Dodanie 1-4% mas.% litu do konwencjonalnego stopu Al-Cu-Mg pozwala na uzyskanie niższej gęstości i wyższych właściwości mechanicznych, które są atrakcyjne dla zastosowań lotniczych. W niniejszej pracy przeprowadzono podstawowe badania obejmujące ewolucję fazy i mikrostruktury, skutkującą umocnieniem, stopu AA2195 w celu zaobserwowania możliwości jego produkcji na poziomie komercyjnym. Oceniono sekwencję i kinetykę wytrącania podczas wyżarzania z uwzględnieniem zmian temperatury i czasu przetrzymywania. Mikrostruktury ujawniły tworzenie i ewolucję w reprezentatywnych wydzieleń, w tym θ (Al2Cu), ß′ (Al3Zr), i T (AlxLiyCu) serii. Stopy aluminium mają niską twardość, moduł i wytrzymałość przed starzeniem, ale wytrącenia, takie jak θ′ (Al2Cu), ß′ (Al3Zr) i T1 (Al2LiCu) wykazują zwiększone właściwości mechaniczne AA2195 hartowane z powodu ich interakcji z dyslokacji. Jednak dłuższy czas przetrzymywania i wyższa temperatura wyżarzania powodują znaczny spadek właściwości mechanicznych ze względu na obecność niespójnych wydzieleń (faza θ) i koagulacji wydzieleń poprzez dyfuzję ziarna-granica. W niniejszej pracy uzyskano wytrzymałość na rozciąganie 560 MPa po obróbce cieplnej bez hartowania. Wartość ta nigdy nie została osiągnięta w innych badaniach. Maksymalna wytrzymałość podawana była jako 500 MPa bez procesu hartowania roboczego.
.