Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi u dorosłych pacjentów w badaniach klinicznych (≥10%) były nudności, wymioty, zaparcia, ból głowy, zawroty głowy, akatyzja, niepokój, bezsenność i niepokój.
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi w pediatrycznych badaniach klinicznych (≥10%) były senność, zaburzenia pozapiramidowe, ból głowy i nudności.
Aripiprazol oceniano pod względem bezpieczeństwa stosowania u 12 925 dorosłych pacjentów, którzy uczestniczyli w badaniach klinicznych z zastosowaniem wielokrotnych dawek w schizofrenii, zaburzeniu dwubiegunowym, MDD i otępieniu typu alzheimerowskiego i którzy mieli około 7482 pacjento-lat ekspozycji na aripiprazol w postaci doustnej i 749 pacjentów z ekspozycją na aripiprazol w postaci wstrzyknięć. Łącznie 3338 pacjentów było leczonych doustnym aripiprazolem przez co najmniej 180 dni, a 1898 pacjentów leczonych doustnym aripiprazolem miało co najmniej 1 rok ekspozycji.
Aripiprazol oceniano pod względem bezpieczeństwa stosowania u 514 pacjentów (10-17 lat), którzy uczestniczyli w badaniach klinicznych z zastosowaniem wielokrotnych dawek w schizofrenii lub manii dwubiegunowej i którzy mieli około 205 pacjento-lat ekspozycji na doustny aripiprazol. Łącznie 278 pacjentów pediatrycznych było leczonych doustnym aripiprazolem przez co najmniej 180 dni.
Warunki i czas trwania leczenia aripiprazolem obejmowały (w nakładających się kategoriach) badania z podwójnie ślepą próbą, porównawcze i nieporównawcze badania z otwartą etykietą, badania w warunkach szpitalnych i ambulatoryjnych, badania ze stałą i elastyczną dawką oraz krótko- i długoterminową ekspozycję.
Zdarzenia niepożądane podczas ekspozycji uzyskano poprzez zebranie dobrowolnie zgłoszonych zdarzeń niepożądanych, a także wyników badań fizykalnych, parametrów życiowych, masy ciała, analiz laboratoryjnych i EKG. Niekorzystne doświadczenia były rejestrowane przez badaczy klinicznych przy użyciu terminologii według własnego wyboru. W poniższych tabelach i zestawieniach zastosowano terminologię słownikową MedDRA w celu zaklasyfikowania zgłoszonych zdarzeń niepożądanych do mniejszej liczby standardowych kategorii zdarzeń, aby zapewnić miarodajne oszacowanie odsetka osób, u których wystąpiły zdarzenia niepożądane.
Podane częstości występowania działań niepożądanych stanowią odsetek osób, u których co najmniej raz wystąpiło zdarzenie niepożądane związane z leczeniem o wymienionym typie. Zdarzenie zostało uznane za nagłe w trakcie leczenia, jeśli wystąpiło po raz pierwszy lub pogorszyło się podczas otrzymywania terapii po ocenie linii podstawowej. Nie próbowano stosować ocen przyczynowości badacza; tj. wszystkie zdarzenia spełniające określone kryteria, niezależnie od przyczynowości badacza, są włączone.
Przez to, działania niepożądane są zgłaszane. Są to zdarzenia niepożądane, które zostały uznane za racjonalnie związane ze stosowaniem produktu Abilify (działania niepożądane leków) na podstawie kompleksowej oceny dostępnych informacji o zdarzeniach niepożądanych. Związek przyczynowy dla produktu Abilify często nie może być wiarygodnie ustalony w indywidualnych przypadkach.
Dane liczbowe w tabelach i zestawieniach tabelarycznych nie mogą być wykorzystywane do przewidywania częstości występowania działań niepożądanych w trakcie zwykłej praktyki medycznej, gdzie charakterystyka pacjentów i inne czynniki różnią się od tych, które przeważały w badaniach klinicznych. Podobnie, cytowane częstości nie mogą być porównywane z danymi liczbowymi uzyskanymi z innych badań klinicznych obejmujących inne leczenie, zastosowania i badaczy. Przytoczone dane liczbowe dostarczają jednak lekarzowi przepisującemu leki pewnej podstawy do oszacowania względnego udziału czynników związanych i niezwiązanych z lekiem w częstości występowania działań niepożądanych w badanej populacji.
