7 Dawnych Ośrodków Narciarskich Kolorado

Niektóre z najbardziej fascynujących pozostałości historii narciarstwa w Kolorado to jego zagubione i opuszczone ośrodki narciarskie. Często są one widoczne dzięki bliznom, które stare trasy pozostawiały na górach.

Z około 150 ośrodków, które były prowadzone w tym stanie, tylko około trzydziestu pozostaje otwartych dzisiaj. Mimo to, w internecie zachowały się zdjęcia i historie tych ośrodków narciarskich-widm, niektóre z nich to kroniki przygód narciarzy backcountry, którzy postanowili zmierzyć się ze starymi, nieutwardzonymi szlakami.

Dzięki nim pamięć o tych utraconych ośrodkach pozostaje żywa. Dziś zbadamy wzrost i upadek siedmiu byłych ośrodków narciarskich w Kolorado, z których niektóre wciąż mają nadzieję, że w końcu zostaną ponownie otwarte.

Oto siedem z ponad stu opuszczonych ośrodków narciarskich w Kolorado, w nieszczególnej kolejności:

Ski Broadmoor, Colorado Springs

Ski Broadmoor był największym i najdłużej działającym ośrodkiem narciarskim w Colorado Springs. Został otwarty jako część Broadmoor Resort w 1959 roku, z jedną podwójną kolejką krzesełkową, jedną liną holowniczą i najnowocześniejszymi maszynami do naśnieżania. Ski Broadmoor był znany jako jeden z najbardziej popularnych obszarów narciarskich na Front Range i był domem dla niektórych z najlepszych amerykańskich narciarzy z ’60s i ’70s.

W 1986 roku, The Broadmoor sprzedał obszar narciarski do miasta Colorado Springs. Miasto było wyraźnie nieprzygotowane do podjęcia tak dużej odpowiedzialności, zwłaszcza w obliczu kosztownych napraw infrastruktury, które były wymagane, aby utrzymać obszar na bieżąco. Nie chcąc podnieść cen biletów, miasto wzięło na siebie rachunek za naprawy, po czym odetchnęło z ulgą, gdy pojawiła się oferta od Vail na zakup terenu narciarskiego w 1991 roku.

Niestety, gdy własność przeszła z rąk do rąk Vail Resort, teren narciarski został szybko zamknięty w celu wyeliminowania konkurencji z innymi ośrodkami wzdłuż korytarza I-70. Wielu przytacza brak opadów śniegu w Colorado Springs jako kolejny powód ostatecznego zamknięcia tego obszaru. Blizna po Ski Broadmoor jest nadal widoczna z niektórych obszarów Colorado Springs, znak utraconego dziedzictwa obszaru narciarskiego w cieniu Pikes Peak.

Berthoud Pass Ski Area, na południe od Winter Park

Berthoud Pass miał długą historię pierwszych miejsc przed jego ostatecznym zamknięciem. Został otwarty jako pierwszy oficjalny teren narciarski w Kolorado w 1937 roku dzięki pracy wolontariuszy, którzy stworzyli pierwszy w Kolorado wyciąg linowy.

W 1947 roku ośrodek dodał pierwszy dwuosobowy wyciąg krzesełkowy w stanie, a także przełamał granice w latach 70-tych, zezwalając snowboardzistom na korzystanie z wyciągów krzesełkowych (wraz z organizacją pierwszych zawodów snowboardowych w stanie).

Jednak ze względu na wiele kwestii bezpieczeństwa, kwestie zezwoleń, rosnącą konkurencję i popularność Winter Park Mountain Resort, plus wiele zmian właścicielskich w ciągu roku, Berthoud Pass zamknął swoje wyciągi krzesełkowe na dobre w późnych latach 90-tych i zaczął działać jako ekspert tylko obszar na ostatnie kilka lat swojego życia. W 2003 roku, Berthoud Pass został zamknięty po raz ostatni, a dwa lata później Służba Leśna zniszczyła schronisko, które stało u jego podstawy.

Berthoud Pass Ski Area może być oficjalnie nieobecny na teraz, ale zawsze pozostanie ogromną częścią historii narciarstwa i deski Colorado. Dziś pozostaje celem dla narciarzy backcountry i snowboardzistów, którzy chcą zachować dziedzictwo tego obszaru narciarskiego przy życiu. Przejedź przez przełęcz w zimie, a zobaczysz narciarzy przygotowujących się do jazdy, a autostopowicze szukają przejażdżki od dołu.

