Treatment Options
Leki przeciwtrądzikowe
Wybór leku miejscowego zależy od wieku pacjenta, lokalizacji trądziku i jego ciężkości oraz preferencji pacjenta. Większość pacjentów powinna być leczona kombinacją leków, które wpływają na różne aspekty patogenezy trądziku. Korzyści ze stosowania siarki, nikotynamidu, rezorcynolu, sulfacetamidu, chlorku glinu lub cynku nie zostały poparte danymi.
Ze względu na ryzyko rozwoju oporności bakterii w przypadku stosowania erytromycyny i klindamycyny w monoterapii, jeśli są one przepisywane, powinny być łączone z nadtlenkiem benzoilu. Sam retinoid miejscowy jest zalecany głównie w przypadku trądziku zaskórnikowego, a u osób z trądzikiem mieszanym lub zapalnym może być stosowany w połączeniu z miejscowym lub doustnym lekiem przeciwbakteryjnym. Trądzik zapalny może być leczony miejscowo 5% żelem dapsonowym, szczególnie u kobiet. Kwas azelainowy (Finacea) może być stosowany do zwalczania przebarwień, które występują w trądziku zapalnym. W przypadku trądziku u dzieci, które nie osiągnęły wieku dojrzewania, można bezpiecznie stosować miejscowo adapalen (Differin), tretinoinę (Retin-A) i nadtlenek benzoilu.
STYSTEMOWE ANTYBIOTYKI
Trądzik o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, a także trądzik zapalny, w którym leki miejscowe były nieskuteczne, można leczyć antybiotykami ogólnoustrojowymi. Dane dotyczące stosowania antybiotyków, które nie są tetracyklinami lub makrolidami, są ograniczone, dlatego należy unikać ich stosowania. Wykazano, że doksycyklina i minocyklina (Minocin) są bardziej skuteczne niż tetracyklina. Doustne erytromycyna i azytromycyna (Zithromax) powinny być stosowane tylko u pacjentów, u których tetracykliny są przeciwwskazane (np. kobiety w ciąży, dzieci w wieku poniżej 8 lat), ale stosowanie erytromycyny powinno być ograniczone ze względu na związaną z nią oporność na leki. Trimetoprim/sulfametoksazol lub trimetoprim należy stosować tylko u pacjentów, którzy nie mogą przyjmować tetracyklin lub u których tetracykliny okazały się nieskuteczne.
Antybiotyki należy przepisywać na jak najkrótszy okres, a ich stosowanie należy ocenić po trzech do czterech miesięcy, aby zmniejszyć ryzyko rozwoju oporności. Podobnie jak w przypadku antybiotyków stosowanych miejscowo, antybiotyki ogólnoustrojowe nie powinny być stosowane samodzielnie. Aby utrzymać efekty po zakończeniu leczenia antybiotykami, należy zastosować nadtlenek benzoilu lub retinoid. Ciężkie działania niepożądane antybiotyków systemowych u osób leczonych z powodu trądziku są rzadkie.
STOSUNKI HORMONALNE
Spironolakton może być korzystny u niektórych kobiet, a złożone doustne środki antykoncepcyjne zawierające estrogeny są zalecane u kobiet z trądzikiem zapalnym. Należy zauważyć, że wymaz Papanicolaou i badanie miednicy nie są wymagane do przepisania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych; należy jednak wziąć pod uwagę związane z nimi ryzyko (np. problemy sercowo-naczyniowe, rak piersi lub szyjki macicy).
W krótkim okresie czasu korzystne może być dodanie doustnego kortykosteroidu podczas rozpoczynania zwykłego leczenia trądziku u osób z ciężkim trądzikiem zapalnym. Niskie dawki doustnych kortykosteroidów są zalecane dla osób z hiperandrogenizmem nadnerczy.
IZOTRETYNOINA
Orlandzka izotretynoina, która jest najlepiej wchłaniana, gdy jest przyjmowana z posiłkami, jest zalecana w przypadku ciężkiego trądziku guzkowego i jest odpowiednia w przypadku umiarkowanego trądziku, w którym inne terapie zawiodły lub w przypadku trądziku, który powoduje bliznowacenie lub powoduje niepokój pacjenta. Niskie dawki są skuteczne, a jednocześnie zmniejszają związane z nimi działania niepożądane, ale należy zauważyć, że dawkowanie przerywane nie jest wskazane. Często występujące działania niepożądane izotretynoiny, które na ogół ustępują po odstawieniu leku, są zwykle związane z objawami hiperwitaminozy A, dotyczącymi układu śluzówkowo-skórnego, mięśniowo-szkieletowego i okulistycznego. Początkowo należy wykonać badanie czynności wątroby oraz oznaczenie stężenia cholesterolu i triglicerydów w surowicy w celu uzyskania wartości wyjściowych i powtarzać je do czasu, aż pacjent nie zareaguje na leczenie; nie jest jednak konieczne rutynowe wykonywanie pełnej morfologii krwi. Pacjenci powinni być również monitorowani pod kątem zapalenia jelit i depresji.
Jeśli pacjenci przyjmują izotretynoinę, należy omówić ryzyko i postępować zgodnie z systemem zarządzania ryzykiem iPLEDGE. Kobiety w wieku rozrodczym powinny otrzymać informacje na temat antykoncepcji.
ZNACZENIE DIETY
Szczególne zmiany w diecie nie są zalecane w leczeniu trądziku, ale rozwijające się informacje wskazują, że trądzik może być związany z wysokim indeksem glikemicznym, a ograniczone dane wskazują, że niektóre produkty mleczne, zwłaszcza chude mleko, mogą pogarszać trądzik. Nie ma wystarczających dowodów, aby poprzeć zalecenia dotyczące przeciwutleniaczy, probiotyków i oleju rybnego.
.