Wstępnie zakodowany, zamknięty kwestionariusz odpowiedzi został podany do kobiet w miejscach kliniki aborcyjnej w sierpniu 1985 roku. Próba losowa składała się z 1200 kobiet, 200 w Chengdu i Regionie Autonomicznym Lianshan Yi w prowincji Syczuan, 400 w Nanjing i prowincji Jiangsu oraz 400 w gminie Szanghaj. Wywiady z kobietami przeprowadzali lekarze w ramach wywiadu wstępnego. W próbie znalazło się 574 respondentek z miasta i 624 z terenów wiejskich. Liczba zgłoszonych wcześniejszych aborcji wahała się od 0 do 5. Prawie połowa pacjentek poddanych aborcji miała co najmniej jedną wcześniejszą aborcję, a 18% miało dwie lub więcej wcześniejszych aborcji. Wykształcenie, wiek, czas trwania małżeństwa i miejsce zamieszkania mają widoczny wpływ na kolejność przeprowadzania aborcji. Miejskie respondentki posiadały średnio 1,08 dziecka w porównaniu z 1,60 dziecka w przypadku respondentek wiejskich. Około 72% respondentek twierdziło, że stosowało metodę antykoncepcyjną w czasie, gdy zaszły w ciążę. Najczęściej stosowaną metodą była wkładka wewnątrzmaciczna (41,6%), następnie pigułka (21,3%) i prezerwatywa (16,5%). Miejsce zamieszkania okazało się być największym czynnikiem determinującym rodzaj stosowanych metod antykoncepcyjnych. Przedstawione dane są ograniczone i nie można ich uogólniać na większą populację. Rzucają one jednak pewne światło na charakterystykę antykoncepcji w grupie kobiet poddających się zabiegom aborcyjnym w Chinach. Ich odpowiedzi na pytania dotyczące zachowań antykoncepcyjnych przed aborcją sugerują, że problem, w części, jest behawioralny. Na przykład po wyrzuceniu wkładki wewnątrzmacicznej, żadna inna metoda nie została zastąpiona w celu uniknięcia ciąży. W celu złagodzenia problemu niepowodzenia antykoncepcji, a następnie aborcji, istnieje polityka, jak również szkolenia i edukacji implikacje dla państwa.