Abstract
Dit artikel onderzoekt de houding van de Tudeh Partij van Iran (TPI) ten opzichte van de boerenkwestie tussen haar oprichting in 1941 en het einde van haar mogelijkheden om op het binnenlandse politieke toneel te opereren in 1953. Gebaseerd op een nauwkeurige lezing van partijdrukwerk en andere relevante primaire bronnen uit die twaalf jaar, zal de studie een analyse geven van de pogingen van de TPI om een samenhangend en uitvoerbaar standpunt te formuleren over de dringende kwestie van de verbetering van de situatie van de boeren in de vroege stadia van haar oprichting en een blijvende aanwezigheid te ontwikkelen, met wisselend succes, binnen het grote boerencontingent van de Iraanse bevolking van die tijd, tot de staatsgreep van augustus 1953 die een einde maakte aan de activiteiten van de frontorganisaties van de partij, waaronder het orgaan gewijd aan de boerenkwestie.
Naast aandacht voor de formaties waarmee de Tudeh probeerde rechtstreeks in contact te komen met de plattelandsgemeenschappen en een platform te formuleren op basis van hun grieven en verzoeken, zal dit artikel ook een vergelijking maken tussen het optreden van de Tudeh binnen dit segment van de Iraanse bevolking en haar inspanningen in andere lagen van de Iraanse samenleving in die tijd, en de reacties van de partij op boerengeoriënteerde initiatieven van zowel lokale als nationale overheden in deze periode.