Doświadczenia z badań klinicznych: Dorośli pacjenci ze schizofrenią: Poniższe wyniki oparte są na wynikach 5 badań kontrolowanych placebo (cztery 4-tygodniowe i jedno 6-tygodniowe), w których aripiprazol podawano doustnie w dawkach od 2 do 30 mg/dobę.
Działania niepożądane związane z przerwaniem leczenia: Ogólnie, częstość występowania działań niepożądanych związanych z przerwaniem leczenia była niewielka w grupie pacjentów leczonych aripiprazolem (7%) i placebo (9%). Rodzaje działań niepożądanych, które doprowadziły do przerwania leczenia były podobne u pacjentów leczonych aripiprazolem i placebo.
Często obserwowane działania niepożądane: Jedynym powszechnie obserwowanym działaniem niepożądanym związanym ze stosowaniem aripiprazolu u pacjentów ze schizofrenią (częstość występowania ≥5%, a częstość występowania aripiprazolu co najmniej dwukrotnie większa niż w przypadku placebo) była akatyzja (aripiprazol 8%; placebo 4%).
Dorośli pacjenci z manią dwubiegunową: Poniższe wyniki oparte są na grupie 3-tygodniowych, kontrolowanych placebo badań manii dwubiegunowej, w których aripiprazol podawano doustnie w dawkach 15 lub 30 mg/dobę.
Działania niepożądane związane z przerwaniem leczenia: Ogólnie, u pacjentów z manią dwubiegunową, występowały niewielkie różnice w częstości przerywania leczenia z powodu działań niepożądanych pomiędzy pacjentami leczonymi aripiprazolem (11%) a pacjentami otrzymującymi placebo (9%). Rodzaje działań niepożądanych, które doprowadziły do przerwania leczenia były podobne u pacjentów leczonych aripiprazolem i placebo.
Często obserwowane działania niepożądane: Powszechnie obserwowane działania niepożądane związane ze stosowaniem aripiprazolu u pacjentów z manią dwubiegunową (częstość występowania ≥5% i częstość występowania aripiprazolu co najmniej dwukrotnie większa niż w przypadku placebo) przedstawiono w Tabeli 1. (Patrz Tabela 1.)
Kliknij na ikonę, aby zobaczyć tabelę/diagram/obraz
Najczęstsze działania niepożądane u dorosłych: W tabeli 2 wymieniono zbiorczą częstość występowania, w zaokrągleniu do procentów, działań niepożądanych, które wystąpiły podczas ostrego leczenia (do 6 tygodni w schizofrenii i do 3 tygodni w manii dwubiegunowej), z uwzględnieniem tylko tych działań, które wystąpiły u ≥2% pacjentów leczonych aripiprazolem (dawki ≥2 mg/dobę) i dla których częstość występowania u pacjentów leczonych aripiprazolem była większa niż częstość występowania u pacjentów leczonych placebo w połączonym zbiorze danych. (Patrz Tabela 2.)Kliknij na ikonę, aby zobaczyć tabelę/diagram/obraz
Badanie podgrup populacji nie ujawniło żadnych wyraźnych dowodów na zróżnicowanie częstości występowania działań niepożądanych ze względu na wiek, płeć lub rasę.
Pacjenci pediatryczni (13-17 lat) ze schizofrenią: Poniższe wyniki oparte są na jednym 6-tygodniowym badaniu kontrolowanym placebo, w którym aripiprazol podawano doustnie w dawkach od 2 do 30 mg/dobę.
Działania niepożądane związane z przerwaniem leczenia: Częstość występowania przerwania leczenia z powodu działań niepożądanych u pacjentów pediatrycznych (13-17 lat) leczonych aripiprazolem i placebo wynosiła odpowiednio 5% i 2%.
