Sensitivity of olfaction (smell) and chemesthesis (irritation) was evaluated for 2-propanone (acetone) and 1-butanol in acetone-exposed workers (AEW; N = 32) w ciągu dnia pracy oraz u osób nie narażonych (microES; N = 32). Wrażliwość na podrażnienia oceniano za pomocą metody, która opiera się na zdolności osób do lokalizowania substancji drażniących na ciele. Gdy związek lotny jest wdychany do jednego nozdrza, a powietrze do drugiego, strona stymulowana może być określona (lateralizacja) dopiero wtedy, gdy stężenie osiągnie poziom, który pobudza nerw trójdzielny (podrażnienie); związki stymulujące jedynie węch nie mogą być lateralizowane. Wewnątrznosowe progi lateralizacji stanowią obiektywną miarę podrażnienia czuciowego wywołanego przez związki lotne. Wyniki badań wykazały, że ani progi węchowe, ani lateralizacyjne dla butanolu nie różniły się pomiędzy AEW i mikroES. Progi węchowe dla acetonu w AEW (855 ppm) były podwyższone w porównaniu z progami dla mikroES (41 ppm), podobnie jak progi lateralizacji (odpowiednio 36,669 ppm i 15,758 ppm). W przypadku AEW, poziom ekspozycji zawodowej nie był skorelowany z progami. Inne mierniki ujawniły, że mikroES stosował więcej deskryptorów podrażnienia niż AEW w próbach, w których stężenie acetonu było poniżej progu lateralizacji. Jest to warte odnotowania, ponieważ mikroES otrzymywali do oceny niższe stężenia acetonu niż AEW. Wyniki te sugerują, że ekspozycja na aceton wywołuje zmiany we wrażliwości na aceton, które są specyficzne dla acetonu. Stężenia acetonu wywołujące podrażnienie sensoryczne przy użyciu techniki lateralizacji były znacznie powyżej aktualnych norm narażenia zawodowego. Obecne badania wskazują, że aceton jest słabym środkiem drażniącym zmysły i że adaptacja sensoryczna jest ważnym czynnikiem wpływającym na jego ogólną drażliwość.