Een hond krijgen is voor iedereen een grote gebeurtenis. Maar een puppy in huis nemen is levensveranderend, en nooit meer dan in de eerste maanden, wanneer iedereen – ook je puppy – probeert te wennen aan de nieuwe regelingen.
We kochten Rocket, onze Maltezer/Shih-Tzu kruising (Malshi), toen hij 13 weken oud was. Ik had al eerder honden gehad, en ik wist wat ik kon verwachten, maar toch kwam het als een enorme schok voor het systeem hoe zwaar een puppy is om mee te beginnen.
Het is precies zoals het hebben van een pasgeboren baby. Als u van plan bent een nieuwe puppy te nemen, is dit waar u aan moet denken.
Waarom een puppy precies is als een nieuwe baby
Waarom een puppy is als een pasgeborene
Newborns zijn schattig en lief; puppy’s zijn dat ook. In beide gevallen ben je weken van tevoren aan het bedenken hoe je je puppy/baby gaat noemen, en probeer je een originele naam te verzinnen die cool is, maar die je niet voor gek zet als je hem over het veld/speelveld roept.
Iedereen wil een pasgeborene knuffelen, behalve als ze overstuur en boos zijn. Het is heel vergelijkbaar met puppies. Een puppy brengt zoveel vreugde in je leven, en ik zou nooit afscheid nemen van de mijne, net als mijn kinderen (!), maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Hier volgt waarom:
Puppy’s houden je ’s nachts wakker
En dat niet alleen, hun gehuil roept precies diezelfde maagklachten op die je de hele nacht wakker houden, wanhopig wachtend tot het ophoudt.
Het houdt op, en je houdt je adem in, in de hoop op een fatsoenlijke adempauze, maar dertig seconden later begint het alweer. Onze puppy huilde 4 uur aan een stuk op zijn tweede nacht (op de eerste denk ik dat hij zo overweldigd was door zijn nieuwe omgeving dat hij gewoon wegzonk – een beetje zoals een pasgeborene).
Op een gegeven moment nam ik hem mee naar buiten in de tuin om te zien of hij een plasje moest doen. Hij lachte me zowat in mijn gezicht uit en vroeg me welk balspel ik zou willen spelen! Ik negeerde hem voor de rest van de lawaaierige nacht, en kwam beneden bij een bed bedekt met poep, en een hond die een bad nodig had …
Je bent geobsedeerd door alle puppy mijlpalen
Oh kijk hij is een tand kwijt! Hij heeft vanavond meer gegeten dan gisteren. Kijk eens hoe slim mijn puppy is – hij kan zitten als ik het hem zeg!
Net als het rode boekje dat je krijgt als je je baby mee naar huis neemt uit het ziekenhuis, komen puppies met een registratiedocument en een dierenartsdossier. Je plakt ijverig de inentingsstickers in het boekje, noteert wanneer je hem ontwormd hebt en hoeveel verder hij elke dag aan de lijn kan lopen voordat hij gaat zitten en weigert toe te geven.
Je neemt hem mee naar puppycursus en zit daar helemaal te glimlachen als je hond iets bereikt wat een andere hond nog niet kan, en je staat bijna met je hand omhoog op je stoel te springen om de trainer te vragen hoe het vorige week ging met de training.
Jouw hond kan niets fout doen, en jij bent de perfecte puppymama.
Je kunt niet stoppen met dingen kopen voor puppy’s
Ik heb het al eerder gezegd in Waarom diabetes is als een pasgeboren baby, maar oh mijn hemel de spullen die je koopt als er iets nieuws in je leven komt.
Bij pasgeborenen zijn het koliek druppels, wipstoeltjes, flessen en mijn persoonlijke favoriet de Tummy Tub, ontworpen om het baden van je baby veiliger te laten voelen voor jullie beiden. Ja… het is eigenlijk een emmer, alleen 11 keer zo duur. Met diabetes is het opslaggerelateerde parafernalia om alle extra medicatie en snacks te huisvesten die je plotseling nodig hebt.
Het is hetzelfde met een puppy. Toen Rocket in ons leven kwam, hadden we al een comfortabel bed voor hem, en kommen voor zijn eten en water. We hadden zelfs al vooruit gedacht en een speciale teddy voor hem uitgezocht om hem in ons huis te verwelkomen. We hadden ons geen zorgen hoeven maken; hij stal onmiddellijk een pantoffel en weigerde die sindsdien terug te geven, en negeerde standvastig de schattige piepende teddy die we elke nacht religieus in zijn bed legden.
Hier is een lijst van wat we hebben gekocht, in de veronderstelling dat het hem zou helpen te wennen, eten, poepen, drinken, plassen, aan de lijn lopen, niet op het tapijt plassen, niet op het tapijt poepen, niet op het tapijt braken:
- Een hondenbox – de theorie is dat je puppy een ruimte nodig heeft die hij de zijne kan noemen, en in een box zal hij zich ’s nachts veiliger voelen dan wanneer hij de hele keuken zou krijgen om in rond te lopen. Ook zal hij waarschijnlijk zijn eigen ruimte schoon willen houden, dus het zou moeten helpen om hem te leren waar hij wel en niet naar het toilet kan.
- Een grotere bench, zodat we daar de puppy-pads in konden doen, want ja, hij heeft in zijn bench geplast. Op zijn bed. Dus dat moest elke dag gewassen worden.
