Background: W niniejszej analizie post hoc oceniono bezpieczeństwo, tolerancję i skuteczność długotrwałego leczenia aripiprazolem stosowanego jednocześnie z bupropionem lub selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)/inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) u pacjentów z dużym zaburzeniem depresyjnym (MDD).
Metody: Dane od pacjentów de novo (nie uczestniczyli w 2 poprzednich badaniach) w 52-tygodniowym, otwartym badaniu bezpieczeństwa dołączonego aripiprazolu po udokumentowanej niewystarczającej odpowiedzi na 1-4 terapie przeciwdepresyjne (ADTs; SSRI, SNRI, lub bupropion) zostały przeanalizowane post hoc. Oceniano bezpieczeństwo i tolerancję, funkcjonowanie seksualne (Massachusetts General Hospital Sexual Functioning Inventory) oraz Clinical Global Impressions-Severity (CGI-S).
Wyniki: Czterdziestu siedmiu pacjentów otrzymywało bupropion plus aripiprazol, a 245 otrzymywało SSRI/SNRI plus aripiprazol; 19 (40,4%) i 78 (31,8%), odpowiednio, ukończyło 52 tygodnie leczenia, a 46 i 242, odpowiednio, otrzymało ≥1 dawkę leku badanego (próba bezpieczeństwa). Mediana czasu do przerwania leczenia (z dowolnej przyczyny) wyniosła 184,0 dni. Ogólnie u 97,8% pacjentów w grupie bupropionu i 93,8% w grupie SSRI/SNRI wystąpiło ≥1 zdarzenie niepożądane. Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi związanymi z leczeniem były zmęczenie (26,1%) i senność (21,7%) w przypadku bupropionu oraz zmęczenie (23,6%) i akatyzja (23,6%) w przypadku SSRI/SNRI. Średnia zmiana masy ciała w 52. tygodniu (obserwowane przypadki) wynosiła +3,1 kg dla bupropionu i +2,4 kg dla SSRI/SNRI. Wywołane leczeniem, potencjalnie istotne klinicznie zaburzenia stężenia glukozy na czczo wystąpiły u 8,3% pacjentów otrzymujących bupropion i u 17,4% pacjentów otrzymujących SSRI/SNRI; w przypadku zaburzeń stężenia cholesterolu całkowitego na czczo częstość ta wynosiła odpowiednio 25,0% i 34,7%. Średnia (SE) zmiana stężenia glukozy na czczo w stosunku do wartości wyjściowej wynosiła 1,4 (1,9) mg/dl w przypadku bupropionu i 2,7 (1,5) mg/dl w przypadku SSRI/SNRI. Wyniki podstawowych pozycji MGH-SFI wskazywały na mniejsze nasilenie zaburzeń w przypadku bupropionu w porównaniu z SSRI/SNRI; w obu grupach większość pozycji MGH-SFI uległa poprawie w 52. tygodniu. Średnia poprawa CGI-S w 52. tygodniu (ostatnia przeniesiona obserwacja) wynosiła -1,4 w przypadku bupropionu i -1,5 w przypadku SSRI/SNRI (próba skuteczności).
Wnioski: Nie było nieoczekiwanych AEs przy długotrwałej adiunkcyjnej terapii aripiprazolem, gdy był dodany do bupropionu lub SSRI/SNRI, a poprawa objawów była podobna między grupami ADT. Funkcjonowanie seksualne u pacjentów z MDD przyjmujących leki przeciwdepresyjne również uległo umiarkowanej poprawie po dodaniu aripiprazolu.
Rejestracja badania: ClinicalTrials.gov: NCT00095745 (9 listopada 2004 r.).