Wanneer je een mammografie nodig hebt, moet je er dan een in ‘3-D’ laten maken?

Toen ik vorig jaar voor mijn gewone mammografie naar het beeldvormingscentrum ging, vroeg de vrouw achter de balie me of ik een “3-D” mammografie wilde in plaats van de standaardtest die ik in het verleden had gehad.

“Het is nauwkeuriger”, zei ze.

Wat zeg je daartegen? “Nee, dank je, ik heb liever de test die het fout doet?” Natuurlijk was ik het daarmee eens.

Een groeiend aantal vrouwen zal de komende jaren waarschijnlijk voor een soortgelijke keuze komen te staan, nu beeldvormingscentra in het hele land driedimensionale mammografie, ook wel digitale borsttomosynthese genoemd, toevoegen aan de tweedimensionale, of 2-D, screening die vrouwen gewoonlijk krijgen.

Wat nog niet duidelijk is, is of deze nieuwere, duurdere technologie beter is in het opsporen van kankers die waarschijnlijk dodelijk zullen zijn. Dus moet het op grote schaal worden aanbevolen? En wie moet de extra kosten op zich nemen?

Volgens de Food and Drug Administration waren er in januari 3.915 gecertificeerde mammografie-instellingen die digitale borsttomosynthese aanboden. Dat is een stijging van 30 procent ten opzichte van de voorgaande maand januari, toen het totaal 3.011 was.

Sommige faciliteiten zijn volledig overgestapt op 3-D beeldvorming, maar veel praktijken hebben beide.

“Er is veel marketingdruk om deze nieuwe machines aan te bieden”, zegt Robert Smith, vice-president van kankerscreening bij de American Cancer Society.

Beide soorten tests maken gebruik van röntgentechnologie om beelden van de borst te maken. De 2-D digitale mammogrammen die de meeste vrouwen krijgen, geven meestal beelden van de voor- en zijkant. Bij de 3-D-test maakt de röntgenstraal een boog over de borst, waardoor meerdere beelden van het borstweefsel worden gemaakt. De ervaring is echter hetzelfde voor vrouwen, omdat bij beide scans de borst wordt samengedrukt tussen twee platen die uit het apparaat steken.

Studies hebben over het algemeen aangetoond dat de 3-D test iets beter is in het opsporen van kanker dan de 2-D test, en vrouwen hoeven over het algemeen minder vaak terug te komen om aanvullende beelden te laten maken. Maar de jury is er nog niet uit of de nieuwere technologie beter is in het identificeren van de gevorderde kankers die dodelijk zullen worden.

“Kankers ontwikkelen zich niet altijd en doden mensen,” zegt Dr. Etta Pisano, chief science officer bij het American College of Radiology’s Center for Research and Innovation en een faculteitslid aan de Harvard Medical School. Pisano leidt een vijfjarig klinisch onderzoek onder 165.000 vrouwen dat de twee soorten mammografie zal vergelijken om te evalueren of de nieuwe technologie het risico vermindert dat vrouwen levensbedreigende kankers zullen ontwikkelen.

“Als tomosynthese de kans verbetert dat vrouwen hun borstkankers overleven, zouden ze minder kankers moeten hebben die meer kans hebben om vrouwen te doden gedurende de 4,5 jaar van screening. Omdat tomosynthese ze in een vroeg stadium ontdekt, zullen ze nooit uitgroeien tot slechte kankers,” zegt Pisano.

Overdiagnose is een van de potentiële nadelen van deze technologie, zegt Dr. David Grossman, voorzitter van de U.S. Preventive Services Task Force. De gevoeligere test pikt meer borstletsels op waarvan de klinische betekenis onduidelijk is, wat ertoe kan leiden dat vrouwen meer tests en behandelingen krijgen die ze niet nodig hebben. Sommige onderzoeken suggereren dat het biopsiepercentage iets hoger is bij 3-D mammografieën.

Bovendien vereisen sommige mammografiesystemen zowel 2-D als 3-D röntgenstralen, wat vrouwen aan twee keer zoveel straling kan blootstellen. Andere systemen kunnen met behulp van software een 2D-beeld genereren uit de 3D-versie, waardoor de extra blootstelling wegvalt. Het 2D-beeld is belangrijk omdat clusters van verkalkingen, die kunnen wijzen op borstkanker, gemakkelijker te zien zijn op het 2D-beeld, zegt Pisano.

Onder de Affordable Care Act zijn de meeste gezondheidsplannen verplicht om preventieve diensten te dekken die worden aanbevolen door de taskforce zonder patiënten iets out-of-pocket in rekening te brengen. De task force beveelt mammogrammen om het andere jaar aan voor vrouwen tussen 50 en 74 jaar, maar zegt dat er niet genoeg bewijs is om 3-D mammogrammen op dit moment aan te bevelen.

De verzekeringsdekking van 3-D testen is de afgelopen jaren verbeterd, maar het is niet verzekerd. De 3-D-test kost meestal ongeveer $ 50 meer dan een 2-D-test, volgens een onderzoek uit 2015 door Truven Health Analytics dat werd gefinancierd door Hologic, een fabrikant van 3-D-mammografiesystemen. Medicare dekt ook 3-D-tests.

Een groeiend aantal staten vereist dat commerciële verzekeraars 3-D-mammogrammen dekken, waaronder Arkansas, Texas, Connecticut, Maryland, Illinois en Pennsylvania.

Mijn staat New York vereist ook dekking, zonder enige out-of-pocket-betalingen. Hoewel ik het niet hoefde te betalen, zegt de verklaring van voordelen die ik van mijn verzekeraar kreeg dat het 3-D gedeelte van de test $51 toevoegde aan de $157 kosten van de mammografie.

“De kosten zijn hoog voor nieuwe technologieën,” zegt Pisano. “Misschien zijn ze beter, maar we moeten bewijs hebben voordat we het aanbevelen voor de hele bevolking.”

Dus als je een 3-D test wordt aangeboden, moet je hem dan laten doen?

“Als het onderzoek beschikbaar is zonder extra kosten, vertellen de gegevens die we nu hebben ons dat het enkele voordelen heeft,” zegt Smith. Aan de andere kant, “elke vrouw die zich gestrest voelt over de extra kosten … zou zich op haar gemak moeten voelen om een regelmatige mammografie te krijgen,” zegt hij.

Kaiser Health News is een redactioneel onafhankelijke nieuwsdienst die deel uitmaakt van de onpartijdige Henry J. Kaiser Family Foundation. Michelle Andrews is op Twitter @mandrews110.