ABSTRACT :
Cel tego badania był dwojaki: (1) określenie charakterystycznego wyglądu MR ścięgien ksantomatycznych w heterozygotycznej rodzinnej hipercholesterolemii oraz (2) określenie, która z dwóch technik obrazowania, sonografia liniowa wysokiej częstotliwości czy obrazowanie MR, jest lepsza w wykrywaniu ksantomów.
Sonografię i obrazowanie MR wykonano w celu oceny ścięgien Achillesa u 10 pacjentów (20 ścięgien) z heterozygotyczną rodzinną hipercholesterolemią. Do sonografii użyto przetworników o częstotliwości 7,5 (dziewięciu pacjentów) i 10,0 MHz (jeden pacjent). Obrazy T1-zależne, protonowe i T2-zależne MR uzyskano przy 0,5 T (czterech pacjentów) i 1,5 T (sześciu pacjentów), w tym obrazy T1-zależne z supresją tłuszczu (sześciu pacjentów) i supresją wody (jeden pacjent) przy 1,5 T. Odnotowano nieprawidłowości ścięgien wykryte za pomocą obu technik i porównano wyniki.
We wszystkich ścięgnach sonogramy wykazały ogniskowe zmiany hipoechogeniczne zgodne z ksantoma. Obrazy MR nie wykazały zmian ogniskowych. Zamiast tego, wszystkie sekwencje impulsów wykazały rozproszony plamisty lub siateczkowaty wzór lub oba na obrazach osiowych. Ten plamisty lub siateczkowaty wygląd był bardziej oczywisty na obrazach T1-zależnych z tłumieniem tłuszczu i znacznie mniej widoczny na obrazach T1-zależnych z tłumieniem wody. Rozdzielczość kontrastu była subiektywnie lepsza na sonogramach niż na obrazach MR we wszystkich przypadkach.
Wygląd plamisty lub siateczkowaty jest charakterystyczną, jeśli nie patognomoniczną, cechą MR ścięgien ksantomatycznych i prawdopodobnie jest spowodowany obrzękiem lub zapaleniem, a nie wewnątrzścięgnistym lipidem. Jednak zlokalizowane złogi lipidowe wykryte na sonogramie są łatwiejsze do oceny ilościowej niż zmiany widoczne na obrazach MR. Dlatego uważamy, że sonografia, a nie obrazowanie MR, jak to miało miejsce w naszym badaniu, jest techniką z wyboru w wykrywaniu ksantomów.