Oryginalnie wynajem, 820 Fifth Avenue został przekształcony w spółdzielnię w 1949 roku. Na pierwszym i drugim piętrze znajdują się 2 dwupoziomowe apartamenty typu maisonette, a na każdym z pięter od 3 do 12 – 10 pełnoprawnych apartamentów. Potencjalni nabywcy muszą zapłacić w całości gotówką. Nie jest dozwolone finansowanie hipoteczne. Zarząd spółdzielni wymaga, aby potencjalni nabywcy posiadali płynne aktywa dziesięciokrotnie przewyższające wartość mieszkania, które chcą nabyć.
Budynek posiada salon dla szoferów na parterze oraz prywatny, ogrodzony, teren z tyłu dla samochodów. Inne cechy obejmują krajobraz chodnika, w tym drzew magnolii, a zadaszone wejście flankowane przez latarnie z brązu.
Udogodnienia obejmują w pełnym wymiarze czasu portierów, konsjerża, operatorów windy, pralni i pomieszczeń magazynowych w piwnicy, a pomieszczenia magazynowe na dachu, które są czasami używane jako kwatery służby, ponieważ obejmują one łazienki i małe zaplecze kuchenne. Każdy apartament posiada również przestronną prywatną piwnicę z winami w piwnicy, która może pomieścić tysiące butelek.
Każdy z dziesięciu apartamentów na pełnym piętrze posiada trzy prywatne windy, które otwierają się bezpośrednio do apartamentu; zwykłą windę pasażerską, windę „imprezową” do szybkiego przemieszczania grup gości oraz większą windę towarową „serwisową”, która otwiera się do Sali dla służby. Winda serwisowa służy do przenoszenia mebli, bagażu, dostaw paczek i kwiatów, artykułów spożywczych i cateringowych oraz dla służby domowej, która nie może korzystać z regularnej windy pasażerskiej.
820 Fifth Avenue cieszy się złą sławą z powodu odrzucania nawet bardzo bogatych potencjalnych nabywców, w tym niektórych miliarderów.
Te apartamenty rzadko zmieniają właściciela, a kiedy już to robią, zazwyczaj dowodzą cen powyżej 40 milionów dolarów.