Acanthaceae, jedna z 24 rodzin w porządku miętowym (Lamiales) roślin kwitnących, zawierająca około 220 rodzajów i prawie 4000 gatunków rozmieszczonych głównie w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata. Większa część rodziny Acanthaceae to zioła lub krzewy, ale występują również pnącza i drzewa. Zakres siedlisk rozciąga się od bagien i estuariów do skrajnie suchych sytuacji, ale większość tych roślin występuje w wilgotnych lasach tropikalnych.
Różnorodna rodzina, Acanthaceae ma niewiele uniwersalnych cech wśród swoich członków. Większość ma proste liście ułożone w przeciwległych par, z cystolitami (powiększone komórki zawierające kryształy węglanu wapnia) w smugach lub wypukłości w częściach wegetatywnych. Kwiaty obupłciowe są często obustronnie symetryczne i zwykle otoczone liściastymi przylistkami, często kolorowymi i dużymi. Działki i płatki liczą po pięć lub cztery i często są zrośnięte w rurkowate struktury. Zwykle są dwa lub cztery pręciki, które wystają poza ujście kwiatu, często z jednym do trzech pręcików (pręciki sterylne). Słupek jest nadrzędny (tzn. znajduje się powyżej punktu zaczepienia innych części kwiatu) i zazwyczaj składa się z dwóch zrośniętych ze sobą owocolistków (segmentów zawierających zalążki), otaczających dwa zalążki (komory), z których każdy zawiera od dwóch do wielu zalążków w dwóch rzędach wzdłuż centralnej osi zalążni. Owocami są często eksplodujące kapsułki zawierające nasiona noszone na haczykach na łożysku.
Grupa ta ma głównie znaczenie ogrodnicze i obejmuje takie rośliny ozdobne jak niedźwiedziówka (Acanthus mollis), winorośl zegarowa (Thunbergia), krewetkarium (Justicia brandegeana) i roślina karykaturalna (Graptophyllum pictum). Do największych rodzajów należą Justicia (600 gatunków; obecnie obejmuje dawne oddzielne rodzaje, takie jak Jacobinia i Beloperone), Reullia (355), Stobilanthes (350), Barleria (300), Aphelandra (170), Staurogyne (140), Dicliptera (150), Blepharis (130), Lepidagathis (100), Hygrophila (100), Thunbergia (90) i Dyschoriste (80). Mały rodzaj Avicennia zawiera co najmniej osiem gatunków ekologicznie ważnych namorzyn.