Bromine
(MCA SD-49, 1968); NSC 313, 1979; FPA H61, 1977; HCS 1980, 218 RSC Lab. Hazard Data Sheet No. 24, 1984
Berthelot, J. et al., J. Chem. Educ., 1986, 63(11), 1011
Stabilny kompleks bromu z bromkiem tetrabutyloamoniowym jest bezpieczniejszy i łatwiejszy w obsłudze niż sam brom.
Aceton
MRH 0,46/16
Levene, P. A., Org. Synth., 1943, Coll. Vol. 2, 89
Podczas bromowania acetonu do bromoacetonu należy unikać obecności dużego nadmiaru bromu, aby zapobiec nagłej i gwałtownej reakcji.
Patrz Związki karbonylowe, poniżej
Acetonitryl, 2-metoksymino-3-oksobutanian etylu
Doświadczenia własne
Próba bromowania butanianu w postaci stężonego roztworu w acetonitrylu wykazała odwracalne odbarwienie bromu przy chłodzeniu. W temperaturze około 5°C skrystalizowały się prawie białe igły, które po przefiltrowaniu i ogrzaniu do temperatury pokojowej uległy egzotermicznemu rozkładowi z gwałtownym wydzielaniem dymu. Tlc sugeruje, że nie zawierały one butanianu ani produktów jego bromowania.
Acetylen
MRH 8.70/100
Patrz Acetylen: Halogeny
Akrylonitryl
MRH 2.84/100
Patrz Akrylonitryl: Halogeny
Alkohole
Muir, G. D., Chem. Brit., 1972, 8, 16
Bush, E. L., private comm., 1968
Desty, D. H., private comm., 1986
Reakcja z metanolem może być silnie egzotermiczna. Mieszanina bromu (9 ml) i metanolu (15 ml) zagotowała się w 2 m, a w poprzednim przypadku taka mieszanina wybuchła z cylindra miarowego. Egzoterma w przypadku przemysłowych spirytusów metylowanych (etanol zawierający 5% metanolu) jest znacznie większa, a dodanie 10 ml bromu do 40 ml IMS gwałtownie wywołuje gwałtowne wrzenie. Opisano kolejny przypadek wyrzucenia metanolowego roztworu bromu z cylindra miarowego .
Zobacz inne INCYDENTY HALOGENACJI
Aluminium, dichlorometan
Nolan, 1983, Historia przypadku 26
Bromochlorometan był przygotowywany w reaktorze o pojemności 400 l przez dodanie ciekłego bromu do dichlorometanu w obecności proszku aluminiowego (który miał utworzyć pewną ilość bromku glinu w celu katalizowania reakcji wymiany halogenów). Reakcję rozpoczęto i prowadzono przez 1,5 h, zatrzymano na 8 h, a następnie ponownie uruchomiono, dodając bromu z dwukrotnie większą szybkością niż zwykle przez 2,5 h, chociaż reakcja nie wydawała się postępować. Wkrótce potem nastąpił ucieczka termiczna, która rozbiła szklane elementy reaktora.
Zobacz inne INCYDENTY SZKLANE, INCYDENTY HALOGENACJI
Ammonia
Mellor, 1967, Vol. 8, Suppl. 2, 417
Interakcja w normalnej lub podwyższonej temperaturze, po której następuje ochłodzenie do -95°C, daje wybuchowy czerwony olej.
See Nitrogen tribromide hexaammoniate
Bor
See Bor: Halogeny
See Phosphorus: Halogeny
3-Bromopropion
Patrz 3-Bromopropion, (odnośnik 3)
Patrz Chlor: 3-chloropropion
Związki karbonylowe
MCA SD-49, 1968
Związki organiczne zawierające aktywne atomy wodoru przylegające do grupy karbonylowej (aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe) mogą gwałtownie reagować w nieumiarkowanym kontakcie z bromem.
Patrz Aceton, powyżej
Chlorotrifluoroetylen, Tlen
Haszeldine, R. N. et al., J. Chem. Soc., 1959, 1085
Dodanie bromu do mieszaniny w fazie gazowej zainicjowało wybuch, ale patrz: Tlen: Halowęglowodory (odnośnik 3).
Wodorowodorek miedzi(I)
Patrz: Wodorek miedzi(I): Halogeny
Eter dietylowy
Tucker, H., private comm., 1972
Anon., Safety Digest Univ. Safety Assoc., 1989, 34, 14
Krótko po dodaniu bromu do eteru roztwór gwałtownie wybuchał (lub wybuchał łagodnie). Mogło to być związane z fotokatalitycznym bromowaniem. Spontaniczny zapłon nastąpił po dodaniu eteru do nieczystego bromu .
Patrz Tetrahydrofuran, poniżej; lub Chlor: Eter dietylowy
Cynk dietylowy
Houben-Weyl, 1973, Vol. 13.2a, 757
Interakcje bez rozcieńczalników mogą powodować niebezpieczne wybuchy. Nawet z rozcieńczalnikami (eter), interakcja dialkilocyn z chlorowcami jest początkowo gwałtowna w temperaturze od 0 do -20°C.
