Wysokie spożycie soli w diecie jest związane z nadciśnieniem; częstość występowania nadciśnienia wrażliwego na sól wzrasta z wiekiem. Postawiliśmy hipotezę, że tkanka Na(+) może gromadzić się u pacjentów z nadciśnieniem i że starzeniu się może towarzyszyć odkładanie się Na(+) w tkance. Wdrożyliśmy wcześniej obrazowanie rezonansu magnetycznego (23)Na do pomiaru zawartości Na(+) w tkankach miękkich in vivo, ale nie badaliśmy nadciśnienia tętniczego. Opisujemy kohortę 56 zdrowych mężczyzn i kobiet z grupy kontrolnej oraz 57 mężczyzn i kobiet z nadciśnieniem tętniczym. Wiek wahał się od 22 do 90 lat. Pomiary rezonansu magnetycznego (23)Na były wykonane na poziomie łydki. Zaobserwowaliśmy zależny od wieku wzrost zawartości Na(+) w mięśniach u mężczyzn, podczas gdy zawartość Na(+) w mięśniach nie zmieniała się z wiekiem u kobiet. Oceniliśmy zawartość wody za pomocą konwencjonalnego MRI i nie stwierdziliśmy związanego z wiekiem wzrostu zawartości wody w mięśniach u mężczyzn, pomimo znacznej akumulacji Na(+), co wskazuje na bezwodną akumulację Na(+) w mięśniach. Wraz z wiekiem obserwowano odkładanie się Na(+) w skórze zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn; jednakże zawartość Na(+) w skórze pozostawała niższa u kobiet. Podobnie, różnica płci dotyczyła zawartości wody w skórze, która była niższa u kobiet niż u mężczyzn. W przeciwieństwie do mięśni, wzrostowi zawartości Na(+) towarzyszył wzrost zawartości wody w skórze. Kontrolując wiek, stwierdziliśmy, że pacjenci z opornym nadciśnieniem tętniczym mieli zwiększoną zawartość tkankowego Na(+), w porównaniu z kontrolami normotensyjnymi. Obserwacje te sugerują, że (23)Na rezonans magnetyczny może być przydatny w ocenie roli tkankowego magazynowania Na(+) dla zachorowalności i śmiertelności sercowo-naczyniowej w badaniach podłużnych.