Często obserwowane działania niepożądane: Powszechnie obserwowanymi działaniami niepożądanymi związanymi ze stosowaniem aripiprazolu u młodocianych pacjentów ze schizofrenią (częstość występowania ≥5% i częstość występowania aripiprazolu co najmniej dwukrotnie większa niż w przypadku placebo) były zaburzenia pozapiramidowe, senność i drżenie.Kliknij na ikonę, aby zobaczyć tabelę/diagram/obraz
Najczęstsze działania niepożądane u pacjentów pediatrycznych (10-17 lat) ze schizofrenią lub manią dwubiegunową: W tabeli 4 wymieniono zbiorczą częstość występowania, w zaokrągleniu do procentów, działań niepożądanych, które wystąpiły podczas ostrego leczenia (do 6 tygodni w schizofrenii i do 4 tygodni w manii dwubiegunowej), z uwzględnieniem tylko tych działań, które wystąpiły u ≥1% pacjentów pediatrycznych leczonych aripiprazolem (dawki ≥2 mg/dobę) i dla których częstość występowania u pacjentów leczonych aripiprazolem była większa niż częstość występowania u pacjentów leczonych placebo. (Patrz Tabela 4.)Kliknij na ikonę, aby zobaczyć tabelę/diagram/obraz
Dorośli pacjenci otrzymujący produkt Abilify jako leczenie wspomagające w dużym zaburzeniu depresyjnym: Poniższe wyniki oparte są na wynikach 2 badań kontrolowanych placebo z udziałem pacjentów z dużym zaburzeniem depresyjnym, w których aripiprazol podawano w dawkach 2-20 mg jako leczenie uzupełniające do kontynuowanego leczenia przeciwdepresyjnego.
Działania niepożądane związane z przerwaniem leczenia: Częstość występowania przerwania leczenia z powodu działań niepożądanych wynosiła 6% u pacjentów leczonych aripiprazolem jako lekiem wspomagającym i 2% u pacjentów otrzymujących placebo jako lek wspomagający.
Często obserwowane działania niepożądane: Powszechnie obserwowane działania niepożądane związane ze stosowaniem addycyjnego aripiprazolu u pacjentów z MDD (częstość występowania ≥5% i częstość występowania aripiprazolu co najmniej dwukrotnie większa niż w przypadku placebo) to: akatyzja, niepokój, bezsenność, zaparcia, zmęczenie i niewyraźne widzenie.
Najczęstsze działania niepożądane u dorosłych pacjentów z dużym zaburzeniem depresyjnym (MDD): Tabela 5 zawiera łączną częstość występowania, w zaokrągleniu do procentów, działań niepożądanych, które wystąpiły podczas ostrego leczenia (do 6 tygodni), w tym tylko te działania niepożądane, które wystąpiły u ≥2% lub więcej pacjentów leczonych dodatkowo aripiprazolem (dawki ≥2 mg/dobę) i dla których częstość występowania u pacjentów leczonych dodatkowo aripiprazolem była większa niż częstość występowania u pacjentów leczonych dodatkowo placebo w połączonym zbiorze danych. (Patrz Tabela 5.)Kliknij na ikonę, aby zobaczyć tabelę/diagram/obraz
Defekty niepożądane związane z dawką: Schizofrenia: Zależność dawka-odpowiedź dla częstości występowania działań niepożądanych związanych z leczeniem oceniano na podstawie 4 badań z udziałem dorosłych pacjentów ze schizofrenią, w których porównywano różne stałe dawki (2, 5, 10, 15, 20 i 30 mg/dobę) aripiprazolu podawanego doustnie z placebo. Analiza ta, w podziale na badania, wykazała, że jedynym działaniem niepożądanym, które wykazywało możliwy związek z odpowiedzią na dawkę, a następnie, najbardziej wyraźne tylko w przypadku dawki 30 mg, była senność (w tym uspokojenie); (częstość występowania wynosiła: placebo, 7,1%; 10 mg, 8,5%; 15 mg, 8,7%; 20 mg, 7,5%; 30 mg, 12,6%).
W badaniu pacjentów pediatrycznych (13-17 lat) ze schizofrenią, 3 często występujące działania niepożądane wydawały się wykazywać możliwy związek z odpowiedzią na dawkę: Zaburzenia pozapiramidowe (częstość występowania: placebo, 5%; 10 mg, 13%; 30 mg, 21,6%); senność (częstość występowania: placebo, 6%; 10 mg, 11%; 30 mg, 21,6%); i drżenie (częstość występowania: placebo, 2%; 10 mg, 2%; 30 mg, 11,8%).
