Dermot MacMurrough i normańska inwazja na Irlandię

Dermot MacMurrough był królem Leinsteru w XII wieku i jest najbardziej pamiętany jako człowiek, który zaprosił Anglików do Irlandii.
Dermot MacMurrough był człowiekiem głęboko ambitnym, który nie chciał pogodzić się z wygnaniem. Przedostał się na dwór Henryka II w Anglii i zaproponował, że zostanie wasalem króla w zamian za pomoc militarną w odzyskaniu jego królestwa. Król nie udzielił pomocy bezpośrednio, ale pozwolił MacMurroughowi zwrócić się z petycją do anglonormańskich lordów. W tym czasie hrabia Pembroke, Richard de Clare, znany później jako „Strongbow”, zgodził się poprowadzić armię do Irlandii. MacMurrough sprowadził grupę poszukiwaczy przygód do Irlandii w 1167 roku, odzyskał Wexford i czekał na przybycie Strongbowa. The Irish Chieftains nie pozwalają najeźdźców do osiedlenia się jednak i były one stale atakowane i nękane. Na pewnym etapie wydawało się prawdopodobne, że zostaną wypędzeni z kraju, gdyby nie wsparcie udzielone przez Henryka II, który zaniepokoił się ilością władzy i wpływów, jakie Strongbow zgromadził za morzem irlandzkim. Spekuluje się, że Henryk II obawiał się, iż Irlandia może zostać wykorzystana przez Sasów jako baza wypadowa do rozpoczęcia ofensywy na Anglię po ich klęsce pod Hastings w 1066 r. Późniejsza dominacja południowej Walii przez Normanów wynikała z potrzeby utrzymania otwartych linii zaopatrzenia do wschodniej Irlandii.
Dermot MacMurrough zmarł w 1171 r., pozostawiając Strongbowa, który ogłosił się królem Leinsteru. Jego późniejsze poparcie dla Henryka II we Francji sprawiło, że został mianowany gubernatorem Irlandii. Zmarł w 1176 r. cierpiąc na infekcję podczas najazdu irlandzkich rebeliantów.
Większa część Irlandii była nadal pod lokalnymi wpływami i tylko wschodnie wybrzeże, znane jako 'the Pale’, pozostawało pod kontrolą Normanów. Henryk przyznał te ziemie swemu synowi „Jeanowi Sans-terre” (lub Janowi Lacklandowi) w 1185 r., tworząc „Lordship of Ireland”. Wydawało się prawdopodobne, że Irlandia pozostanie pomniejszym królestwem, ale los interweniował. Śmierć jego starszych braci umożliwiła Jeanowi Sans-terre objęcie tronu angielskiego, został królem Anglii Janem, a Pale stało się częścią terytoriów zdominowanych przez Anglików.

Demot MacMurrough przez wieki był obarczany winą jako człowiek, który spowodował lub przynajmniej ułatwił inwazję i późniejsze podporządkowanie Irlandii przez przybyszów z zewnątrz. Ostatnie rewizje tej historii były jednak mniej krytyczne wobec jego działań. Mimo tej bardziej wspaniałomyślnej interpretacji jego działań, to właśnie żądza władzy Dermota MacMurroughsa, sprowadzenie Anglików do Irlandii, będzie zawsze najbardziej zapamiętana.