Geneva Basin Ski Area, Guanella Pass

Geneva Basin Ski Area została pierwotnie otwarta jako Indianhead Ski Area w 1963 roku. W tym czasie park szczycił się dwoma wyciągami krzesełkowymi, które pozwalały narciarzom na wjazd na szczyt Guanella Pass. Dwa kolejne zostały dodane kilka lat później, aby dać dostęp do początkujących wzgórz i misek, które są w okolicy.

Jednym z głównych powodów ostatecznego upadku Geneva Basin były problemy finansowe, które nękały teren narciarski na każdym kroku. W 1984 roku doszło do wypadku z jednym z wyciągów krzesełkowych, który zmusił ośrodek do zamknięcia do czasu rozwiązania problemu.

Wielu różnych właścicieli próbowało dokonać niezbędnych napraw, ale Geneva Basin nigdy nie zostało ponownie otwarte. W 1993 r. schronisko zostało spalone przez Służbę Leśną, aby uniemożliwić komukolwiek próbę ponownego otwarcia, ale dawna baza patrolu narciarskiego pozostaje widoczna do dziś. Dziś opuszczone szlaki byłego ośrodka narciarskiego pozostają celem dla narciarzy backcountry, którzy chcą uciec od tłumów i wyciągów krzesełkowych dużych ośrodków.

Cuchara Mountain Resort, Cuchara

Cuchara Mountain Resort został otwarty w 1981 r. jako Panadera Ski Area i działał przez osiem lat pod swoimi pierwotnymi właścicielami. Jednak ośrodek wpadł w kłopoty finansowe, gdy właściciele postanowili dodać dwa nowe wyciągi krzesełkowe, zmuszając park do pozostania zamkniętym w latach 1989-1992.

Właściciele zmieniali się wiele razy w okresie, który nastąpił, aż jeden biznesmen postanowił ożywić ośrodek nowym życiem. To, wraz z wielkim rokiem otwarcia dla śniegu, pomogło utrzymać nieruchomość otwartą w latach 1997-2000.

W 2000 roku park został zamknięty na dobre. Rok później Służba Leśna wyciągnęła pozwolenie na obszar, pozostawiając go nieczynnym przez prawie dwie dekady. W 2017 roku ziemia w wiosce Cuchara została zakupiona przez Huerfano County z funduszy zebranych przez Cuchara Foundation.

Chociaż Cuchara Mountain Park, nowa nazwa obszaru, nie działa już jako teren narciarski, nadal istnieją możliwości odkrywania ponad 50 akrów szlaków backcountry dzisiaj. Wolontariusze poświęcili swój czas i energię, aby przekształcić pierwotną bazę ośrodka w dzienną chatę, która może być wynajmowana na wiele różnych zajęć. Cuchara Mountain Resort może być wspomnieniem, ale sam park jest znów otwarty dzięki niestrudzonej pracy wolontariuszy z Cuchara Foundation.

Idlewild, Winter Park

Downtown Winter Park nie zawsze było częścią miasta – w latach 60. obszar ten był znany jako Hideaway Park i był domem dla Ski Idlewild, które rozpoczęło działalność w 1961 roku. W tym czasie, nie było dwa oddzielne domki z wielu różnych udogodnień, takich jak korty tenisowe, baseny i wiele tras narciarstwa biegowego.

Idlewild był ulubieńcem początkujących narciarzy, zwłaszcza z dodatkiem drugiego wyciągu krzesełkowego, który dał lepszy dostęp do parku północnych tras i początkujących skoczni. Ośrodek wpadł jednak w tarapaty w 1986 roku, kiedy to doszło do awarii wyciągu krzesełkowego. Na szczęście nikt nie został ranny, ale wyciągi krzesełkowe zostały zmuszone do zamknięcia, rozpoczynając początek końca dla Ski Idlewild.

Although było wiele prób rewitalizacji nieruchomości, w tym ’96-’97 sezonów letnich i zimowych, dla których krótko ponownie otwarty, Ski Idlewild nigdy nie odzyskał utracone tłumy narciarzy.