Mania dwubiegunowa: W badaniu z udziałem pacjentów pediatrycznych (10-17 lat) z manią dwubiegunową, 4 często występujące działania niepożądane wykazywały możliwy związek dawka-odpowiedź w ciągu 4 tygodni; zaburzenia pozapiramidowe (częstość występowania: placebo, 3.1%; 10 mg, 12,2%; 30 mg, 27,3%); senność (częstość występowania: placebo, 3,1%; 10 mg, 19,4%; 30 mg, 26,3%); akatyzja (częstość występowania: placebo, 2,1%; 10 mg, 8,2%; 30 mg, 11,1%); i nadmierne wydzielanie śliny (częstość występowania: placebo, 0%; 10 mg, 3,1%; 30 mg, 8,1%).
Objawy pozapiramidowe (EPS): W krótkotrwałych, kontrolowanych placebo badaniach w schizofrenii u dorosłych, częstość występowania zgłaszanych zdarzeń związanych z EPS, z wyłączeniem zdarzeń związanych z akatyzją, u pacjentów leczonych aripiprazolem wynosiła 13% w porównaniu z 12% w przypadku placebo; a częstość występowania zdarzeń związanych z akatyzją u pacjentów leczonych aripiprazolem wynosiła 8% w porównaniu z 4% w przypadku placebo. W krótkotrwałym, kontrolowanym placebo badaniu schizofrenii u pacjentów pediatrycznych (13-17 lat) częstość występowania zgłaszanych zdarzeń związanych z EPS, z wyłączeniem zdarzeń związanych z akatyzją, u pacjentów leczonych aripiprazolem wynosiła 25% w porównaniu z 7% w przypadku placebo; częstość występowania zdarzeń związanych z akatyzją u pacjentów leczonych aripiprazolem wynosiła 9% w porównaniu z 6% w przypadku placebo. W krótkotrwałych, kontrolowanych placebo badaniach manii dwubiegunowej u dorosłych, częstość występowania zgłaszanych zdarzeń związanych z EPS, z wyłączeniem zdarzeń związanych z akatyzją, u pacjentów leczonych aripiprazolem wynosiła 15% w porównaniu z 8% w przypadku placebo, a częstość występowania zdarzeń związanych z akatyzją u pacjentów leczonych aripiprazolem wynosiła 15% w porównaniu z 4% w przypadku placebo. W krótkotrwałym, kontrolowanym placebo badaniu manii dwubiegunowej u pacjentów pediatrycznych (10-17 lat) częstość zgłaszanych zdarzeń związanych z EPS, z wyłączeniem zdarzeń związanych z akatyzją, u pacjentów leczonych aripiprazolem wynosiła 26% w porównaniu z 5% w przypadku placebo, a częstość zdarzeń związanych z akatyzją u pacjentów leczonych aripiprazolem wynosiła 10% w porównaniu z 2% w przypadku placebo. W krótkoterminowych badaniach kontrolowanych placebo w MDD; częstość występowania zgłaszanych zdarzeń związanych z EPS, z wyłączeniem zdarzeń związanych z akatyzją, u pacjentów leczonych aripiprazolem stosowanym jednocześnie z aripiprazolem wynosiła 8% w porównaniu z 5% u pacjentów otrzymujących placebo; częstość występowania zdarzeń związanych z akatyzją u pacjentów leczonych aripiprazolem stosowanym jednocześnie z aripiprazolem wynosiła 25% w porównaniu z 4% u pacjentów otrzymujących placebo.