Dimetyloformamid
Tayim, H. A. et al., Chem. & Ind., 1973, 347
Interakcja jest skrajnie egzotermiczna, a w warunkach zamknięcia w autoklawie wewnętrzna temperatura i ciśnienie przekroczyły 100°C i 135 barów, powodując uszkodzenie pękającej tarczy. Produktem interakcji jest bromek dimetylohydroksymetyloenimonowy, a rozkład wybuchowy mógł obejmować tworzenie się N-bromodimetyloaminy, tlenku węgla i bromku wodoru.
Zobacz N-HALOGEN COMPOUNDS
Ethanol, Phosphorus
Read, C. W. W., School Sci. Rev., 1940, 21(83), 967
Silna interakcja etanolu, fosforu i bromu dająca bromoetan jest uważana za zbyt niebezpieczną dla szkolnego eksperymentu.
Fluor
Zobacz Fluor: Halogeny
German
Swiniarski, M. F. et al., Inorg. Synth., 1974, 15, 157-160
Podczas przygotowywania mono- lub di-bromogermanu należy ściśle kontrolować skalę operacji lub szybkość dodawania bromu, aby zapobiec wystąpieniu reakcji wybuchowej.
Patrz Wodorki niemetali, poniżej
Wodorki
Mellor, 1956, Vol. 2, Suppl. 1, 707
Połączenie jest wybuchowe w odpowiednich warunkach temperatury i ciśnienia.
Isobutyrofenon
MCA Guide, 1972, 307
Brom dodawano kroplowo w temperaturze 20-31°C do roztworu ketonu w czterochlorku węgla. Gotową mieszaninę reakcyjną chłodzono w lodzie, ale po 15 m wybuchła.
Zobacz inne INCYDENTY HALOGENACJI
Acetylki i węgliki metali
Niektóre z acetylków metali jedno- i dwualkalicznych oraz acetylków miedzi zapalają się w temperaturze otoczenia lub przy lekkim ogrzaniu, z cieczą lub parami. Węgliki metali ziem alkalicznych, żelaza, uranu i cyrkonu zapalają się w oparach przy ogrzewaniu.
Patrz: Acetylid wapnia: Halogeny
Acetylid cezu: Halogeny
Acetylid miedzi(I): Halogeny
Węglik żelaza: Halogeny
Acetylidek litu: Halogeny
Acetylid rubidu: Halogeny
Acetylid kwasu strontu: Halogeny
Dwuwęglan uranu: Halogeny
Dwuwęglan cyrkonu: Halogeny
Azydki metali
Mellor, 1940, Vol. 8, 336
Pary bromu rozcieńczonego azotem przechodzące nad azydkiem srebra lub azydkiem sodu tworzyły azydek bromu i często powodowały wybuchy.
Metale
MRH Aluminium 1.96/10
Staudinger, H., Z. Elektrochem., 1925, 31, 549
Mellor, 1941, Vol. 2, 469; 1963, Vol. 2, Suppl. 2.2, 1563, 2174
MCA SD-49, 1968
Mellor, 1941, Vol. 7, 260
Mellor, 1939, Vol. 3, 379
Hartgen, C. et al., J. Chem. Soc., Dalton Trans., 1980, 70
Lit jest stabilny w kontakcie z suchym bromem, ale silne uderzenie zainicjuje wybuch, podczas gdy sód w kontakcie z bromem potrzebuje tylko umiarkowanego uderzenia do inicjacji. Potas zapala się w parach bromu i wybucha gwałtownie w kontakcie z ciekłym bromem, a rubid zapala się w parach bromu. Aluminium, rtęć lub tytan gwałtownie reagują z suchym bromem. Ciepły german zapala się w oparach bromu, a antymon zapala się w oparach bromu i reaguje wybuchowo z ciekłym halogenem. Podczas przygotowywania bromku prazeodymu, przypadkowy kontakt ciekłego bromu z małymi cząstkami prazeodymu doprowadził do gwałtownego wybuchu .
Patrz: Gal: Halogeny
Nitrometan
Rochat, A. C., private comm., 1990.
Roztwór bromu (116 g) w nitrometanie (300 ml) został użyty do próby bromowania pigmentu (30 g). Podczas ogrzewania mieszaniny w autoklawie, w temperaturze 70°C rozpoczęła się ucieczka, która wkrótce doprowadziła do rozbicia naczynia. Nitrometan jest materiałem wybuchowym o niskiej równowadze tlenowej, energia potencjalna z pewnością, a czułość prawdopodobnie, zostanie zwiększona przez brom lub bromowanie. Sole bromonitrometanu i ich addukty formaldehydowe są półproduktami w produkcji niektórych środków dezynfekcyjnych; izolacja pierwszych jest uważana za najbardziej niebezpieczną w przemyśle, drugie są uważane za wymagające ostrożnego obchodzenia się z nimi.