Dzisiaj, wiele z tras biegowych pozostają otwarte dla narciarzy backcountry, choć sam obszar narciarski jest własnością prywatną. Pomimo tego, miejscowi pamiętają ten teren narciarski z sentymentem, ponieważ było to świetne miejsce dla początkujących, aby rozpocząć naukę, a w pobliżu znajduje się nawet droga i kemping nazwane na cześć terenu narciarskiego.

Hidden Valley Ski Area, Estes Park

Hidden Valley Ski Area zostało oficjalnie otwarte w Estes Park w 1955 roku, ale teren ten był znany narciarzom od lat 30-tych. Przed oficjalnym otwarciem, ciężarówki dowoziły narciarzy na szczyt góry i odbierały ich w bazie, system, który działał dobrze do czasu zainstalowania dwóch wyciągów T-bars, z 2 wyciągami krzesełkowymi dodanymi później i jednym podwójnym wyciągiem krzesełkowym działającym krótko w latach ’70.

Ten teren narciarski był znany wielu jako dość wymagający i pagórkowaty, z równomiernie podzielonym terenem pomiędzy początkujących, średnio zaawansowanych i zaawansowanych. Hidden Valley zaczął odnotowywać spadek liczby odwiedzających w późnych latach 80-tych z powodu konkurencji ze strony innych ośrodków w okolicy. Chociaż park ten zamknął swoje drzwi i sprzedał swoje wyciągi w 1991 roku, jego wzgórza nadal pozostają popularnym miejscem do jazdy na sankach, tubingu i narciarstwa backcountry w RMNP, zaledwie kilka mil od Estes Park.

Stagecoach Ski Area, na południe od Steamboat Springs

Ambitnie zaprojektowany, aby być jednym z największych obszarów narciarskich w Kolorado, Stagecoach Ski Area jest znany z katastrofalnych problemów z finansowaniem, które zmusiły częściowo zbudowany ośrodek do zamknięcia wkrótce po jego wielkim otwarciu. Ten teren narciarski działał krótko pomiędzy 1972 a 1974 rokiem, nigdy nie spełniając swoich początkowych projektów i obietnic. Jest on wciąż pamiętany dziś ze względu na jego 2,200 stóp pionowego spadku, jak również nadzieje społeczności narciarzy i snowboardzistów na ostateczną rewitalizację posiadłości.

W ciągu ostatnich kilku dekad miało miejsce wiele prób, aby popchnąć właścicieli ziemi w kierunku ponownego otwarcia Stagecoach, ale wygląda na to, że nie ma aktualnych planów, aby w najbliższym czasie ponownie otworzyć wzgórze narciarskie. Choć plotki pojawiają się co kilka lat o możliwym ponownym otwarciu Stagecoach, to dopiero okaże się, czy ten teren narciarski ma przyszłość w Kolorado. Jego wyjątkowość polega na tym, że znajduje się na prywatnej ziemi w Oak Creek, podczas gdy większość ośrodków narciarskich znajduje się na ziemi dzierżawionej przez rząd federalny.

Inne utracone ośrodki narciarskie i małe miasta Ski Areas

Od kiedy ośrodek narciarski jest opuszczony, zazwyczaj odchodzi na dobre, więc ciesz się ośrodkami narciarskimi Kolorado w pełni. Niektóre z nich mają jednak swoje odrodzenia, takie jak Squaw Pass Ski Area, który został zamknięty na dekady przed ponownym otwarciem jako Echo Mountain Park, nadal otwarty dzisiaj.

Jeśli jesteś zainteresowany bardziej kompletną listą ośrodków narciarskich Colorado’s ghost, sprawdź stronę Colorado Ski History. Udostępniają oni dodatkowe szczegóły, jak również osobiste anegdoty i zdjęcia z tych starych terenów narciarskich. Obejmuje ona większość utraconych ośrodków narciarskich w Colorado Rockies.

Chcesz uzyskać swoją poprawkę małych stoków narciarskich i poczuć nostalgię za dawnymi latami? Rzuć okiem na naszą listę małych miejskich ośrodków narciarskich, wszystkie prowadzone przez lokalne miasto lub hrabstwo. Znajdźcie taki, który przypomni Wam o skoczniach narciarskich z czasów Waszej młodości. Wspierajcie te lokalne ośrodki narciarskie, zanim i one zostaną utracone! To są niektóre z ostatnich żywych linków do starej historii narciarstwa w Kolorado.