Obiektywnie dane z tych badań zebrano w skali Simpson Angus Rating Scale (dla EPS), Barnes Akathisia Scale (dla akatyzji) i Assessments of Involuntary Movement Scales (dla dyskinez). W badaniach nad schizofrenią u dorosłych, obiektywnie zebrane dane nie wykazały różnicy pomiędzy aripiprazolem i placebo, z wyjątkiem skali akatyzji Barnesa (aripiprazol, 0,08; placebo, -0,05). W badaniu schizofrenii u dzieci (13-17 lat), obiektywnie zebrane dane nie wykazały różnicy pomiędzy aripiprazolem a placebo, z wyjątkiem Skali Oceny Simpsona Angusa (aripiprazol, 0,24; placebo, -0,29). W badaniach manii dwubiegunowej u dorosłych, Skala Oceny Simpsona Angusa i Skala Akatyzji Barnesa wykazały znaczącą różnicę pomiędzy aripiprazolem i placebo (aripiprazol, 0,61; placebo, 0,03 i aripiprazol, 0,25; placebo, -0,06). Zmiany w skalach oceny ruchów mimowolnych były podobne w grupach aripiprazolu i placebo. W dziecięcym (10-17 lat) krótkoterminowym badaniu manii dwubiegunowej, skala Simpson Angus Rating Scale wykazała istotną różnicę pomiędzy aripiprazolem i placebo (aripiprazol, 0,90; placebo, 0,05). Zmiany w Skali Akatyzji Barnesa i Skali Oceny Ruchów Mimowolnych były podobne w grupach aripiprazolu i placebo. W badaniach dotyczących MDD, Skala Oceny Simpsona Angusa i Skala Akatyzji Barnesa wykazywały znaczącą różnicę pomiędzy aripiprazolem stosowanym wspomagająco a placebo stosowanym wspomagająco (aripiprazol, 0,31; placebo, 0,03 i aripiprazol, 0,22; placebo, 0,02). Zmiany w skalach oceny ruchów mimowolnych były podobne w grupach adiunkcyjnych aripiprazolu i adiunkcyjnych placebo.
Podobnie, w długotrwałym (26 tygodni), kontrolowanym placebo badaniu schizofrenii u dorosłych, obiektywnie zebrane dane w skali Simpson Angus Rating Scale (dotyczące EPS), Barnes Akathisia Scale (dotyczące akatyzji) i Assessments of Involuntary Movement Scales (dotyczące dyskinez) nie wykazały różnicy pomiędzy aripiprazolem a placebo.
W badaniach kontrolowanych placebo u pacjentów z pobudzeniem związanym ze schizofrenią lub manią dwubiegunową, częstość występowania zgłaszanych zdarzeń związanych z EPS z wyłączeniem zdarzeń związanych z akatyzją u pacjentów leczonych aripiprazolem wynosiła 2% w porównaniu z 2% w przypadku placebo, a częstość występowania zdarzeń związanych z akatyzją u pacjentów leczonych aripiprazolem wynosiła 2% w porównaniu z 0% w przypadku placebo. Obiektywnie zebrane dane w skali Simpson Angus Rating Scale (dla EPS) i Barnes Akathisia Scale (dla akatyzji) dla wszystkich grup leczenia nie wykazały różnicy pomiędzy aripiprazolem i placebo.
Nierówności w badaniach laboratoryjnych: Porównanie pomiędzy grupami w 3- do 6-tygodniowych badaniach kontrolowanych placebo u dorosłych lub 4- do 6-tygodniowych badaniach kontrolowanych placebo u pacjentów pediatrycznych (10-17 lat) nie wykazało żadnych istotnych z medycznego punktu widzenia różnic pomiędzy grupami aripiprazolu i placebo w odsetkach pacjentów doświadczających potencjalnie klinicznie istotnych zmian w rutynowych parametrach chemii surowicy, hematologii lub analizy moczu. Podobnie, nie było różnic pomiędzy grupami aripiprazolu i placebo w częstości występowania przerwania leczenia z powodu zmian w wynikach badań chemii surowicy, hematologii lub analizy moczu u pacjentów dorosłych lub pediatrycznych.
W 6-tygodniowych badaniach aripiprazolu jako leczenia wspomagającego w MDD, nie stwierdzono klinicznie istotnych różnic pomiędzy pacjentami leczonymi aripiprazolem a pacjentami otrzymującymi placebo w zakresie mediany zmiany od linii podstawowej w pomiarach prolaktyny, glukozy na czczo, HDL, LDL lub cholesterolu całkowitego. Mediana procentowej zmiany stężenia triglicerydów od linii podstawowej wynosiła 5% u pacjentów leczonych aripiprazolem w porównaniu z 0% u pacjentów otrzymujących placebo.
