Infrastruktura to, dla Karola Marksa, materialna podstawa, na której zbudowane jest społeczeństwo, obejmująca, w skrócie, gospodarkę: siły i stosunki produkcji. Stamtąd utrzymuje się struktura społeczna, a nad nią nadbudowa, która również zależy od infrastruktury i w której znajduje się na przykład życie kulturalne i ideologiczne. Istnieją jednak inne znaczenia tego terminu, np. gdy chcemy mówić o budowie budynków, wtedy mówimy, że „zainwestowano w infrastrukturę”.
Tak więc dla teorii marksistowskiej to gospodarka, element składowy infrastruktury, podtrzymuje wszelki możliwy rozwój i zmianę społeczną. Dlatego też, gdy zmienia się infrastruktura, nieuchronnie zmieniają się również elementy nadbudowy. Z tego wynika, że nadbudowa (ideologie, ruchy kulturowe, etc.) nie ma autonomii, nie ma własnej „historii”, ale podlega zmieniającym się siłom i stosunkom produkcji infrastruktury.
Ale powiedzieliśmy również, że infrastruktura może być całym zestawem fizycznych i materialnych elementów, takich jak budynki i dzieła znajdujące się w danej przestrzeni. Pojęciem przydatnym do zilustrowania tego zagadnienia jest infrastruktura miejska, która obejmuje cały projekt budynku obsługującego dane miasto. Projekt ten jest planowany przez profesjonalistów takich jak architekci, urbaniści, inżynierowie budowlani. Projektowanie urbanistyczne jest podstawą funkcjonowania i rozwoju działalności w obrębie miasta, dlatego też myśli się o nim strategicznie, aby mogło sprzyjać np. cyrkulacji w jego obrębie.
W tym rozróżnia się infrastrukturę transportową, związaną z sieciami i szlakami transportowymi, zarówno lądowymi, morskimi, jak i powietrznymi (drogi, szosy, porty, kanały, lotniska). Następnie jest infrastruktura związana z sieciami energetycznymi, takimi jak dystrybucja ciepła do ogrzewania, dystrybucja paliw, sieci elektryczne dla gospodarstw domowych. Istnieje również infrastruktura wodna związana z sieciami wody pitnej, systemami kanalizacyjnymi, sieciami recyklingu wody. Nie można też zapominać o sieciach telekomunikacyjnych: telefonii stacjonarnej, telewizji kablowej, sieciach internetowych, sieciach telefonii komórkowej.
Infrastruktura budowlana obejmuje wszystkie formy budownictwa przeznaczonego do funkcjonowania ludzi, od budynków mieszkalnych lub apartamentowców, po szpitale, budynki użyteczności publicznej, szkoły, uniwersytety, parki i przestrzenie rekreacyjne, a także konstrukcje przeznaczone do działalności komercyjnej (takie jak pasaże handlowe lub centra handlowe).
.