Acarapis woodi jest pasożytem wewnętrznym atakującym pszczoły miodne, objawy zarażenia zostały pierwotnie zaobserwowane na wyspie Wight w 1904 roku, ale nie zostały opisane do 1921 roku. Roztocza Acarapis woodi żyją i rozmnażają się w tchawkach pszczół. Objawy zarażenia Acarapis woodi były początkowo nazywane przez pszczelarzy chorobą Isle of Wight, jednak obecnie nazywa się je Acarine, od podklasy, do której należą te roztocza. Wszystkie roztocza są pajęczakami podobnymi do pająków. Samica roztocza przytwierdza 5-7 jaj do ścian tchawicy, z których wylęgają się larwy i w ciągu 11-15 dni rozwijają się w dorosłe roztocza. Roztocza pasożytują na młodych pszczołach w wieku do dwóch tygodni przez otwory w tchawkach. Tam przebijają swoimi aparatami gębowymi ścianki tchawicy i żywią się hemolimfą pszczół. Ponad sto roztoczy może zasiedlić tchawki i osłabić pszczoły. Roztocza mają zwykle mniej niż 175 mikrometrów (0,007 cala) długości i można je zobaczyć i zidentyfikować tylko pod mikroskopem.
| Acarapis woodi | |
|---|---|
 |
|
Klasyfikacja naukowa  |
|
| Kingdom: | Animalia |
| Phylum: | Arthropoda |
| Subphylum: | Chelicerata |
| Class: | Arachnida |
| Podklasa: | Acari |
| Porządek: | Trombidiformes |
| Rodzina: | Tarsonemidae |
| Genus: | Acarapis |
| Species: |
A. woodi
|
| Nazwa binominalna | |
| Acarapis woodi
(Rennie, 1921)
|
|
Inne roztocze o podobnym wyglądzie to Acarapis externus i Acarapis dorsalis.
.