Adverse childhood experiences (ACEs) dragen bij aan lichamelijke, gedrags- en geestelijke gezondheidsproblemen gedurende het hele leven en vormen, vanwege hun prevalentie, een belangrijk probleem voor de volksgezondheid. Beoefenaars in alle disciplines van de gezondheidszorg moeten op de hoogte zijn van ACE’s en voorbereid zijn om ze aan te pakken. ACE’s kunnen bijdragen aan aandoeningen die patiënten ertoe brengen revalidatiezorg te zoeken, en daarom is er een kader nodig dat revalidatieprofessionals in staat stelt de effecten van ACE’s te begrijpen en hoe ze deze met patiënten kunnen bespreken. Dit artikel geeft een samenvatting van ACE onderzoek en de klinische relevantie ervan, geeft een overzicht van het verwante onderwerp van trauma-ondersteunde zorg, en laat revalidatieprofessionals kennis maken met praktische hulpmiddelen om ACE- en trauma-ondersteunde zorg in de klinische praktijk te integreren.
Er is een groeiende erkenning in alle disciplines van de gezondheidszorg van de impact van ACE’s. ACE’s worden opgevat als stressvolle, potentieel traumatische gebeurtenissen die blijvende negatieve effecten kunnen hebben op gezondheid en welzijn. Sinds de jaren ’90, toen baanbrekend onderzoek opvallende verbanden aantoonde tussen stress en tegenslag in het vroege leven en een breed scala aan chronische lichamelijke, gedrags- en geestelijke gezondheidsproblemen, is de internationale aandacht voor ACE’s als een belangrijk volksgezondheidsprobleem gegroeid.1, 2 ACE-gerelateerd onderzoek heeft sterke correlaties aangetoond tussen chronische ziekte, stress en eerdere ervaringen. Zesentachtig procent van de dollars voor gezondheidszorg in de Verenigde Staten wordt uitgegeven aan chronische ziekten, en een strategie voor een gezonde bevolking zou empowerment, persoonsgerichte, laag-risico, goedkope, zelfmanagement-vaardigheden moeten omvatten om patiënten te helpen hun stressrespons te beheersen.3
Hoewel het een relevante overweging is voor alle zorgverlening, kan het biopsychosociale kader bijzonder belangrijk zijn voor het begrijpen van en werken met chronische gezondheidsaandoeningen.4, 5, 6, 7 Bijvoorbeeld, chronische pijn treft 116 miljoen mensen in de Verenigde Staten8 en kan een belangrijke drijfveer zijn voor patiënten om revalidatiediensten te zoeken. Patiënten hebben hun zorgverleners nodig om vakkundig en uitgebreid te navigeren door het snijvlak van mentale, emotionele en fysieke componenten van hun genezingsproces. Gezien de prevalentie van ACE’s en hun mogelijke bijdrage aan chronische pijn, naast andere aandoeningen, zouden revalidatieprofessionals voorbereid moeten zijn om ACE’s in de klinische setting aan te pakken als een mogelijke onderliggende factor van de aandoening waarvoor behandeling wordt gezocht. Dit artikel geeft een overzicht van ACEs onderzoek en de gezondheidseffecten die het gevolg kunnen zijn van ACEs en introduceert een trauma-informed praktische gids voor revalidatieprofessionals om te gebruiken in klinische ontmoetingen.