Waarom 90 dagen en langer?
We zeggen al jaren dat de beste vriend die een cliënt in behandeling heeft, tijd is. English Mountain Recovery was een van de eerste echte 90 dagen residentiële behandeling programma’s. Veel vrienden vertelden ons dat mensen te veel gewend zijn aan de traditionele 28 en 30 dagen programma’s en dat je het niet zult overleven.
Waarom was 30 dagen in verslavingsbehandeling vroeger de norm? Het werd ingesteld door de verzekeringssector en niet uit onderzoek gebaseerd op effectieve niveaus van zorg.
Sinds English Mountain Recovery ons 90 dagen programma begon, zijn we druk bezig geweest met het behandelen van onze cliënten voor ons 90 dagen verblijf. Veel van onze bellers zijn eigenlijk op zoek naar 90 dagen programma’s en meer. Dus misschien beginnen mensen te begrijpen dat meer beter is, de terugvalpercentages lager zijn en de resultaten beter zijn met ons model. Helaas zoeken veel bellers behandeling na meerdere behandelingsperiodes en hebben ze op de harde manier geleerd dat ze een intensiever programma nodig hadden. Nog betreurenswaardiger zijn degenen die denken dat alles goed komt als ze maar door een detox-programma kunnen gaan.
Mensen ontdekken de simpele waarheid, soms op de harde manier, dat de traditionele modellen van behandeling meestal niet genoeg zijn. Er zijn nu veel gegevens die een langere verblijfsduur in behandeling ondersteunen en hoe langer iemand bezig is met een programma, hoe beter hun kansen zijn op een bevredigend leven van nuchterheid. Sommige oude onderzoeken beweerden dat als er eenmaal hersenbeschadiging is, er geen hoop meer is op herstel van die schade. Het meer recente onderzoek toont aan dat de hersenen kunnen herstellen en dat dit ook gebeurt, afhankelijk van de omvang van de schade, maar het kost ook tijd.
In Volume 14, Nummer 5 (december, 1999), gaf het National Institute of Drug Abuse de volgende verklaring af “De tijd hangt af van de behoeften van een individu. Voor de meeste patiënten wordt de drempel van aanzienlijke verbetering bereikt na ongeveer 3 maanden behandeling. Aanvullende behandeling kan verdere vooruitgang opleveren. Programma’s moeten strategieën bevatten om te voorkomen dat patiënten de behandeling voortijdig verlaten.” NIDA verwijst naar programma’s die een echt 90 dagen programma aanbieden als de nieuwe “gouden standaard” in de behandeling van alcoholisme en verslaving.
Zullen we diegenen behandelen die vragen om 30, 45, of 60 dagen? Ja, we zullen ze accepteren en enige behandeling is zeker beter dan helemaal geen. Ons personeel en hun cliëntgenoten zullen proberen hen te laten inzien dat ze in de meeste gevallen meer behandeling nodig hebben. Ze zullen ook een aanbeveling krijgen om naar een goede nuchtere woonomgeving te gaan, therapiesessies en andere aanbevelingen nadat ze ons verlaten hebben. 100% van de cliënten die ons programma verlaten zullen een verwijzing krijgen voor voortdurende therapie, uitgebreide zorg, nuchter wonen en andere modaliteiten van het continuüm van zorg. Deze tijdelijke zorg stelt cliënten in staat om, terwijl ze in een nuchtere woonomgeving zijn, de steun te krijgen die nodig is in een vroeg herstel, gekoppeld aan verschillende niveaus van verantwoording. De niveaus van scherpte gaan nu hoger dan ooit tevoren. De jongere bevolking raakt verslaafd op een nog vroegere leeftijd dan in het verleden en de chemicaliën die zij gebruiken veroorzaken extreme emotionele en psychologische schade. Dit genezingsproces kan meestal niet plaatsvinden in een traditioneel 28 dagen programma. Toegegeven dat 28-30 dagen geschikt is voor veel cliënten, we zien meer cliënten met meer trauma en psychologische problemen dan ooit tevoren. Als deze problemen onbehandeld en/of niet geïdentificeerd blijven, wordt de kans op terugval sterk vergroot. Ook hier wordt een langere verblijfsduur sterk aangemoedigd.
Deze langere behandelingsperioden zijn voor velen de absolute noodzaak en zij zijn de bouwstenen voor een nieuw leven en een nieuwe manier van leven zonder het gebruik van alcohol of andere drugs. Het feit onder ogen zien dat “ik de ziekte van alcoholisme en/of verslaving heb” is een grote en vaak uitdagende prestatie! Dus wat ben ik nu bereid te doen om verantwoordelijkheid te nemen en actie te ondernemen om beter te worden? Mensen en hun gezinnen worden steeds beter voorgelicht over de ziekte van verslaving en komen ook tot het inzicht dat “we ons moeten engageren om de nodige acties te ondernemen om voor onszelf te zorgen”. Dit geldt voor iedereen in het gezin! In de loop van deze relaties is de “hele familie” ziek en disfunctioneel geworden.