Leki przeciwnowotworowe adriamycyna i daunomycyna zostały skrystalizowane z sekwencją DNA d(CGATCG), a trójwymiarowe struktury kompleksów rozwiązane odpowiednio z rozdzielczością 1,7- i 1,5-A. Te leki przeciwnowotworowe mają znacząco różne właściwości kliniczne, ale chemicznie różnią się jedynie dodatkowym hydroksylem przy C14 adriamycyny. W kompleksach tych chromofor jest interkalowany na stopniach CpG na obu końcach helisy DNA z aminocukrem przedłużonym do rowka mniejszego. Rozwiązanie struktury daunomycyny związanej z d(CGATCG) pozwoliło na porównanie jej z wcześniej opisaną strukturą daunomycyny związanej z d(CGTACG). Mimo, że oba kompleksy daunomycyny są podobne, istnieje interesująca zależność sekwencyjna wiązania aminocukru do pary zasad A-T poza miejscem interkalacji. Kompleks daunomycyny z d(CGATCG) wiąże się ściślej niż kompleks z d(CGTACG), co pozwala wnioskować o preferencji sekwencyjnej w wiązaniu tego leku antracyklinowego. Struktury daunomycyny i adriamycyny z d(CGATCG) są bardzo podobne. Występują jednak dodatkowe interakcje rozpuszczalnikowe z hydroksylem C14 adriamycyny łączącym ją z DNA. Zaskakująco, pod wpływem zmienionej solwatacji, występują znaczne różnice w konformacji sperminy w tych dwóch kompleksach. Zaobserwowane zmiany w ogólnych strukturach trójskładnikowych kompleksów wzmacniają niewielkie różnice chemiczne pomiędzy tymi dwoma antybiotykami i dostarczają możliwego wyjaśnienia dla znacząco różnych aktywności klinicznych tych ważnych leków.
Organizational Affiliation: 
Department of Biology, Massachusetts Institute of Technology, Cambridge 02139.
Hide Full Abstract