Veel achillespeeschirurgiepatiënten in de Verenigde Staten zijn sneller weer op de been, dankzij nieuwe procedures en technieken.
James M. Cottom, DPM, FACFAS, een voet- en enkelchirurg met kantoren in Sarasota en Arcadia, FL, zegt dat de introductie van weefseltransplantaatproducten, botankers, radiofrequentiebehandelingen en nieuwe artroscopische procedures patiënten minder invasieve behandelingen en snellere hersteltijden bieden.
“Deze chirurgische vooruitgang zal de hersteltijd voor veel patiënten verkorten, waardoor ze hun werk en actieve levensstijl in minder tijd kunnen hervatten,” zegt Cottom.
De achillespees verbindt de kuitspier met het hielbeen in het achterste deel van het been en vergemakkelijkt het lopen. De meest voorkomende achillesaandoening is tendonitis, een ontsteking van de pees. Cottom zegt dat de meeste gevallen van tendonitis succesvol kunnen worden behandeld met niet-chirurgische methoden zoals rust, ijs, ontstekingsremmende medicijnen en fysiotherapie.
Maar sommige tendonitispatiënten ontwikkelen littekenweefsel op de pees, of hun peesvezels verzwakken en ontwikkelen microscopische scheurtjes, een aandoening die achilles tendonosis wordt genoemd. Het verhelpen van deze problemen kan een operatie en weken tot maanden van herstel vereisen.
Cottom zegt dat recent geïntroduceerde radiofrequentietechnologie de hersteltijd voor sommige patiënten kan verkorten door radiogolven te gebruiken om genezing in de pees te stimuleren. De procedure vereist kleinere incisies om het staafachtige radiofrequentieapparaat in te brengen. Kleinere incisies betekenen minder schade aan huid en spieren, minder pijn en een lager risico op infecties. Patiënten herstellen sneller.
Overmatig gebruik, vooral bij atleten, kan ertoe leiden dat de achillespees zo strak komt te staan en zo hard aan het hielbeen trekt dat er een uitloper, of bult, ontstaat. Schoenen kunnen tegen de uitloper wrijven en pijn veroorzaken. Bovendien kan zich tussen het hielbeen en de pees een pijnlijke, met vloeistof gevulde zak ontwikkelen, een slijmbeurs genaamd. Traditioneel werd deze spanning gecorrigeerd door de pees door te snijden, de botspoor of slijmbeurs te verwijderen en vervolgens de pees opnieuw aan te hechten.
Volgens Cottom kunnen nieuwe artroscopische technieken een minimaal invasieve optie bieden om botsporen en slijmbeurzen te verwijderen zonder aanzienlijke schade aan de achillespees. Wanneer de pees toch operatief moet worden losgemaakt, kunnen nieuwe botankerconstructies (schroeven die in het hielbeen worden geboord om de pees en de weefsels vast te zetten) de pees weer vastzetten, waardoor de kans op een potentieel pijnlijke knoop aan de achterkant van de hiel wordt geminimaliseerd.
Achillespeesrupturen zijn de ernstigste achillesletsels. De meeste patiënten moeten geopereerd worden om de kans op een nieuwe scheur te verkleinen. Er zijn verschillende technieken beschikbaar, waarbij steeds vaker weefseltransplantaten worden gebruikt als overbrugging om de losgeraakte peeslengtes met elkaar te verbinden. Het transplantaat biedt een steiger waarop nieuw weefsel groeit, verhoogt de totale sterkte van de reparatie en wordt gewoonlijk binnen een jaar door het lichaam geabsorbeerd.
Cottom is lid van het 6000 leden tellende American College of Foot and Ankle Surgeons (ACFAS) en is double board gecertificeerd. Hij voltooide een 3-jarige intensieve chirurgische stage in Detroit, MI, gevolgd door een 12 maanden durende orthopedische voet &-enkel fellowship. Dit is hetzelfde soort fellowship dat MD/DO orthopedische chirurgen volgen als zij zich willen specialiseren in voet- en enkelchirurgie. Hij komt oorspronkelijk uit Michigan en oefent sinds 2007 zijn praktijk uit in Sarasota. Neem contact met ons op om een consultatie te boeken of bel ons.