W długoterminowym (26-tygodniowym) badaniu kontrolowanym placebo nie stwierdzono istotnych z medycznego punktu widzenia różnic między pacjentami otrzymującymi aripiprazol i placebo w zakresie średniej zmiany stężenia prolaktyny, glukozy na czczo, triglicerydów, HDL, LDL lub cholesterolu całkowitego od linii podstawowej.
Przyrost masy ciała: W trwających od 4 do 6 tygodni badaniach u dorosłych ze schizofrenią, stwierdzono niewielką różnicę w średnim przyroście masy ciała pomiędzy pacjentami otrzymującymi aripiprazol i placebo (odpowiednio +0,7 kg vs -0,05 kg), a także różnicę w odsetku pacjentów spełniających kryterium przyrostu masy ciała o ≥7% masy ciała. W 6-tygodniowym badaniu u pacjentów pediatrycznych (13-17 lat) ze schizofrenią, stwierdzono niewielką różnicę w średnim przyroście masy ciała między pacjentami otrzymującymi aripiprazol i placebo (odpowiednio +0,13 kg vs 0,83 kg), a także różnicę w odsetku pacjentów spełniających kryterium przyrostu masy ciała o ≥7% masy ciała. W 3-tygodniowych badaniach u dorosłych z manią, średni przyrost masy ciała u pacjentów otrzymujących aripiprazol i placebo wynosił odpowiednio 0 kg w porównaniu z -0,2 kg. Odsetek pacjentów spełniających kryterium zwiększenia masy ciała o ≥7% masy ciała był większy w przypadku aripiprazolu (3%) w porównaniu z placebo (2%).
W badaniach, w których aripiprazol dodawano do leków przeciwdepresyjnych, pacjenci otrzymywali najpierw 8 tygodni leczenia przeciwdepresyjnego, a następnie 6 tygodni dołączonego aripiprazolu lub placebo jako dodatek do trwającego leczenia przeciwdepresyjnego. Średni przyrost masy ciała w przypadku dołączenia aripiprazolu wynosił 1,7 kg w porównaniu z 0,4 kg w przypadku dołączenia placebo. Odsetek pacjentów spełniających kryterium przyrostu masy ciała o ≥7% wynosił 5% w przypadku dołączenia aripiprazolu w porównaniu z 1% w przypadku dołączenia placebo.
Tabela 6 przedstawia wyniki zmiany masy ciała z długoterminowego (26 tygodni), kontrolowanego placebo badania aripiprazolu, zarówno średniej zmiany w stosunku do wartości wyjściowej, jak i odsetka pacjentów spełniających kryterium przyrostu masy ciała o ≥7% w stosunku do wartości wyjściowej, skategoryzowanych według BMI na początku. Chociaż nie stwierdzono średniego zwiększenia masy ciała, w grupie aripiprazolu występowała tendencja do wykazywania większej liczby pacjentów z ≥7% przyrostem masy ciała. (Patrz Tabela 6.)Kliknij na ikonę, aby zobaczyć tabelę/diagram/obraz
Tabela 7 przedstawia wyniki zmiany masy ciała z długoterminowego (52-tygodniowego) badania aripiprazolu, zarówno średniej zmiany w stosunku do wartości wyjściowej, jak i odsetka pacjentów spełniających kryterium przyrostu masy ciała o ≥7% w stosunku do wartości wyjściowej, skategoryzowanych według BMI w wartości wyjściowej. (Patrz Tabela 7.)Kliknij na ikonę, aby zobaczyć tabelę/diagram/obraz
Zmiany w EKG: Porównania między grupami dla zbiorczej analizy badań kontrolowanych placebo u pacjentów ze schizofrenią, manią dwubiegunową lub MDD nie wykazały istotnych różnic między doustnym aripiprazolem a placebo w odsetku pacjentów doświadczających potencjalnie istotnych zmian w parametrach EKG. Aripiprazol wiązał się z medianą zwiększenia częstości akcji serca o 3 uderzenia/min w porównaniu z brakiem zwiększenia częstości akcji serca u pacjentów otrzymujących placebo.
W połączonych badaniach kontrolowanych placebo u pacjentów z pobudzeniem związanym ze schizofrenią lub manią dwubiegunową nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy podawaniem aripiprazolu we wstrzyknięciach a placebo w odsetku pacjentów doświadczających potencjalnie istotnych zmian w parametrach EKG, mierzonych za pomocą standardowego 12-odprowadzeniowego EKG.
