De wereld valt uit elkaar!
Politieke verdeeldheid, racisme, terrorisme, hongersnood en armoede.
En onze Eerste Minister heeft het lef zwanger te zijn.
Oh, wat een verschrikking. Wat een aanfluiting. En bovenop alle tragedies en verschrikkingen van de wereld, begin ik aan een nieuw hoofdstuk in mijn leven. Het meest cruciale, opwindende en angstaanjagende tot nu toe.
Ik begin aan de universiteit.
En op dit moment zijn de gedachten die door mijn hoofd spoken chaotisch.
Hoe zal ik veranderen?
Wie zal ik worden?
Wat zal ik met mijn leven doen?
Op dit moment ben ik een beetje bang voor wat er nu zal gebeuren. Ik bedoel, wat is er belangrijker dan armoede, rassenrellen, ziekte en dood dan ik en mijn leven?
Natuurlijk niets.
In alle eerlijkheid besef ik dat ik maar een stipje ben op deze planeet van verstrengelde levens, liefdes en haat, met verhalen die met elkaar verbonden zijn en elkaar beïnvloeden.
Maar op dit moment voel ik me alleen. Ik heb het gevoel dat de beslissingen die ik neem er toe doen. Omdat dat ook zo is. Misschien alleen voor mij, maar dit is een grote stap. Een andere stap. Iets wat ik nog niet eerder heb gedaan; een geheel nieuw segment van mijn leven.
Jij neemt deze stap ook.
Of je staat op het punt het te doen.
Ben je bang voor de toekomst? Of opgewonden over alle mogelijkheden?
Beide?
Damn right.
Misschien begin je niet aan de universiteit. Misschien heb je die al doorlopen. Je nieuwe hoofdstuk kan van alles zijn: een nieuwe relatie, een nieuw huwelijk of baby. Een nieuwe carrière.
Of, misschien is er in plaats van iets nieuws, iets ouds weggenomen. Een sterfgeval in de familie? Een vriend ?
Nieuwe hoofdstukken zijn niet altijd goed. Veel nieuwe beginnen zijn beangstigend, ontmoedigend, verontrustend, of gewoon moeilijk.
Ik begrijp het.
Ik ben m’n hele leven veilig en beschermd geweest in de gestructureerde omgeving van thuis en school. Voor het eerst ga ik er nu op uit. Ik doe iets op mezelf. Ik heb geen idee wat me te wachten staat!
Maar dat windt me op. De nervositeit in mijn maag bij de gedachte aan dit nieuwe deel van mijn bestaan wordt overmeesterd door een kinderlijk plezier bij de gedachte aan alle nieuwe ervaringen die ik de komende jaren zal opdoen!
Ik ben een beetje beducht voor de veranderingen die komen gaan. Maar ik ben geïntrigeerd door wat de Universiteit van Auckland me te bieden heeft, hoe ze mijn leven kan veranderen en me op weg kan zetten naar een bestemming die ik me niet eens kon indenken.
Ik stap in het onbekende, het frisse, het ongeziene.
En ik ben opgewonden!
Omarm dit nieuwe hoofdstuk van je leven!
Of het je nu met frustratie vervult, of vreugde, of liefde, of verdriet. Sta op en zie het onder ogen. Realiseer je dat met dit nieuwe hoofdstuk een nieuw begin, nieuwe avonturen komen. Er is hoop op meer, op iets groters dan wat je eerst had.
Misschien was je laatste relatie misbruikend?
Misschien heeft je oude job je tot op het bot uitgeput zodat je alle passie voor het leven verloren hebt?
Of misschien is je beste vriend gestorven en is je leven in enkele ogenblikken van veilig en warm naar koud gegaan.
Deze nieuwe wending in het leven zal je niet breken.
De universiteit zal me niet ruïneren, en wat je ook doormaakt. Je komt er wel weer bovenop.
Beter.
Sterker.
Een wijzere versie van jezelf.
We zijn bang, jij en ik samen. Dit is de grootste sprong in mijn leven. Het is geen stap, het is geen sprongetje. Het is een sprong. Een reusachtige.
Dit nieuwe hoofdstuk kan mogelijk de rest van mijn leven bepalen. Mijn richting, waar ik heen ga, wie ik zal worden.
Wie ga jij worden?
Wie wil je zijn? Wie zou je kunnen zijn, vrees je?
Wil je deze reis met me maken, terwijl we onze nieuwe hoofdstukken doorlopen?
Het antwoord daarop is trouwens “ja”. Je zult slagen.
We zullen elk obstakel overwinnen en samen aan deze nieuwe hoofdstukken beginnen.
En dan het volgende.
Dag beginnen we.
Weg morgen zegevieren we.