Kanker die zich uitbreidt naar de bekleding van de buikwand is meestal binnen zes maanden dodelijk. Veel patiënten met deze diagnose leven echter langer dankzij de geavanceerde behandelingen die beschikbaar zijn in NYP/Columbia – een van de weinige programma’s in het land om complexe, uitgebreide cytoreductieoperaties uit te voeren in combinatie met hypertherme intraperitoneale chemotherapie (HIPEC).
Onderzoekers hebben een overlevingspercentage van 40% na vijf jaar gevonden voor patiënten met uitgezaaide darmkanker en een mediane overleving van meer dan 60 maanden voor die met diffuus kwaadaardig peritoneaal mesothelioom. Het succes van deze benadering hangt af van de vaardigheid en ervaring van de chirurg. Het team van NYP/Columbia is onovertroffen.
Michael Kluger, MD, MPH, verwijdert de zichtbare tumor en brengt vervolgens een poort in voor het toedienen van een enkele dosis HIPEC, waarvan is bewezen dat het zeer effectief is bij deze patiënten en dat het de resultaten overtreft die zijn verkregen met alleen intraveneuze chemotherapie. Dit is echt een multidisciplinaire aanpak, en samenwerking met chirurgen van de divisie Colorectale Chirurgie en de divisie Gynaecologische Oncologie is van cruciaal belang, evenals met de behandelend medisch oncoloog. Columbia begon deze benadering in 1995 aan te bieden en heeft sindsdien meer dan 300 patiënten behandeld.
Columbia’s mesothelioom programma heeft meer operaties voor peritoneaal mesothelioom uitgevoerd dan enig ander centrum in de VS, en heeft patiënten in het hele land geholpen die elders niet konden worden behandeld.
Dr. Kluger rapporteert: “We zijn onlangs begonnen met een klinische studie voor de behandeling van abdominale uitzaaiingen van bijnierschorscarcinoom, een zeldzame en snel dodelijke kanker, met cytoreductie en HIPEC. Dit gebeurt in samenwerking met Tito Fojo, MD, PhD, een internationaal erkend oncoloog die gespecialiseerd is in de behandeling van neuro-endocriene tumoren en die onlangs van de NIH naar Columbia is gekomen. We zijn verheugd deze nieuwe grens aan te kunnen bieden aan patiënten met weinig opties.”