Dodatkowe obserwacje zaobserwowane w badaniach klinicznych: Adverse Reactions in Long-Term, Double-Blind, Placebo-Controlled Trials: Działania niepożądane zgłaszane w trwającym 26 tygodni badaniu z podwójnie ślepą próbą, porównującym podawany doustnie produkt Abilify i placebo u pacjentów ze schizofrenią, były ogólnie zgodne z działaniami zgłaszanymi w krótkoterminowych badaniach kontrolowanych placebo, z wyjątkiem większej częstości występowania drżenia. W tym badaniu większość przypadków drżenia była o łagodnym nasileniu (8/12 łagodne i 4/12 umiarkowane), występowała na początku leczenia (9/12 ≤49 dni) i miała ograniczony czas trwania (7/12 ≤10 dni). Drżenie rzadko prowadziło do przerwania stosowania produktu Abilify (<1%). Ponadto, w długotrwałym (52 tygodnie), aktywnie kontrolowanym badaniu, częstość występowania drżenia wynosiła 5% (40/859) dla produktu Abilify. Podobny profil obserwowano w długoterminowym badaniu w zaburzeniu dwubiegunowym.
Inne działania niepożądane obserwowane podczas oceny przed wprowadzeniem do obrotu aripiprazolu: Poniżej znajduje się lista terminów MedDRA, które odzwierciedlają działania niepożądane zgłaszane przez pacjentów leczonych doustnie aripiprazolem w dawkach wielokrotnych ≥2 mg/dobę w dowolnej fazie badania w ramach bazy danych 12 925 dorosłych pacjentów. Uwzględniono wszystkie zdarzenia ocenione jako możliwe działania niepożądane, z wyjątkiem zdarzeń występujących częściej. Ponadto uwzględniono działania niepożądane istotne z medycznego/klinicznego punktu widzenia, szczególnie te, które mogą być przydatne dla lekarza przepisującego lek lub które są prawdopodobne z farmakologicznego punktu widzenia. Wykluczono zdarzenia już wymienione w innych częściach Reakcji niepożądanych lub uwzględnione w Ostrzeżeniach, Środkach ostrożności lub Przedawkowaniu. Chociaż zgłaszane reakcje wystąpiły podczas leczenia aripiprazolem, niekoniecznie były przez niego spowodowane.
Zdarzenia są dalej skategoryzowane według klasy narządów układu MedDRA i wymienione w kolejności malejącej częstości występowania zgodnie z następującymi definicjami: Występujące u co najmniej 1/100 pacjentów (w tym zestawieniu pojawiają się tylko te, które nie zostały już wymienione w tabelarycznych wynikach badań kontrolowanych placebo); występujące u 1/100 do 1/1000 pacjentów; oraz występujące u <1/1000 pacjentów.
Dorośli: Podanie doustne: Zaburzenia krwi i układu chłonnego: ≥1/1000 i <1/100: leukopenia, neutropenia; <1/1000: trombocytopenia, agranulocytoza, idiopatyczna plamica małopłytkowa.
Zaburzenia serca: ≥1/1000 i <1/100: niewydolność krążenia, bradykardia, zatrzymanie krążenia, blok przedsionkowo-komorowy, migotanie przedsionków, dławica piersiowa, blok odnogi pęczka Hisa; <1/1000: trzepotanie przedsionków, tachykardia komorowa, całkowity blok przedsionkowo-komorowy, tachykardia nadkomorowa.
Zaburzenia oka: ≥1/1000 i <1/100: obrzęk powiek, fotofobia, diplopia, fotopsja; <1/1000: nadmierne mruganie.
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: ≥1/1000 i <1/100: Dysphagia, choroba refluksowa przełyku, krwotok z przewodu pokarmowego, obrzęk języka, wrzód, zapalenie przełyku, obrzęk naczynioruchowy; <1/1000: zapalenie trzustki.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: ≥1/100: Astenia; ≥1/1000 i <1/100 pacjenci: Zmniejszona mobilność, obrzęk twarzy; <1/1000: Hipotermia.
