1 Jan rozdział 2 studium Biblii i streszczenie

Tweet

Oto streszczenie i komentarz do Pierwszego Jana rozdział drugi.

1 Jana 2:1-2 Chrystus naszym Orędownikiem

Apostoł Jan zaczyna od celu napisania tego listu stwierdzając: „Piszę wam te rzeczy, abyście nie grzeszyli. Lecz jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On jest przebłaganiem za grzechy nasze, i nie tylko za nasze, lecz także za grzechy całego świata” (1 List Jana 2:1-2), chociaż nie chodzi o to, „czy” ktoś zgrzeszy, ale kiedy. Jan nie mówi, że możemy nie grzeszyć, ale „jeśli” lub „kiedy” grzeszymy, Jezus jest naszym orędownikiem, będąc „przebłaganiem za nasze grzechy” lub spełniając zadośćuczynienie gniewu Ojca przeciwko naszym grzechom.

1 List Jana 2:3-6 Poznajemy Go

Jak poznajemy Boga? To oczywiście Duch Boży objawia nam, kim jest Bóg, a dokładnie, kim jest Jezus Chrystus i dlaczego Go potrzebujemy, jak pisze Jan: „A po tym poznajemy, żeśmy go poznali, jeśli zachowujemy jego przykazania” (1 J 2:3), więc każdy, kto twierdzi, że zna Boga, a mimo to nie zachowuje Jego przykazań, jak mówi Jan, „jest kłamcą i prawdy w nim nie ma, lecz kto zachowuje jego słowo, w nim prawdziwie miłość Boża jest udoskonalona. Po tym możemy poznać, że w nim jesteśmy” (1 J 2,4-5), ponieważ „kto mówi, że w nim trwa, powinien postępować tak, jak On postępował” (1 J 2,6). Nie ma sensu mówić, że kocha się Boga, ale nie przestrzega się Jego przykazań. Oczywiście, nie jesteśmy zbawieni przez zachowywanie przykazań, ale zbawiona osoba będzie naturalnie skłonna do posłuszeństwa Bogu, który ją zbawił, robiąc to, co On jej mówi!

1 List Jana 2:7-11 Kochając Boga, kochamy bliźniego

Jezus dał nowe przykazanie, a Jan po prostu je tutaj powtarza. Tym nowym przykazaniem jest miłowanie siebie nawzajem tak, jak Chrystus nas umiłował i nadal to czyni: „Kto mówi, że jest w światłości, a nienawidzi brata swego, pozostaje w ciemności. Kto miłuje swego brata, trwa w światłości i nie ma w nim żadnej przyczyny do zgorszenia” (1 J 2, 9-10). Jest oczywiste, że „kto nienawidzi swego brata, jest w ciemności i chodzi w ciemności, i nie wie, dokąd idzie, bo ciemność oślepiła jego oczy” (1 J 2, 11), bo jak ktoś może twierdzić, że kocha Boga, ale nienawidzić dzieci Bożych?

1 List Jana 2:15-17 Kochać świat czy kochać Boga?

Każdy, kto kocha świat, to znaczy rzeczy, które są na świecie, ma poważny problem, ponieważ powiedziano nam, abyśmy „nie kochali świata ani rzeczy, które są na świecie. Jeśli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Albowiem wszystko, co jest na świecie – pożądliwości ciała, pożądliwości oczu i pycha życia – nie pochodzi od Ojca, lecz jest ze świata” (1 Jana 2:15-16). Nie można dać się pochwycić pragnieniom i namiętnościom ciała i twierdzić, że zna się Boga, ponieważ „nie pochodzą one od Ojca, lecz są ze świata”, gdyż „świat przemija wraz ze swymi pożądliwościami, lecz kto pełni wolę Bożą, trwa na wieki” (1 J 2,17). Ktoś, kto kocha świat, który przemija, oczywiście nie pełni woli Bożej i dlatego nie będzie trwał na wieki.

