Uznane za przynoszące korzyści zdrowotne konsumentom, probiotyki takie jak Lactobacillus acidophilus są powszechnie włączane do fermentowanych produktów mlecznych na całym świecie; wśród których jogurt jest popularnym nośnikiem. Aby zmaterializować większość przypuszczalnych korzyści zdrowotnych związanych z probiotykami, odpowiednia ilość żywych komórek musi być dostarczona w momencie spożycia. Jednakże, utrata ich żywotności podczas przechowywania w lodówce została już wcześniej wykazana. W tym badaniu skupiono się na wpływie kultur starterowych jogurtu na przeżywalność pięciu szczepów L. acidophilus, ze szczególnym uwzględnieniem niskiego pH i produkcji kwasu. Analizowano również różnice w przeżywalności poszczególnych szczepów L. acidophilus. W tym celu co tydzień podczas przechowywania w temperaturze 4°C oznaczano liczbę żywych komórek L. acidophilus w różnych rodzajach jogurtów wyprodukowanych z użyciem samego Streptococcus thermophilus, samego L. delbrueckii ssp. bulgaricus, obu gatunków kultur starterowych lub glukono-delta-laktonu (GDL). Wszystkie rodzaje jogurtów, z wyjątkiem pasteryzowanych, były współfermentowane z L. acidophilus. Przesącz jogurtowy analizowano pod kątem obecności substancji hamujących oraz ilości nadtlenku wodoru. Kultury starterowe nie miały wpływu na namnażanie się L. acidophilus, ponieważ wszystkie szczepy osiągnęły wysoki poziom w 0. dniu przechowywania. Przez cały 28-dniowy okres przechowywania liczba komórek L. acidophilus PIM703 i SBT2062 pozostawała na stałym poziomie (~6 × 10(7)CFU/g) w jogurtach wytworzonych z użyciem obu kultur starterowych, podczas gdy liczba komórek ATCC 700396 i NCFM została zredukowana maksymalnie odpowiednio o 3 i 4,6 log. Gdy kultury starterowe zastąpiono GDL, wszystkie szczepy przeżyły dobrze, co sugeruje, że niskie pH nie było krytycznym czynnikiem decydującym o ich przeżyciu. Ponadto, przesącz zebrany z jogurtów wyprodukowanych z użyciem kultur starterowych wykazywał wyższą aktywność inhibicyjną wobec L. acidophilus niż ten wyprodukowany z użyciem GDL. Obecność żywych kultur starterowych była niezbędna do negatywnego wpływu na przeżywalność niektórych szczepów, gdyż jogurty pasteryzowane nie miały wpływu na ich przeżywalność. W szczególności, efekt hamujący wywierany przez L. delbrueckii ssp. bulgaricus na L. acidophilus NCFM był silniejszy niż na S. thermophilus, nie obserwowano jednak takiego samego efektu na SBT2062. Inhibicja wobec komórek NCFM znajdujących się w fazie stacjonarnej może być spowodowana podwyższonym poziomem nadtlenku wodoru wytwarzanego przez L. delbrueckii ssp. bulgaricus. Określenie czynników wpływających na różnice w cechach przeżywalności pomiędzy szczepami probiotycznymi doprowadzi do bardziej efektywnego dostarczania korzyści zdrowotnych w mlecznych produktach fermentowanych poprzez ukierunkowane interwencje technologiczne.