Hormony tarczycy są krytyczne dla strukturalnego i funkcjonalnego rozwoju jądra, a komórki Sertoliego są uważane za prawdziwe komórki docelowe dla trójjodotyroniny (T3). Jednakże rola hormonów tarczycy w dorosłym jądrze wydaje się być minimalna, a mechanizm, za pomocą którego wpływają one na funkcję jądra, nie jest znany. Ze względu na istniej±c± barierę krew-j±dro stężenie hormonów tarczycy w osoczu nasienia jest niższe niż w osoczu krwi. Stwierdzono, że T3 może docierać do jądra nie tylko z krążenia, ale również z miejscowej enzymatycznej konwersji tyroksyny do T3. Obecność aktywności enzymatycznej odpowiedzialnej za 5′-dejodynację tyroksyny i lokalne wytwarzanie T3 stwierdzono również w osoczu nasienia knura. 5′-dejodinaza (5′-D) w osoczu nasienia okazała się być w przeważającej mierze niewrażliwym na propylotiouracyl (PTU) izoenzymem typu II, stwierdzonym dotychczas w tkankach, gdzie odgrywa rolę w sygnalizacji parakrynnej. Zawiera on w swojej cząsteczce selenocysteinę (inhibicja przez aurotioglukozę), ma pozorne Km dla odwrotnej T3 jako substratu 0,36 nM i Vmax 23,8 fmol I-/mg białka/min. Ponieważ 5′-D w osoczu nasienia jest częściowo, ale niekonkurencyjnie, hamowana przez PTU, nie można wykluczyć obecności w osoczu nasienia dwóch izoenzymów 5′-D (typu I i II). Aktywność 5′-D w jądrach wzrosła znacząco między 3 a 4 tygodniem, a wzrost ten był równoczesny ze wzrostem wielkości jąder. Zależność między przyrostem masy jąder a wiekiem wykazywała podobną charakterystyczną zmianę i odpowiadała zmianie aktywności 5′-D. W przeciwieństwie do gryzoni, jądro świni przedpokwitaniowej posiada receptory hormonów tarczycy w komórkach Sertoliego, co sugeruje, że u rosnących prosiąt, jądrowa 5′-D jest kluczowym czynnikiem regulującym lokalną podaż biologicznie aktywnego T3 i jest istotnym czynnikiem w funkcji parakrynnej jąder. Prezentowane wyniki są pierwszą demonstracją i charakterystyką 5′-deiodynazy w plazmie nasienia.