1 List Jana 2:18-20 Kto pozostaje, jest z Boga

Apostoł Jan ostrzega kościół, a przez to i nas, że nadeszła już godzina, w której na świecie jest wielu antychrystów. Przedrostek „anti” oznacza po prostu „przeciwko” lub może oznaczać „w miejsce”, więc każdy, kto nie jest za Bogiem, jak powiedział Jezus, jest przeciwko Niemu (Mt 12:30). Dla tych, którzy opuszczają społeczność wierzących, która jest Ciałem Chrystusa, Kościołem, ujawniają, że „nie byli z nas”, ponieważ „byliby nadal z nami. Ale oni odeszli, aby stało się jasne, że wszyscy oni nie są z nas” (1 Jana 2:19). Niektórzy twierdzą, że się cofnęli, ale być może nigdy tak naprawdę nie posunęli się naprzód, ujawniając, że nigdy nie byli prawdziwie zbawieni.

1 List Jana 2:22-23 Zaprzeczenie „Antychrystów”, że Jezus jest Mesjaszem

Miałem kiedyś Żyda, który powiedział mi, że Jezus już przybył na ziemię, a inny powiedział, że „Mesjasz ma dopiero przyjść”, więc ktokolwiek wierzy, że Jezus nie jest wypełnieniem Mesjasza, przepowiedzianym w dziesiątkach Pism Starego Testamentu, nie jest chrześcijaninem, ale jest nastawiony przeciwko Chrystusowi lub jest antychrystem (małe „a”, a nie Antychrystem). W tej krytycznej kwestii nie ma miejsca na dyskusję. Apostoł Jan mówi jasno, pytając: „Któż jest kłamcą, jak nie ten, kto zaprzecza, że Jezus jest Chrystusem? To jest antychryst, ten, który zaprzecza Ojcu i Synowi. Nikt, kto zaprzecza Syna, nie ma Ojca. Kto wyznaje Syna, ma także Ojca” (1 Jana 2:22-23). Jeśli zaprzeczasz, że Jezus jest Chrystusem (Mesjaszem) to jesteś właściwie antychrystem. To nie jest moja osobista opinia, ale to, co mówi Słowo Boże.

1 List Jana 2:28-29 Kurcząc się ze wstydu

Gdyś wygłosiłem kazanie, w którym wykorzystałem to odniesienie z Ewangelii Jana, powiedziałem, że każdy z nas będzie musiał zdać sprawę z tego, co robił w ciele, będąc tu na ziemi, i jestem pewien, że są tacy, którzy będą kurczyć się ze strachu przed Jego pojawieniem się, wiedząc, że byli nominalnymi lub letnimi chrześcijanami. Jan ostrzega nas, że „gdy się objawi, możemy mieć ufność i nie cofać się przed Nim ze wstydu przed Jego przyjściem” (1 List Jana 2:28) i nie będzie wtedy żadnej ufności, ponieważ „każdy, kto praktykuje sprawiedliwość, narodził się z Niego” (1 List Jana 12:29), ale każdy, kto tego nie robi, nie może mieć tej ufności.

Konkluzja

1 List Jana rozdział 2 powinien być przebudzeniem dla nas wszystkich, którzy albo nie są zdecydowani co do Jezusa, albo żyją w grzechu, a mimo to twierdzą, że Go znają. Nie możemy mówić, że Go znamy i nie być Mu posłusznym. Ten, kto Go zna, będzie starał się być Mu posłuszny; nie, nie perfekcyjnie, ale będzie żył, czytał i był posłuszny Jego Słowu. Jeśli nie, nie będą mieli pewności siebie w dniu Jego pojawienia się i „stanie się jasne, że wszyscy oni nie są z nas” (1 List Jana 2:19). Upewnij się o swoim wybraniu i powołaniu (2 P 1:10), i zrób to, zanim będzie za późno (Ap 20:12-15).

Podobna lektura: Czy dziesięć przykazań jest dziś nadal aktualnych?