Frequency
United States
Użycie QNB przeciwko Stanom Zjednoczonym nigdy nie zostało zgłoszone. Obecnie rząd federalny USA prowadzi programy obrony chemicznej, w tym badania i rozwój, szkolenia oraz gromadzenie zapasów i odtrutek, aby przygotować naród na potencjalne ataki terrorystów chemicznych przeciwko obywatelom i wojsku; jednak wstępne reakcje zależą od lokalnych agencji reagowania kryzysowego.
Międzynarodowe
Użycie QNB zostało zasugerowane, ale nie potwierdzone, w dwóch minionych konfliktach międzynarodowych.
W dniu 16 stycznia 1992 r. siły rządowe Mozambiku (około 400 żołnierzy) zaatakowały jedną z największych twierdz grupy oporu RENAMO w południowym Mozambiku, w pobliżu granicy z RPA. Gdy żołnierze zbliżali się pieszo do obozu, nad okolicą zauważono przelatujący niezidentyfikowany lekki samolot. Dostali się pod ograniczony ostrzał z broni ręcznej i ukryli się, gdy nad ich głowami nastąpiła eksplozja, uwalniając gęstą chmurę czarnego dymu, która następnie się rozwiała. Wiatr wiał w kierunku tyłu formacji.
Piętnaście minut później pojawiły się pierwsze skargi: „Zrobiło się bardzo gorąco. Niektórzy z nas wariowali”. Odczuwali silne bóle w klatce piersiowej, byli zmęczeni i spragnieni, a kiedy następnego ranka napili się wody, niektórzy z nich wymiotowali. Inni mówili, że mają problemy z widzeniem. W konsekwencji oddziały stały się zdezorganizowane.
W raporcie ONZ na temat tego incydentu stwierdzono, że wpływ na oddziały był zgodny z użyciem chemicznego środka bojowego, takiego jak QNB, ale że z powodu braku danych analitycznych nie mogli stwierdzić, że chemiczny środek bojowy został użyty w ataku, ponieważ wystąpiło znaczne opóźnienie między atakiem (styczeń 1992) a formalnym dochodzeniem (marzec 1992).
Według relacji naocznych świadków, Serbowie bośniaccy używali różnych pocisków, niektóre wybuchały, a inne wydzielały „dziwny dym”, który nie unosił się w powietrzu, lecz raczej rozprzestrzeniał się w kierunku kolumny na wysokości człowieka. Według doniesień, duża liczba osób wystawionych na działanie pocisków cierpiała na halucynacje w trakcie pięciodniowego marszu. Następnie podejrzewano, że siły Serbów bośniackich użyły chemicznego środka bojowego w celu dezorientacji maszerujących, co skłoniło Human Rights Watch do odwiedzenia tego miejsca w marcu 1996 roku.
W trakcie dochodzenia przeprowadzono wywiady z uczestnikami marszu. Późniejsze zeznania sugerowały, że nietypowa amunicja mogła być użyta przez bośniackich Serbów, a przesłuchiwani sami doświadczyli lub byli świadkami, jak inni mieli wyraźne halucynacje. Środkiem, co do którego podejrzewa się, że wywołał te skutki, był QNB.
Śmiertelność/zachorowalność
LD50 (dawka śmiertelna dla 50% narażonej populacji) dla QNB jest szacowana jako podobna do dawki atropiny, która wynosi około 100 mg; jednak QNB powoduje obezwładnienie przy znacznie niższych poziomach. Ważne są również inne czynniki, takie jak istniejący wcześniej stan zdrowia narażonego pacjenta oraz czas od narażenia do uzyskania pomocy medycznej.
.