Zobacz Nitrometan, Chloronitrometan.
Wodorki niemetali
Stock, A. et al., Ber., 1917, 50, 1739
Sujishi, S. et al., J. Amer. Chem. Soc., 1954, 76, 4631
Geisler, T. C. et al., Inorg. Chem., 1972, 11, 1710
Merck, 1976, 955
Interakcja silanu i jego homologów z bromem w temperaturze otoczenia jest gwałtowna wybuchowo, a temperatury poniżej -30°C są niezbędne do uniknięcia zapłonu reagentów. Zapłon disilanu w temperaturze -95°C i germanu w -112°C podkreśla potrzebę dobrego mieszania w celu rozproszenia dużej egzotermy. Fosfor gwałtownie reaguje z bromem w temperaturze otoczenia .
Patrz Etylofosforyn: Halogeny, lub Fosforyny: Halogeny
Inne reagenty
Yoshida, 1980, 179
Podano wartości MRH dla 10 kombinacji z materiałami reaktywnymi.
Dyfluorek tlenu
Patrz difluorek tlenu: Halogeny
Tlen, Polimery
Groome, I. J., Chem. Brit., 1983, 19, 644-665
Bromowanie polimerów powinno być przeprowadzane w temperaturach poniżej 120°C, aby uniknąć możliwości wybuchu prawdopodobnego w wyższych temperaturach, gdyby śladowe ilości tlenu były obecne w wysoce nienasyconych produktach pirolizy.
Ozon
Patrz Ozon: Brom
Fosfor
Bandar, L. S. et al., Zh. Prikl. Khim., 1966, 39, 2304
’Leaflet No. 2′, Inst. of Chem., London, 1939
Podczas przygotowywania bromowodoru przez dodanie bromu do zawiesiny fosforu czerwonego w wodzie, ta ostatnia musi być świeżo przygotowana, aby uniknąć możliwości wybuchu. Jest to spowodowane tworzeniem się nadtlenków w zawiesinie podczas postoju i późniejszym rozkładem termicznym. We wcześniejszym opisie takiego wybuchu preferowane było działanie bromu na wrzącą tetralinę w celu wytworzenia bromowodoru , który jest obecnie dostępny w butlach.
Rubber
Pascal, 1960, Vol. 16.1, 371
Brom reaguje gwałtownie w kontakcie z kauczukiem naturalnym, ale wolniej z niektórymi kauczukami syntetycznymi.
Wodorotlenek sodu
MCA Case History No. 1636
Wiadro zawierające 25% roztwór wodorotlenku sodu zostało użyte do wyłapania i zneutralizowania bromu kapiącego z wycieku. Brak mieszania pozwolił na utworzenie się warstwy nieprzereagowanego bromu pod alkaliami. Wiele godzin później nastąpiła gwałtowna erupcja, gdy warstwy te zostały naruszone podczas operacji usuwania odpadów. Ciągłe mieszanie jest niezbędne, aby zapobiec rozwarstwieniu powoli reagujących, wzajemnie nierozpuszczalnych cieczy, zwłaszcza o tak różnych gęstościach.
Tetrakarbonylnickel
Zobacz: Tetrakarbonylnickel: Brom
Tetrahydrofuran
Tinley, E. J., private comm., 1983
Szybkie dodanie bromu do wysuszonego rozpuszczalnika w celu uzyskania 10% roztworu spowodowało energiczną reakcję z wydzielaniem gazu. Ponieważ miało to miejsce w nowo zainstalowanym, jasno oświetlonym dygestorium wyłożonym białym, odbijającym światło wykończeniem, mogło dojść do fotokatalizowanego bromowania rozpuszczalnika, co zaobserwowano w układach chlorowo-eterowych.
Patrz Eter dietylowy, powyżej; Chlor: Eter dietylowy
Tetraazotan tetraselenu
Patrz: Tetraazotan tetraselenu: Alone, or Halogens
Trialkyl boranes
Coates, 1967, Vol. 1, 199
Niższe homologi mają tendencję do zapalania się w bromie lub chlorze.
Trimetyloamina
Bohme, H. et al., Chem. Ber., 1951, 84, 170-181
Addukt 1:1 (przypuszczalnie bromek N-bromotrimetyloamoniowy) rozkłada się wybuchowo po ogrzaniu w zamkniętej rurce.
Dyfluorek tritlenowy
Patrz 'difluorek tritlenowy’: Różne materiały
Tungsten, Tungsten trioxide
Tillack, J., Inorg. Synth., 1973, 14, 116-120
Podczas przygotowywania tlenku dibromku wolframu(IV), odpowiednie proporcje reagentów są ogrzewane w próżniowo zamkniętej szklanej ampułce do 400-500 ° C. Początkowo tylko jeden koniec powinien być ogrzewany. Początkowo należy ogrzewać tylko jeden koniec, aby zapobiec nadmiernemu ciśnieniu rozrywającemu ampułkę.
Zobacz inne INCYDENTY SZKLANE, HALOGENY, Tlenki
.