Background: Ropień wewnątrzbrzuszny (intra-abdominal abscess – IAA) jest powikłaniem u 2-3% pacjentów poddawanych appendektomii. Zwykle postępowanie polega na długotrwałym podawaniu antybiotyków i drenażu IAA. Od 2006 r. w naszym oddziale zdecydowano się na stosowanie wczesnej ponownej laparoskopii i płukania u pacjentów z utrzymującą się sepsą po appendektomii. Celem pracy była ocena wyników wczesnego płukania laparoskopowego u chorych z cechami przetrwałej sepsy wewnątrzbrzusznej i porównanie ich z wynikami drenażu przezskórnego i otwartego po appendektomii IAA.
Metody: Retrospektywny przegląd opisów przypadków przeprowadzono dla wszystkich pacjentów mających laparoskopowe wypłukanie, przezskórny drenaż lub otwarty drenaż po appendicektomii w okresie od stycznia 2006 r. do grudnia 2017 r.
Wyniki: W tym okresie wystąpiło 4901 appendicektomii. U czterdziestu jeden (0,8%) pacjentów wykonano laparoskopowe wypłukanie, u 16 (0,3%) drenaż przezskórny, a u 6 (0,1%) drenaż otwarty. Dane demograficzne, stopień ASA i patologia przy pierwotnej appendektomii były podobne. Średni czas po appendektomii był istotnie krótszy w przypadku płukania laparoskopowego (4,1 dnia vs. 10,1 i 9,0 dni, p = <0,003). Średni czas do ustąpienia SIRS był istotnie krótszy (2,0 dni vs. 3,3 i 5,2 dni, p <0,02). Zachorowalność i długość pobytu były podobne.
Wnioski: Wczesne laparoskopowe wypłukanie uporczywej sepsy wewnątrzbrzusznej może być alternatywą dla postępowania nieoperacyjnego i opóźnionej interwencji w IAA i może dawać lepsze wyniki niż drenaż przezskórny lub drenaż otwarty. Konieczne jest przeprowadzenie prospektywnego randomizowanego porównania w celu dalszej oceny wskazań i roli wczesnego laparoskopowego wypłukania po appendektomii.