Co oznacza akceptacja na poszczególnych etapach żałoby?

Od momentu, w którym poczułeś szok po stracie, twój umysł może opierać się przed zaakceptowaniem rzeczywistości. W trakcie żałoby lub opłakiwania straty, będziesz próbował poradzić sobie z prawdą na wiele różnych sposobów, zanim nauczysz się z nią żyć.

Przejdź do tych sekcji:

• Wyjaśnienie etapu akceptacji w żałobie

• Przykłady akceptacji w żałobie

Elisabeth Kübler-Ross była szwajcarsko-amerykańską psychiatrą i w 1969 roku opracowała pięć etapów żałoby, aby opisać proces, przez który przechodzą nieuleczalnie chorzy ludzie przed śmiercią. Te pięć etapów to zaprzeczenie, gniew, targowanie się, depresja i w końcu akceptacja.

Żałoba jest bardzo osobistym doświadczeniem i nie zawsze przebiega w określony sposób. Możesz przejść przez etap akceptacji więcej niż jeden raz w trakcie żałoby. Możesz również być w stanie szybko ruszyć do przodu na początku, ale czuć niedowierzanie lub mieć depresyjny nastrój w okolicach świąt. Wszystkie te reakcje są normalne i specyficzne dla ciebie. Kiedy nauczysz się przyjmować do wiadomości straty w swoim życiu, z każdym dniem łatwiej będzie ci iść naprzód.

Faza akceptacji w żałobie wyjaśniona

Akceptacja nie równa się zadowoleniu, ani nie oznacza, że jesteś w porządku lub w porządku z twoją stratą. Może się zdarzyć, że będziesz się smucić po znaczącej stracie przez wiele lat. Ale w końcu dostosujesz się i przetrwasz najtrudniejsze części procesu żałoby. Odbudujesz swoje życie z dnia na dzień i nauczysz się żyć ze swoim bólem emocjonalnym.

Etap akceptacji może często czuć się bardziej spokojny niż inne etapy. Twoje emocjonalne zamieszanie łagodnieje, a ty zaczynasz lepiej rozumieć swoją nową rzeczywistość. Strata zawsze będzie częścią ciebie, ale poradzisz sobie z nią.

Co się dzieje przed i po etapie akceptacji żałoby?

Przed zaakceptowaniem swojej straty, często przechodzisz przez etap depresji. To nie jest to samo co zdiagnozowane zaburzenie depresyjne, ale może wyglądać podobnie. Twój nastrój może stać się ponury, ponieważ odczuwasz emocjonalny ciężar swojej straty. Ten głębszy poziom smutku może być niekomfortowy. Zamiast grzebać swoje emocje za pomocą substancji lub czynników rozpraszających, pozwól sobie na ich odczuwanie. Możesz być w stanie poradzić sobie z żalem bardziej szczerze, kiedy zmierzysz się ze swoimi uczuciami.

Jak stopniowo przechodzisz do fazy akceptacji, znajdujesz sposoby, aby żyć ze swoją stratą. Każdy dzień może być trochę inny, niektóre dni z większym bólem, a inne z mniejszym. Z biegiem czasu, strata może stać się łatwiejsza do przeżycia. Ból pozostaje i niedowierzanie od czasu do czasu się pojawia, ale strata staje się częścią twojej rzeczywistości.

Czy pozostajesz na etapie akceptacji żałoby, kiedy już ją osiągniesz?

Akceptacja nie jest etapem czarno-białym. Możesz przechodzić przez różne poziomy akceptacji, w zależności od tego, jak radzisz sobie danego dnia. Kiedy wsparcie emocjonalne jest silne, możesz czuć się pewniej w związku ze zmianami w swoim życiu po stracie. Innym razem, możesz czuć się samotny lub niespokojny, co powoduje, że wątpisz w to, że kiedykolwiek przez to przejdziesz.

W miarę upływu czasu, twoja akceptacja staje się bardziej stabilna. Ale żałoba nie musi przebiegać w zgrabnych, precyzyjnych etapach. Możesz przechodzić tam i z powrotem pomiędzy etapami żalu, w zależności od okoliczności. To dostosowanie może być bardziej prawdopodobne w okolicach rocznic lub świąt.

Przykłady akceptacji w żałobie

Następujące scenariusze pokazują, jak każda osoba radzi sobie na etapie akceptacji żałoby. Dowiadują się, że wszystko będzie w porządku, ponieważ uczą się żyć ze swoją stratą.

Amy i Melissa – śmierć przyjaciółki

Melissa i Amy były najlepszymi przyjaciółkami w szkole średniej. Po ukończeniu szkoły, pozostały w kontakcie i mieszkały w odległości godziny drogi od siebie. Przez około dziesięć lat, Melissa zmagała się z uzależnieniem od alkoholu. Kilka razy trafiła do centrum leczenia i raz bardzo ciężko zachorowała. Melissa nie widziała Amy bardzo często w tym czasie, ale ponownie nawiązała kontakt w okresie odwyku. Melissa zmarła nagle na atak serca kilka dni po tym, jak miała długą i znaczącą wizytę z Amy.

Amy była wdzięczna za ich krótkie ponowne spotkanie, ale czuł się zdruzgotany przez śmierć Melissy. Z biegiem czasu stopniowo coraz bardziej akceptowała śmierć Melissy, a także zrozumiała następujące rzeczy z większą jasnością:

• Przez długi czas przygotowywała się na śmierć Melissy z powodu jej walki z uzależnieniem.
• Teraz była w stanie cieszyć się szczęśliwymi wspomnieniami z przyjaźni z Melissą.
• Miała z Melissą prawdziwą przyjaźń, która przetrwała uzależnienie i czas spędzony poza sobą.