Zaburzenia czynności wątroby i dróg żółciowych: ≥1/1000 i <1/100: Zapalenie pęcherzyka żółciowego, kamica żółciowa; <1/1000: Zapalenie wątroby, żółtaczka.
Urazy, zatrucia i powikłania proceduralne: ≥1/100: Upadek; ≥1/1000 i <1/100: Samookaleczenie; <1/1000 pacjentów: Udar cieplny.
Badania: ≥1/100: zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej; ≥1/1000 i <1/100: zwiększone stężenie enzymów wątrobowych, mocznika we krwi, bilirubiny we krwi, kreatyniny we krwi, wydłużony skorygowany elektrokardiogramowy odstęp QT, zwiększone stężenie prolaktyny we krwi; <1/1000: zwiększone stężenie dehydrogenazy mleczanowej we krwi, hemoglobiny glikozylowanej, GGT.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: ≥1/1000 i <1/100: anoreksja, hiperlipidemia.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: ≥1/100: skurcze mięśni; ≥1/1000 i <1/100: sztywność mięśni; <1/1000: rabdomioliza.
Zaburzenia układu nerwowego: ≥1/100: Zaburzenia koordynacji; ≥1/1000 i <1/100: Zaburzenia mowy, parkinsonizm, sztywność koła zębatego, zaburzenia pamięci, wypadek naczyniowo-mózgowy, hipokinezja, dyskineza tardywna, hipotonia, hipertonia, akinezja, mioklonie, bradykinezja; <1/1000: Drgawki typu Grand Mal, choreoatetoza.
Zaburzenia psychiczne: <1/100: pobudzenie, drażliwość, myśli samobójcze; ≥1/1000 i <1/100: agresja, utrata libido, zwiększone lub zmniejszone libido, wrogość, próba samobójcza, gniew, anorgazmia, delirium, celowe samookaleczenie, zakończone samobójstwo, tik, myśli homicydalne; <1/1000: pobudzenie psychoruchowe, przedwczesny wytrysk, katatonia, chodzenie we śnie.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych: ≥1/1000 i <1/100: zatrzymanie moczu, wielomocz, nokturia.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: ≥1/1000 i <1/100: zaburzenia erekcji, amenorrhea, nieregularne miesiączkowanie, ból piersi; <1/1000: ginekomastia, priapizm, mlekotok.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: ≥1/100: duszność; ≥1/1000 i <1/100: aspiracyjne zapalenie płuc, zaburzenia oddychania; <1/1000: zatorowość płucna, asfiksja.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: ≥1/100: hiperhydroza; ≥1/1000 i <1/100: rumień, świąd, wybroczyny, obrzęk twarzy, reakcja fotouczulenia, łysienie, pokrzywka.
Zaburzenia naczyniowe: ≥1/1000 i <1/100: niedociśnienie, zakrzepica żył głębokich, zapalenie żył; <1/1000: wstrząs, zakrzepowe zapalenie żył.
Pacjenci pediatryczni: Podanie doustne: Większość działań niepożądanych obserwowanych w zbiorczej bazie danych 514 pacjentów pediatrycznych w wieku 10-17 lat obserwowano również w populacji dorosłych. Dodatkowe działania niepożądane obserwowane w populacji pediatrycznej wymieniono poniżej: Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: ≥1/1000 i <1/100: Suchość języka, skurcz języka.
Zaburzenia układu nerwowego: ≥1/100: Zwiększenie stężenia insuliny we krwi.
Zaburzenia układu nerwowego: ≥1/1000 i <1/100: Mówienie przez sen.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: ≥1/1000 i <1/100: Hirsutyzm.
Doświadczenie po wprowadzeniu produktu do obrotu: Następujące działania niepożądane zostały zidentyfikowane podczas stosowania produktu Abilify po jego zatwierdzeniu. Ponieważ reakcje te są zgłaszane dobrowolnie przez populację o niepewnej liczebności, nie zawsze jest możliwe ustalenie związku przyczynowego z ekspozycją na lek: Rzadko występujące reakcje alergiczne (reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy, skurcz krtani, świąd/urtikaria lub skurcz ustno-gardłowy) oraz wahania stężenia glukozy we krwi.
.