Background: Odma opłucnowa jest częstym powikłaniem u noworodka przedwcześnie urodzonego z zespołem zaburzeń oddychania. Częstość jej występowania mogła zmniejszyć się po powszechnym zastosowaniu steroidów przedporodowych i surfaktantu. Jednak klinicyści obawiają się, że stosowanie CPAP może być związane ze wzrostem ryzyka odmy opłucnowej.
Cel: Opisanie profilu demograficznego kohorty wcześniaków z odmą opłucnową.
Metoda: Regionalny trzeciorzędowy ośrodek neonatologiczny w północno-wschodniej Anglii. Uwzględniono wszystkie noworodki z odmą opłucnową lub innymi zespołami przecieku powietrza w okresie 10 lat. Zarejestrowane zmienne: ciąża, steroidy przedporodowe, stosowanie surfaktantu i nieinwazyjne wspomaganie oddychania (CPAP).
Wyniki: 3804 przyjęć, u 107 niemowląt rozpoznano odmę opłucnową lub inny zespół przecieku powietrza (ogólna częstość występowania 2,8%). Obejmowało to 72 wcześniaki, z których 37 było poniżej 28 tygodnia ciąży. Częstość występowania odmy opłucnowej i śródmiąższowej rozedmy płuc (PIE) wynosiła odpowiednio 2,3% i 0,47%. Stwierdzono istotny statystycznie związek między ciężkością odmy a stopniem wcześniactwa, stosowaniem surfaktantu i CPAP. Ciężka odma opłucnowa wymagająca drenażu występowała częściej u skrajnych wcześniaków, które nie otrzymały optymalnej dawki surfaktantu. Nie stwierdzono istotnego statystycznie wpływu takich zmiennych, jak brak steroidów przedporodowych, płeć, sposób porodu, stosowanie środków zwiotczających mięśnie i pobieranie materiału do badań.
Wniosek: Częstość występowania odmy opłucnowej i innych zespołów przecieku powietrza była niższa w porównaniu z innymi badaniami kohortowymi. Ryzyko odmy opłucnowej było zwiększone przy stosowaniu CPAP i suboptymalnej dawce surfaktantu. Efekt CPAP u skrajnie przedwczesnych noworodków bez przedporodowej sterydoterapii i poporodowej ekspozycji na surfaktant wymaga dalszej oceny.