Abaddon lub Abaddon (hebrajski: אֲבַדּוֹן, 'Ǎḇaddōn), jak również Apollyon (grecki: Ἀπολλύων, Apollyon), są hebrajskie i greckie nazwy anielskiej istoty wymienione w Biblii. W Starym Testamencie abaddon odnosi się do niezgłębionej otchłani, zwykle związanej ze światem zmarłych, Szeolem (שאול = szeol).W nowotestamentowej księdze Apokalipsy Abaddon jest imieniem anioła, opisanego jako król armii szarańczy. W tekście (Ap 9; 11) jego imię jest przepisane bezpośrednio z hebrajskiego na grecki alfabet: „… którego imię po hebrajsku brzmi Abaddon” (Ἀβαδδὼν), a następnie przetłumaczone: „który po grecku jest oddany jako Apollyon” (Ἀπολλύων). Wulgata dodaje do tekstu komentarz (niepotrzebny, po grecku): „…po łacinie; Niszczyciel” (Exterminans).
Apolion (powyżej) walczy z Christianem w „Pilgrim’s Progress” Johna Bunyana.
Według niektórych autorów Abaddon miałby być jednym z najważniejszych generałów imperium ciemności. Albo, przeciwnie, przedstawiciel Boga, który posiada klucz do otchłani i przewodzi pladze szarańczy, która zostanie wystrzelona na wrogów Boga, w czasach końca:
Wygląd szarańczy był jak konie przygotowane do wojny; na głowach mieli jakby korony ze złota, twarze ich były jak twarze ludzkie, włosy mieli jak włosy kobiet, a zęby ich były jak zęby lwów; mieli napierśniki jak napierśniki żelazne, a szum ich skrzydeł był jak szum wielu rydwanów konnych pędzących do boju; mieli ogony jak skorpiony, a także żądła, a w swoich ogonach mieli moc ranić ludzi przez pięć miesięcy. I mają za króla nad sobą anioła otchłani, którego imię po hebrajsku brzmi Abaddon, a po grecku Apollyon.Rew 9:7-11
W Torze występuje jako miejsce zniszczenia, שאול, szeol, którego znaczenie to, dosłownie, „miejsce zniszczenia” lub królestwo zmarłych. W Księdze Hioba pojawia się jako uosobiona śmierć.
.