Het leven na een achalasie-operatie
Tacos.
Pizza.
Een biefstuk, medium goed, met een geladen gebakken aardappel.
“En een knapperige appel,” voegde Dorian Brantley eraan toe. “Ik at appelmoes, maar er is geen vergelijking.”
Dit waren de top items op Brantley’s lijst van wat-te-eerst-hebben na een operatie voor achalasia – een zeldzame spijsverteringsziekte die het moeilijk maakt om te eten of te drinken.
Na een succesvolle endoscopische procedure, heeft Brantley, 35, gelukkig haar to-eat lijst ingevuld.
Dorian Brantley’s achalasia patiëntenverhaal
Bijna een jaar geleden merkte Brantley, een verpleegkundige bij UChicago Medicine, dat het lang leek te duren voordat voedsel door haar slokdarm ging. Eerst dacht ze dat haar porties misschien te groot waren of dat ze te snel at.
Maar de aandoening werd steeds ongemakkelijker. En al snel veroorzaakte zowel het eten van vaste stoffen als het drinken van vloeistoffen pijn.
“Als mijn patiënten me dit zouden vertellen, zou ik me grote zorgen maken,” dacht ze.
Achalasie-dieet
Brantley probeerde een zacht dieet, maar dat hielp niet. Een bariumsliktest bij UChicago Medicine toonde aan dat haar slokdarm niet goed functioneerde.
Gastro-enteroloog en interventie-endoscopist Irving Waxman, MD, vermoedde achalasie. Hij deed een bovenste endoscopie om maag- of slokdarmkanker uit te sluiten. Robert Kavitt, MD, MPH, deed vervolgens een oesofageale manometrie studie – een test die spiersamentrekkingen meet – en bevestigde de diagnose achalasie. In plaats van zich te ontspannen om voedsel door te laten, bleef de gladde spierklep aan het onderste uiteinde van Brantley’s slokdarm (onderste slokdarmsfincter) de hele tijd gesloten.
De endoscopische aanpak, biedt patiënten een snel herstel, geen litteken en een kort verblijf in het ziekenhuis.
De oorzaak van achalasie is niet bekend. “Maar we weten wel dat het een progressieve en onomkeerbare ziekte is,” zei Waxman. “Het kan leiden tot ernstige problemen in de longen en ondervoeding.” Brantley was tussen juni en oktober 30 pond afgevallen.
Zelfs als verpleegkundige had Brantley nog nooit van achalasie gehoord. “Dr. Waxman beantwoordde al mijn vragen en stelde me op mijn gemak,” zei ze.
POEM-operatie voor achalasie
In eind oktober 2017 voerde Waxman een procedure uit die perorale endoscopische myotomie (POEM) wordt genoemd. Door een flexibele scoop via haar mond in Brantley’s slokdarm te plaatsen, creëerde hij een tunnel tussen de lagen van haar slokdarm om de onderste sluitspier te bereiken, waar hij de spieren doorknipte, waardoor de klep permanent werd geopend.
“De endoscopische aanpak, biedt patiënten een snel herstel, geen litteken en een kort ziekenhuisverblijf,” zei Waxman, directeur van het Center for Endoscopic Research and Therapeutics (CERT).
Dr. Waxman is een vooraanstaande autoriteit op het gebied van endoscopische echografie en een pionier van de per-orale endoscopische myotomie (POEM) -operatie, een minimaal invasieve endoscopische behandeling voor achalasie.
Achalasie-operatie herstel
Na de ingreep was Brantley aanvankelijk angstig om terug te gaan naar vast voedsel.
“Maar Dr. Waxman, zijn verpleegkundige, mijn collega’s, vrienden en familie moedigden me allemaal aan om ‘ga je gang en eet weer’,” zei Brantley. “Weet je wat, ik deed het. Alles was heerlijk.”