, met uitzondering van de labyrintische delen van de oude stad. In de Gotische wijk kunt u gemakkelijk verdwalen, maar dat is dan ook een deel van de aantrekkingskracht.

8. Wees extra voorzichtig met uw spullen als u op het strand bent. Een vriendin van mij werd benaderd door een oude man die haar om hulp vroeg, en terwijl ze met hem praatte, verscheen er een jonge kerel uit het niets die er met haar tas vandoor ging.

Opgelicht worden

Het eerste wat ik moet opmerken is dat ik in bijna een jaar dat ik in Barcelona woon, nog nooit ben opgelicht door een inwoner. Catalanen hebben in heel Spanje de reputatie dat ze zuinig zijn met hun geld. Ze zijn er zeker erg zuinig mee, maar wat ik keer op keer heb gemerkt is dat ze ook erg voorzichtig zijn om ervoor te zorgen dat ze hun deel betalen en dat jij hetzelfde doet. In winkels, restaurants en taxiritten door de stad ben ik nog nooit te kort gedaan.

Maar natuurlijk zijn er de onvermijdelijke toeristenvallen. De toeristische trekpleister waarin ik het meest teleurgesteld ben, is het Aquarium, bij de haven. (Wat ironisch is, want het is Barcelona’s meest bezochte attractie na de Sagrada Familia). Het kost 18€ voor een volwassene om binnen te komen, wat schromelijk overgewaardeerd lijkt als je kijkt naar het magere aanbod van specimens binnen. Jammer, want met zijn ligging pal aan de Middellandse Zee hadden ze er zoveel meer mee kunnen doen.

Dan is er de Ramblas, die de eerste aanloophaven is voor de meeste bezoekers aan de stad. Op deze met bomen omzoomde boulevard kun je veel dingen bereiken. Je schoenen laten poetsen, knuffelen met babykonijntjes, hinkelen over een Miró mozaïek, op de foto met een reusachtige kakkerlak, je portemonnee laten jatten en over het algemeen je hart ophalen aan heel veel mensen kijken. Het is een smeltkroes van alles wat beroemd en berucht is aan de Catalaanse hoofdstad en u moet er van genieten. Maar koop er alsjeblieft niets! Ga een paar minuten verderop de smalle straatjes aan weerszijden in en u betaalt de helft van de prijs voor eten en souvenirs.

Een andere grote trekpleister op het toeristenpad zijn de spectaculaire herenhuizen die Antoni Gaudí ontwierp aan de glamoureuze Passeig de Gràcia. De twee belangrijkste zijn La Pedrera (aka Casa Milà) en Casa Batlló. Van de twee zou ik aanraden om Casa Batlló vanaf de stoep te bewonderen in plaats van de fikse entreeprijs te betalen. Bewaar je geld voor de ingang van La Pedrera, waar je beloond zult worden met de aanblik van de ‘heksenscarer’ schoorstenen op het dak. Casa Batlló – het best te zien van buitenaf.

Seksueel lastig gevallen worden

Voor mij is dit het ergste aspect van Barcelona en ik ben er nog steeds niet achter hoe ik er effectief mee om moet gaan. Ik kan over het centrale Plaça de Catalunya lopen als er een keurig geklede vent van middelbare leeftijd langsloopt en me uitscheldt met puta! (hoer!) naar me. Of in de chique wijk L’Eixample, waar in het ene blok na het andere mannen van alle rangen en standen openlijk seksuele opmerkingen naar me maken. Het wordt erger, zeggen Spaanse vrienden me, door het feit dat ik als alleenstaande vrouw door de stad loop, in plaats van als deel van een stel of in een grote groep.

Seksuele intimidatie beperkt zich ook niet tot vrouwen. Als je een man bent, zul je op een gegeven moment in de oude stad zeker de aandacht krijgen van prostituees die om zaken vragen. Het ergste is dit te vinden op de Ramblas en in de buurt aan de andere kant daarvan, de Raval. De Barcelonese autoriteiten hebben de afgelopen jaren grote schoonmaak gehouden in deze beruchte louche wijk, en het is lang niet meer zo erg als het vroeger was. Maar ik heb op klaarlichte dag door de Raval gewandeld en nog steeds overal prostituees gezien.

Ik weet niet goed welk advies ik je moet geven over deze louche kant van de stad, want ik heb er zelf nog geen ervaring mee. Wees je ervan bewust dat je het kunt tegenkomen en probeer er geen aandacht aan te besteden – opmerkingen en gestaar zijn waarschijnlijk zo erg als het maar kan.

Voor meer over berovingen en diefstal in Barcelona kijk op Robbed In Barcelona, een website verbonden aan de populaire Facebook-pagina, I Know Someone Who Got Robbed In Barcelona.

Julie Sheridan maakte de overstap naar Barcelona van haar geboorteland Schotland in het voorjaar van 2011, na 10 jaar onder Schotse mist in Edinburgh te hebben gewoond. Vanuit een aangeboren liefde om het zichzelf moeilijk te maken koos ze bewust voor een deel van Spanje waar ze niemand kende en de lokale taal niet kon spreken. Haar blog gaat over de sociale en culturele verschillen tussen Schotland en Spanje, Caledonië en Catalonië. Guiri girl in Barca is haar site.