Liz i Chad – strata finansowa

Liz i Chad otworzyli nowy bar i restaurację w centrum małego miasta. Cieszyli się pierwszymi miesiącami rosnącego biznesu, gdy pewnej nocy nadeszła potężna burza z piorunami. Ulewa zalała ulice i spowodowała rozległe zniszczenia w ich budynku. Liz i Chad nie byli w stanie prowadzić działalności ani pozwolić sobie na naprawy budynku. Niechętnie, zdecydowali się zamknąć swój biznes i poradzić sobie z całkowitą stratą finansową.

Liz i Chad ciężko przyjęli stratę swojego biznesu. W końcu byli w stanie zaakceptować tę stratę jako ostateczną i emocjonalnie ruszyć do przodu. W miarę zbliżania się do akceptacji, Liz i Chad:

• Byli w stanie spojrzeć wstecz i cieszyć się pozytywnymi wspomnieniami.
• Zaczęli myśleć o swojej przyszłości w sposób pełen nadziei.
• Rozpoznali swoją zdolność do przetrwania straty finansowej i znalezienia sposobu na jej rozwiązanie.

Jessie – brak ważnego wydarzenia życiowego

Jessie mieszkała i pracowała w Niemczech przez kilka miesięcy. Przygotowywała się do powrotu do Stanów Zjednoczonych na tydzień przed wyjazdem swojej siostry, Julie, na długoterminowe zagraniczne szkolenie wojskowe. W przeddzień powrotu Jessie do domu pojawił się nieoczekiwany problem związany z bezpieczeństwem linii lotniczych. Tysiące lotów zostało odwołanych, a Jessie utknęła w Niemczech. Minęły dwa tygodnie zanim mogła dostać lot powrotny, przez co przegapiła wyjazd swojej siostry.

Jessie opłakiwała straconą szansę, czując, że powinna była zrobić coś innego, aby wrócić do domu na czas. W końcu Jessie bardziej zaakceptowała sytuację i przyznała, że:

• Nie mogła zapobiec przegapieniu lotu.
• Przegapienie odlotu jej siostry było smutne i niespodziewane, ale prawdopodobnie nie będzie to ostatni raz, kiedy się widzą.
• Jessie i jej siostra miały wiele sposobów, aby pozostać w kontakcie przez cały okres rozmieszczenia.

Maggie i Ann – śmierć dziecka

8-letnia córka Maggie, Ann, właśnie skończyła ostatni dzień szkoły i chciała pojeździć na rowerze po okolicy. Maggie wzięła wolne popołudnie i była w domu, podczas gdy Ann jeździła na rowerze. Nagle Maggie usłyszała krzyk na zewnątrz. Jej sąsiadka szybko wycofała się ze swojego podjazdu i uderzyła w jadącą na rowerze Ann. Karetka zabrała Ann do szpitala, gdzie zmarła później z powodu urazu głowy.

Maggie zmagała się z poczuciem winy przez długi czas, kiedy przeżywała żałobę. Ale kiedy przeszła przez fazę akceptacji, doświadczyła pierwszych kilku chwil normalnego życia, jakie pamiętała. Maggie doświadczyła również następujących rzeczy:

• Momenty śmiechu i krótkie uczucia szczęścia
• Niewyraźna wizja tego, jak żyć bez swojego dziecka
• Uświadomienie sobie, że będzie opłakiwać śmierć córki przez całe życie, ale że może być w porządku

Jeff i Shari – rozpad długotrwałego związku

Jeff był z Shari od pierwszego roku studiów. Ukończyli studia i przez około rok pracowali w swoich pierwszych miejscach pracy, kiedy wszystko zaczęło się rozpadać. Nie czuli już, że chcą tego samego w życiu i nie spędzali ze sobą zbyt wiele czasu. Wahali się jednak przed rozstaniem ze względu na to, jak długo byli razem. Po kilku trudnych miesiącach Jeff wiedział, że zakończenie ich związku było najlepszą decyzją dla nich obojga.

Na początku Jeff z trudem przystosowywał się do życia na własną rękę i często czuł się samotny. Po kilku miesiącach separacji, w końcu poczuł się bardziej komfortowo żyjąc jako osoba samotna. Gdy zaakceptował koniec związku z Shari, odkrył następujące rzeczy o sobie:

• Wiedział od pewnego czasu, że on i Shari oddalają się od siebie, ale bał się odpuścić.
• Cieszyło go robienie pewnych rzeczy na własną rękę, chociaż nadal czasami czuł się samotny.
• Zrozumiał, że stał się zależny od Shari w niektórych obszarach swojego życia i zaczął budować swoją pewność siebie po życiu na własną rękę.

Akceptacja bólu po stracie

Żałoba nie jest uporządkowanym procesem i z czasem możesz przechodzić pomiędzy etapami żałoby. Ale kiedy osiągniesz pewien poziom akceptacji, jesteś gotowy, aby zacząć nosić swoją stratę ze sobą i iść naprzód.

Żałoba może być przytłaczająca, a niektórzy ludzie mają trudności z zaakceptowaniem głębokich strat w swoim życiu. Jeśli potrzebujesz wsparcia w radzeniu sobie z żałobą, terapia doradcza może być dla ciebie pomocna.