Paradise LostEdit
Główny wśród fikcyjnych postaci noszących imię Abdiel jest seraf Abdiel pojawiający się w Raju utraconym Miltona (1667), a konkretnie w Księdze V i Księdze VI. Dwa fragmenty z Księgi V służą do ustalenia charakteru Abdiela:
przejście z Księgi V
Miał audiencję; gdy wśród Serafinów
Abdiel, nad którego żaden z większą gorliwością nie adorował
Bóstwa, i boskich rozkazów nie słuchał
przejście z Księgi V
Tak mówił Serafin Abdiel, wierny znaleziony
Pośród wiarołomnych, wierny tylko on;
Abdiel potępia Szatana po tym, jak słyszy, jak ten podżega do buntu wśród aniołów, i porzuca Lucyfera, by zanieść wieść o jego porażce Bogu. Jednak, gdy przybywa, stwierdza, że przygotowania są już w toku do bitwy. W następującej po niej walce Abdiel zabija Szatana, Ariela, Ramiela i Ariocha, przypuszczalnie między innymi. W Asimov’s Annotated Paradise Lost, Isaac Asimov teoretyzował, że Abdiel był w rzeczywistości reprezentacją samego Miltona. Podobnie, w Cyder, Ambrose Philips odnosi się do Miltona jako „tego innego barda” i kontrastuje Miltona z jego postacią Abdiel.
W filmie Paradise Lost, który miał być wydany w 2012 roku, Abdiel miał być grany przez Djimona Hounsou. Jednakże, przedprodukcja projektu została przerwana niedługo potem, powołując się na obawy budżetowe firmy produkcyjnej.
Inne zastosowaniaEdit
Nazwa postaci Abdiel była również używana:
- przez Madeleine L’Engle w Wiele wód jako jeden z serafinów
- przez Margaret Weis w trylogii Star of the Guardians jako czarny charakter
- przez Anatole France w Buncie aniołów jako „anielskie imię” postaci Arcade, anioła stróża chcącego wywołać bunt, od którego powieść wzięła swój tytuł
- przez Stevena Brusta w To Reign in Hell jako ambitny anioł, który katalizuje spór między Yaweh i Szatanem, który ostatecznie doprowadzi do buntu w Niebie
- przez Kage Bakera w The Graveyard Game jako nieśmiertelny, który utrzymuje pewną tajną maszynerię
.