Het woord theocratie verwijst naar regeringssystemen die gebaseerd zijn op religieuze overtuigingen, d.w.z. dat het volgens hen God is die de religie en aspecten van het politieke, economische en alle aspecten van het leven in het land regeert.
Voor de theocraat worden alle politieke en religieuze beslissingen door een God bestuurd en is er geen scheiding tussen deze twee aspecten.
De term theocratie is samengesteld uit twee woorden die uit het Grieks komen, Theo betekent ‘God’ en cracia ‘regering’. Kenmerkend voor deze regering is dat zij de macht uitoefent door tegelijkertijd zowel politieke als religieuze zaken onder haar hoede te hebben, besluiten te nemen die op deze aspecten betrekking hebben en die qua ideologie parallel lopen.
Dus in dit systeem is het God die zijn macht bezit en uitoefent, die de besluiten neemt, of anders God zelf die zijn gezag openbaart door middel van dienaren of vertegenwoordigers die namens hem werken. In de theocratie is er geen scheiding of scheiding tussen de staat en de religieuze instelling.
Theocratie is een van de oudste politieke systemen, het is een regeringsvorm die sinds het begin der tijden op de planeet heeft bestaan, want men moet bedenken dat in de Oudheid en in de loop van de Middeleeuwen de godsdiensten van de wereld een centrale plaats innamen en de organisatie vormden van het dagelijks leven, de sociale gebruiken, de gewoonten en de denkwijzen van de samenleving.
Heden ten dage worden theocratische systemen betwist, omdat andere regeringsvormen, zoals democratische of parlementaire, omdat zij trachten de vertegenwoordiging en politieke participatie open te stellen voor de gehele samenleving, worden beschouwd als regeringsvormen die niet werken.
Het is belangrijk te benadrukken dat er in een theocratie geen vervanging van de macht is, d.w.z. niemand kan zich ergens voor verkiesbaar stellen, er is geen rechtstreekse verkiezing van de vertegenwoordigers door de volksstemming, onder andere.
Hoewel dit systeem praktisch uitgestorven is, is het normaal vast te stellen dat sommige staten in het Midden-Oosten, Afrika en zelfs het Vaticaan geregeerd worden door de theocratische idee dat wie hen regeert rechtstreeks verbonden is met de God van hun geloof.