Twaalf Gebruiken van Drakenbloed (plus Enkele Andere Nuttige Drakenonderdelen)

Er zijn werkelijk vele toepassingen van drakenbloed in folklore en legenden, waarvan vele van ver voor het werk van Albus Perkamentus. Hier zijn enkele van de toepassingen die mij het meest interessant/gaaf/opvallend lijken.

“Drakenbloed” kan minstens drie verschillende dingen betekenen in een vroege tekst of verhaal. Ten eerste kan het verwijzen naar het eigenlijke bloed van een fantastisch beest uit de mythologie. Ten tweede kan het verwijzen naar een hars dat bekend staat om zijn helderrode kleur, verkregen van een aantal bomen, meestal Dracaena cinnabari, de zogenaamde “drakenbloedboom” van het eiland Socotra. Tenslotte kan het verwijzen naar het giftige mineraal cinnaber, ook bekend als kwiksulfide, dat in de oudheid soms werd verward met drakenbloedhars – met desastreuze gevolgen! Het woord “cinnaber” komt eigenlijk van Perzische woorden die “drakenbloed” betekenen.”

Laten we beginnen met de wereldmythologie en de toepassingen die verbonden zijn aan het bloed van een echte draak:

(1) Zuur. De draak die uiteindelijk Beowulf doodde had bloed dat zo zuur was dat het door ijzer heen kon eten. Middeleeuwse alchemisten dachten dat drakenbloed het enige oplosmiddel was waarmee goud kon worden opgelost. Er zit dus een kern van waarheid in J.K. Rowling’s bewering dat het twaalfde gebruik van drakenbloed ontdekt door Perkamentus “ovenreiniger” is: iets zo bijtend als drakenbloed zou zeker ingebakken voedsel van praktisch elk oppervlak verwijderen!

(2) Vergif. In de Armeense legende kon drakenbloed als vergif op wapens worden aangebracht. In de Slavische legende was het bloed van een draak zo verachtelijk en giftig dat de aarde zelf het niet zou kunnen absorberen. Hierbij moet worden opgemerkt dat cinnaber ook zeer giftig is. De effecten van cinnaber vergiftiging zijn onder meer tremoren, extreme stemmingswisselingen, en verlies van het gehoor, uitmondend in ernstige mentale stoornissen en de dood.

Gezien deze eerste twee toepassingen, is het positieve karakter van de meeste van de volgende meer dan een beetje verrassend. Misschien moeten we echter niet verbaasd zijn als draken worden geïnterpreteerd als wilde, onvoorspelbare wezens die zowel gezondheid en zegen als dood kunnen brengen:

(3) Bron van Onkwetsbaarheid. In de Germaanse legende baadde de held Sigurd in drakenbloed en werd daardoor onkwetsbaar. Evenzo, toen de held Ornit zijn harnas in de substantie doopte, werd het ook ondoordringbaar voor alledaagse wapens.

(4) Bron van Geheime Kennis. Toen Sigurd per ongeluk het bloed van de draak Fafnir proefde, gaf dit hem het vermogen om de taal van vogels te verstaan. Sommigen hebben dit geïnterpreteerd als het bloed dat een kennis verschaft die beschikbaar is voor draken maar niet voor mensen.

Ten slotte worden er soms nog drie effecten van meer algemene aard geclaimd voor draken in de westerse mythologie. Al deze effecten vloeien waarschijnlijk voort uit het primitieve idee dat men de krachten of bekwaamheden van iets kan verkrijgen door er een deel van te consumeren. Aangezien draken bekend staan om hun scherpe gezichtsvermogen, dapperheid en lange levensduur, zouden deze niet erg verrassend moeten zijn:

(5) Genezing van blindheid. Zoals hieronder opgemerkt, wordt drakenbloed hars aangeprezen als een remedie voor vele lichamelijke kwalen. Aangezien draken worden geassocieerd met een scherp gezichtsvermogen, verdient deze specifieke remedie speciale vermelding.

