Odpowiedzialność stała się istotnym problemem w opiece zdrowotnej. Odpowiedzialność pociąga za sobą procedury i procesy, przez które jedna strona uzasadnia i bierze odpowiedzialność za swoje działania. Koncepcja odpowiedzialności zawiera trzy zasadnicze elementy: 1) loci odpowiedzialności – opieka zdrowotna składa się z co najmniej 11 różnych stron, które mogą być pociągnięte do odpowiedzialności lub pociągnąć do odpowiedzialności innych; 2) domeny odpowiedzialności – w opiece zdrowotnej strony mogą być pociągnięte do odpowiedzialności aż za sześć działań: kompetencje zawodowe, postępowanie prawne i etyczne, wyniki finansowe, odpowiedni dostęp, promocję zdrowia publicznego i korzyści dla społeczności; oraz 3) procedury odpowiedzialności, w tym formalne i nieformalne procedury oceny zgodności z domenami oraz rozpowszechniania oceny i odpowiedzi stron odpowiedzialnych. Różne modele odpowiedzialności kładą nacisk na różne domeny, kryteria oceny, miejsca i procedury. Scharakteryzujemy i porównamy trzy dominujące modele odpowiedzialności: 1) model zawodowy, w którym lekarz i pacjent uczestniczą we wspólnym podejmowaniu decyzji, a lekarze są odpowiedzialni przed kolegami po fachu i pacjentami; 2) model ekonomiczny, w którym rynek jest wykorzystywany w opiece zdrowotnej, a odpowiedzialność jest zapośredniczona przez wybór świadczeniodawców przez konsumentów; oraz 3) model polityczny, w którym lekarze i pacjenci współdziałają jako obywatele-członkowie społeczności i w którym lekarze są odpowiedzialni przed radą zarządzającą wybieraną spośród członków społeczności, np. przed radą zarządzanego planu opieki. Twierdzimy, że żaden pojedynczy model odpowiedzialności nie jest odpowiedni dla opieki zdrowotnej. Zamiast tego opowiadamy się za warstwowym modelem odpowiedzialności, w którym model zawodowy kieruje relacjami lekarz-pacjent, model polityczny działa w ramach zarządzanych planów opieki i innych zintegrowanych sieci dostaw opieki zdrowotnej, a modele ekonomiczne i polityczne działają w relacjach między zarządzanymi planami opieki a innymi grupami, takimi jak pracodawcy, rząd i stowarzyszenia zawodowe.