Celem tego jakościowego, opisowego badania było opisanie doświadczeń związanych z podejmowaniem decyzji dotyczących końca życia w rozumieniu pielęgniarek i lekarzy oddziałów intensywnej terapii (OIT). Wywiady przeprowadzono na próbie celowej siedmiu pielęgniarek i czterech lekarzy z dużego szpitala klinicznego. Analiza teorii ugruntowanej ujawniła podstawową kategorię „podejmowanie decyzji o zakończeniu życia jako działanie równoważące”. Wyodrębniono trzy współdziałające podtematy: reaktywność emocjonalna, role i obowiązki zawodowe oraz celowa komunikacja i współpraca. Czynniki równoważące obejmowały podejście zespołowe, wspólne cele, zrozumienie perspektyw osób zaangażowanych oraz znajomość własnych przekonań. Z kolei poczucie bezsilności, trudna dynamika rodziny i uznanie cierpienia powodowały zachwianie równowagi. Gdy równowaga została osiągnięta podczas podejmowania decyzji dotyczących końca życia, pielęgniarki i lekarze opisywali pozytywne doświadczenia związane z końcem życia. Konsekwencją braku równowagi podczas podejmowania decyzji o zakończeniu życia było cierpienie moralne. Zalecenia dla praktyki obejmują opracowanie interwencji wspierających dla pielęgniarek i lekarzy zaangażowanych w podejmowanie decyzji dotyczących końca życia oraz dalsze badania w celu sprawdzenia interwencji ukierunkowanych na poprawę komunikacji i współpracy.