De kleuren werden “psychologische primaire kleuren” genoemd. Ewald Hering, een Duitse psycholoog, kwam in 1878 met het concept van de 4 primaire kleurencirkel. Het wordt gebruikt in de commerciële kleur- en verfindustrie, en is een geweldige manier om de verschillen tussen warme en koele kleuren te begrijpen en aan te leren.
Leonardo da Vinci herkende deze vier eenvoudige kleuren ruim voor Hering’s tijd. Het enige verschil is dat Hering de kleuren in een cirkelvormig model ordende, zodat de kleuren en hun combinaties gemakkelijker konden worden waargenomen. Hij gebruikte de kleurencirkel om de hoeveelheden warme en koele tinten aan te geven die nodig zijn om de verschillende afgebeelde kleuren te maken, waardoor het een handige visuele referentie is om te zien hoeveel van elke kleur nodig is om een bepaalde tint te krijgen.
Het laat ook zien hoe elk van de primaire kleuren zowel een warme als een koele kant heeft, en laat zien welke kleuren complementair aan elkaar zijn, en ook tegenovergesteld aan elkaar. Complementaire kleuren mengen goed met elkaar, terwijl tegenovergestelde kleuren over het algemeen niet zo goed samengaan en moeten worden vermeden.