Pierwszym odnotowanym użyciem frazy do reprezentowania Kanady było użycie jej przez George’a Monro Granta, który był sekretarzem Sandforda Fleminga i prezbiteriańskim ministrem, który używał tej frazy w swoich kazaniach. Jego prawnuk Michael Ignatieff sugeruje, że Grant użył tego wyrażenia w wysiłku budowania narodu podczas budowy Canadian Pacific Railway. Użycie słowa „dominium” w wersie odzwierciedlało powszechne użycie nazwy „Dominium Kanady” dla nowego kraju.
Dewiza została po raz pierwszy oficjalnie użyta w 1906 roku na głowie buzdyganu nowego Zgromadzenia Ustawodawczego Saskatchewan. Ta fraza została zasugerowana jako motto narodowe przez Josepha Pope’a, ówczesnego Podsekretarza Stanu, kiedy kanadyjskie godło zostało przeprojektowane w 1921 roku. Pope był członkiem czteroosobowej komisji powołanej przez rząd federalny do przeprojektowania herbu (pozostali członkowie to Thomas Mulvey, A.G. Doughty i generał major W.G. Gwatkin). W pierwotnym projekcie nie było motta. Generał major W.G. Gwatkin zaproponował jako motto „In memoriam in spem” („W pamięci, w nadziei”), ale propozycja Pope’a zyskała większe poparcie. Projekt został zatwierdzony przez Order in Council 21 kwietnia 1921 r., a przez Royal Proclamation króla Jerzego V 21 listopada 1921 r.
Jako część kanadyjskiego herbu, motto jest używane jako znak władzy przez różne agencje rządowe i przedstawicieli. Jest on również obecny na wszystkich nominałach kanadyjskiej waluty papierowej, a na okładce kanadyjskich paszportów. Na własną rękę, pojawia się na wszystkich federalnych proklamacji rządowych.
Dewiza jest również przedstawiony na odznakę na kołnierz liweracji noszone przez Senatu Usher of the Black Rod.
.