(6) Moedversterker. Chinese en Indiase Ayurvedische patentgeneesmiddelen voor angst of depressie bevatten soms sporen van cinnaber.

(7) Verlenger van levensduur. Gaat waarschijnlijk heel nauw samen met de onkwetsbaarheid.

De volgende vijf zijn daadwerkelijke toepassingen van drakenbloedhars, dat online en bij diverse kruidendokters en andere speciaalzaken kan worden gekocht.

(8) Algemeen geneesmiddel. Op het eiland Socotra wordt drakenbloed gebruikt als geneesmiddel voor bijna alles: koorts, nierstenen, wonden, tumoren, ademhalingsproblemen, maag- en darmklachten, enz. In de oudheid bespraken Grieks-Romeinse naturalisten zoals Plinius de Oudere en Dioscorides de geneeskrachtige eigenschappen van deze stof.

(9) Magische Versterker. Degenen die betrokken zijn bij Wicca, neopaganisme, hoodoo, en andere praktijken beweren dat het verbranden van drakenbloed in poedervorm als wierook de potentie van spreuken of rituelen met betrekking tot bescherming, verbanning, voorspoed, geluk, liefde en vruchtbaarheid kan verhogen.

(10) Kleurstof. Drakenbloed wordt ook gebruikt als kleurstof, inkt, of verfpigment. Socotranen gebruiken het om wol te verven. Neopagan, Wiccan, Hoodoo, en andere beoefenaars zeggen dat drakenbloed inkt kan worden gebruikt voor het schrijven van spreuken, runen, magische zegels, enz.

(11) Vernis. Drakenbloedhars wordt al eeuwenlang gebruikt om houten voorwerpen te coaten en te beitsen. In de achttiende eeuw was het vooral gewild als vernis voor violen. Evenzo werd cinnaber in het oude Japan en elders gebruikt om zowel houten als kleivaten te lakken.

(12) Mondspoeling. Dit is een ander gebruik waarvoor de Socotranen drakenbloed gebruikten. Opgelost in water en gegorgeld, kan het dienen als een samentrekkend middel, een stimulerend middel, en zelfs als een soort tandpasta.

Tot slot volgen hier nog enkele wetenswaardigheden over de andere delen van de draak en het gebruik dat ervan kan worden gemaakt:

Dracontia: Dit was een steen die in de schedel van een draak zou zitten. Als het uit een nog levende draak werd gehaald, kon het worden gebruikt als tegengif voor een breed scala van vergiften. Gewoon koken in water, en dan het water drinken.

Bones: Poedervormig drakenbot (longgu genoemd) wordt in de Chinese geneeskunde al lang gewaardeerd als geneesmiddel tegen onder meer waanzin, dysenterie, diarree en nieraandoeningen. In sommige culturen kan de eerste wervel van een draak als amulet worden gedragen om de drager invloed te geven bij mensen met macht. Hetzelfde wordt ook beweerd voor drakentanden en hartvet.

Tanden: Drakentanden zouden ook een grote medicinale waarde hebben in het oosten, waar ze worden gebruikt om waanzin, spasmen, epilepsie, enz. te behandelen. In de Griekse mythologie kunnen drakentanden in een veld worden gezaaid, waarna krijgers zullen opstaan.

Hart: Een ander detail uit de Germaanse mythologie is dat het eten van het hart van een draak wijsheid zou verschaffen. Tenminste, dat is wat de vogels die Sigurd er een zagen koken, zeiden dat er zou gebeuren. Plinius de Oudere beweerde dat het eten van drakenhart kracht en intelligentie verschaft.

Vet: Volgens Plinius geneest het in de zon gedroogde vet van draken zweren en weert het ongewenste beesten af. Gemengd met andere ingrediënten kan het gezichtsstoornissen, zweren en giftige wonden genezen.