Abura-age (油揚げ), to japoński produkt spożywczy wytwarzany z dwukrotnie smażonych ziaren soi. Wytwarza się go poprzez krojenie tofu na cienkie plastry i smażenie ich najpierw w temperaturze 110-120 °C, a następnie ponownie w temperaturze 180-200 °C. Abura-age jest często używana do zawijania inari-zushi (稲荷寿司), a także dodawana do zupy miso. Jest również dodawana do dań z makaronu udon, które nazywane są kitsune-udon z powodu legend, że lisy (kitsune) lubią smażone w głębokim tłuszczu tofu. Abura-age może być również nadziewane, np. nattō, przed ponownym smażeniem. Istnieje grubsza odmiana znana jako atsu-age (厚揚げ) lub nama-age (生揚げ).
Japończycy byli pierwszymi, którzy opracowali torebki z tofu. Niewiele jednak wiadomo o ich wczesnej historii. The Tofu Hyakuchin z 1782 r. (Abe 1972) podał przepis na smażone w głębokim tłuszczu tofu, ale nie jest jasne, czy nadymało się ono jak sakiewka z tofu. Wiadomo, że woreczki z tofu istniały już w 1853 roku, kiedy to powstało inari-zushi (woreczki z tofu wypełnione ryżem w occie) (Ichiyama 1968). Ze względu na długi okres przechowywania, niewielką wagę i złożoność produkcji, torebki z tofu nadają się do produkcji fabrycznej na dużą skalę i szerokiej dystrybucji. Do 1974 roku duże fabryki zużywały dwie tony metryczne soi dziennie do produkcji 116 600 torebek tofu. Do 1980 roku wielkie, nowoczesne fabryki produkowały dziennie od 300.000 do 450.000 woreczków przy użyciu frytownic z przenośnikiem. W tym czasie około jedna trzecia soi zużywanej na tofu w Japonii była przeznaczona na tofu smażone na głębokim tłuszczu, a szacuje się, że 85% z tego było przeznaczone na tofu w torebkach.
W mitologii japońskiej abura-age jest ulubionym pożywieniem Kitsune i Inari.
.