- Een tweede bed, precies hetzelfde als het eerste, want die moesten bij toerbeurt dagelijks gewassen en gedroogd worden.
- Een boek over hoe je een puppy moet opvoeden. Want om 3 uur ’s nachts, toen hij het huis aan het afjakkeren was, vroeg ik via twitter om advies. Doe dit nooit. Naast een boek, wordt je aangeraden om je puppy boven te laten slapen waar hij je kan ruiken en zich gerustgesteld voelt.En dan breekt er een ruzie uit op je feed tussen mensen die geloven in gecontroleerd huilen, en anderen die vinden dat je je hond in je bed moet laten slapen.
- Een radio. Omdat het boek me vertelde dat puppies van achtergrondgeluid houden om ze ’s nachts te helpen wennen en de onze was gewend aan een radio. Specifiek, hij genoot van Classic FM.
- Een deksel voor de kist. Het boek zal je ook vertellen dat puppies zich veiliger voelen in een afgesloten ruimte, hoe kleiner hoe beter. Om eerlijk te zijn, dit werkte wel, en Rocket kwam veel makkelijker tot rust als hij de radio had, de krathoes, en welk t-shirt ik die dag ook aanhad. Blijkbaar, als hij me kon ruiken, betekende het dat ik er nog was. Honden zijn gek.
- Een andere voerbak, omdat het paste bij het kleurenschema in de keuken. Zelfs ik veracht mezelf voor die ene.
- Een piepende bal, omdat hij beweging nodig heeft, en de tuin is de enige plek totdat hij al zijn vaccinaties heeft gehad.
- Een andere piepende bal, omdat de eerste te groot was om in zijn mond te passen.
- Een extra teddy, want awwww, die is gewoon zo schattig, die moeten we hebben.
- Zo ook een klein pompoenpakje voor Halloween, en een strikje voor aan zijn halsband met Kerstmis. Hij doet ze allebei meteen uit, maar volgend jaar koop je ze toch weer.
- Twee soorten hondenvoer, om te zien wat hij het lekkerst vindt.
- Een derde soort hondenvoer, en een vierde, omdat de eerste twee hem smerige poep gaven om op te rapen.
- Verschillende sprays: een schoonmaakspray om te gebruiken elke keer als hij in huis poept, zodat hij daar geen geur opsnuift en het weer doet; een lavendel ontklitingsspray om te gebruiken als je hem borstelt, omdat het hem misschien genoeg ontspant om ’s nachts te slapen; en een pepperspray die je leert om altijd in je zak te hebben, voor het geval hij een poepje doet, en probeert het op te eten. Ik zou adviseren om dit allemaal te vermijden – geen van hen werkt.
- Meer rubberen botten, speelgoed, touwen, bijtende kauwen dan je in staat zult zijn om door te komen in de komende 2 jaar. De wanhoop om uw puppy te stoppen met het kauwen op meubels, schoenen en handen drijft u naar de dierenwinkel de meeste dagen, maar niets werkt echt. Ze moeten het gewoon uit hun systeem krijgen. Een ding dat ik zou aanraden is een gewei kauwen – het is het enige wat Rocket echt tijd besteedt aan het werken, zelfs nu.
Als u overweegt om een puppy te nemen kijk dan eens op My Pet Needs That voor informatie over alles wat je nodig gaat hebben. En als je mijn lijst met dingen voor puppies wilt kopen, kun je overwegen om je aan te melden voor Amazon Prime. Het kost £79 per jaar maar je krijgt gratis bezorging. Je kunt het 30 dagen gratis proberen via deze link.
Je denkt alleen maar aan eten, poep en plas
Je raakt gefixeerd op hoeveel ze eten, en hoeveel poep ze produceren. De eerste 6 maanden liep ik door de stad met een zak vol poepzakjes, en een zak vol kippensnoepjes. In mijn handtas zit nog steeds een zak gedroogde sprotjes waarvan ik ooit dacht dat ze onweerstaanbaar zouden zijn voor mijn hond. Ze zijn er nog steeds omdat ze dat niet waren. Ik moet er eens aan beginnen om ze weg te gooien – er hangt een duidelijke geur om me heen als ik naar buiten ga.
We hebben 4 verschillende voedingen geprobeerd voordat we het eens werden over de voeding die we nu gebruiken. Hij wilde vaak niet eten, of at heel weinig. Zijn poep was soms groen, soms slordig, soms niet bestaand, en soms nooit ophoudend.
Bedenk dat een puppy net een baby is en je zult je realiseren dat al deze dingen gewoon normaal puppygedrag zijn. Ik ben blij dat hij nu, 2 jaar oud, elke dag al zijn eten opeet, drinkt als hij dorst heeft (al verkiest hij vieze plassen boven zijn waterbak), en een vrij normale poep heeft. Net als de meeste baby’s als ze eenmaal volwassen zijn.
Dus moet je een hond nemen?
Laat ik eindigen met te zeggen dat het nemen van een pup nog steeds een van de beste dingen was die we ooit hebben gedaan. Hij maakt ons aan het lachen op een moeilijke dag, hij haalt ons uit het huis als we meer zin hebben om op de bank te liggen, en hij is een complete gespreksstarter als we uit zijn. Het enige wat ik wil zeggen is: wees voorbereid!
Sommige links kunnen affiliate links zijn, wat betekent dat ik een kleine commissie krijg als u zich aanmeldt.