W fizyce półprzewodników, akceptor jest atomem domieszki, który po dodaniu do półprzewodnika może utworzyć region typu p.
Na przykład, gdy krzem (Si), posiadający cztery elektrony walencyjne, musi być domieszkowany jako półprzewodnik typu p, można użyć pierwiastków z grupy III, takich jak bor (B) lub aluminium (Al), posiadających trzy elektrony walencyjne. Te ostatnie pierwiastki są również nazywane trójwartościowymi zanieczyszczeniami. Inne trójwartościowe domieszki obejmują ind (In) i gal (Ga).
Podczas zastępowania atomu Si w sieci krystalicznej, trzy elektrony walencyjne boru tworzą wiązania kowalencyjne z trzema sąsiadami Si, ale wiązanie z czwartym sąsiadem pozostaje niezaspokojone. Początkowo elektroujemny akceptor staje się ujemnie naładowany (zjonizowany). Niezaspokojone wiązanie przyciąga elektrony z sąsiednich wiązań. W temperaturze pokojowej, elektron z sąsiedniego wiązania przeskoczy, aby naprawić niezaspokojone wiązanie, pozostawiając dziurę (miejsce, w którym brakuje elektronu). Dziura ta ponownie przyciągnie elektron z sąsiedniego wiązania, aby naprawić to niezaspokojone wiązanie. Ten łańcuchowy proces powoduje, że dziura porusza się po krysztale zdolna do przenoszenia prądu, działając jako nośnik ładunku.
.