Kształt trzech orbitali 3p. Od lewej do prawej: 3py, 3pz, i 3px. Dla każdego z nich żółte strefy oznaczają miejsca, gdzie funkcje falowe mają wartości dodatnie, a białe – ujemne.
Trzy orbitale 3p. Użyj poprzedniej i następnej ikony, aby zobaczyć inne widoki
Trzy orbitale 3p wraz z węzłami orbitalnymi. Użyj poprzedniej i następnej ikony, aby zobaczyć inne widoki
Węzły trzech orbitali 3p. Użyj poprzedniej i następnej ikony, aby zobaczyć inne widoki
Poprzedni
Dla każdego atomu istnieją trzy orbitale 3p. Orbitale te mają ten sam kształt, ale są ustawione inaczej w przestrzeni. Trzy orbitale 3p zwykle używane są oznaczone jako 3px, 3py, i 3pz, ponieważ funkcje są „wyrównane” wzdłuż osi x, y, i z odpowiednio.
Każdy orbital 3p ma cztery płatki. Istnieje węzeł planarny normalny do osi orbitalu (więc orbital 3px ma płaszczyznę węzłową yz, na przykład). Oprócz węzła planarnego jest jeszcze węzeł sferyczny, który oddziela małe wewnętrzne płaty. Wyższe p-orbitale (4p, 5p, 6p, i 7p) są jeszcze bardziej złożone, ponieważ mają więcej sferycznych węzłów.
Pochodzenie węzła planarnego staje się jasne przy sprawdzaniu równań falowych, które, na przykład, zawierają termin x w przypadku orbitalu 4px. Kiedy x = 0, wtedy istnieje węzeł, a tym węzłem z definicji jest płaszczyzna yz.
Pochodzenie węzła sferycznego staje się jasne podczas sprawdzania równań falowych, które na przykład zawierają (4 – ρ) warunki. Kiedy (4 – ρ) = 0, wtedy istnieje węzeł. Ponieważ dla dowolnego orbitalu 3p ρ = 2Zr/3 (Z = efektywny ładunek jądrowy, r = promień w jednostkach atomowych), to węzły znajdują się na promieniu, dla którego (4 – 2Zr/3) = 0, czyli r = 6/Z jednostek atomowych.
OrbitronTM, galeria orbitali na WWW: https://winter.group.shef.ac.uk/orbitron/