Europejski jesiotr morski

Europejski jesiotr (Acipenser sturio), znany również jako jesiotr atlantycki lub jesiotr pospolity, jest gatunkiem jesiotra występującym wcześniej na większości wybrzeży Europy. Jest on anadromiczny i rozmnaża się w rzekach. Obecnie jest to gatunek krytycznie zagrożony. Chociaż czasami używano nazwy jesiotr bałtycki, obecnie ustalono, że jesiotr z regionu Bałtyku to A. oxyrinchus, gatunek ograniczony do atlantyckiego wybrzeża Ameryki Północnej.

.

jesiotr europejski
Acipenser sturio
Klasyfikacja naukowa
Kingdom:
Phylum:
Class:
Order:
Family:
Genus:
Species:	A. sturio
Nazwa binomialna
Acipenser sturio Linnaeus, 1758
Synonimy
Lista Acipenser attilus Rafinesque 1820 corrig. Gray 1851 Acipenser latirostris Parnell 1831-.37 Acipenser hospitus Krøyer 1852 Acipenser thompsonii Ball 1856 Acipenser sturioides Malm 1861 Acipenser yarrellii Duméril 1867 Acipenser (Huso) milberti Duméril 1870 . Acipenser (Huso) fitzingerii Valenciennes ex Duméril 1870 Acipenser (Huso) ducissae Duméril 1870 Acipenser (Huso) nehelae Duméril 1870 Acipenser (Huso) podapos Duméril 1870 Acipenser (Huso) valenciennii Duméril 1870 Acipenser laevissimus Valenciennes ex Duméril 1870 Acipenser europaeus Brusina 1902 Acipenser shipus Güldenstädt 1772 non Lovetzky 1834 Antacea shipa (Güldenstadt 1772) . Antaceus shipus (Güldenstadt 1772) Shipa shipa (Güldenstädt 1772) Sturio vulgaris Rafinesque 1810 Acipenser vulgaris (Rafinesque 1810) Billberg 1833 Acipenser atlanticus Rafinesque 1820 corrig.

Głowa europejskiego jesiotra morskiego

Nowo wykluta.wykluła się larwa

Klinowata głowa jesiotra morskiego zakończona jest długim czubkiem. Na części twarzowej znajdują się liczne wrażliwe zadziory. Płetwy grzbietowe znajdują się bardzo daleko do tyłu na ciele. Na ciele ryby znajduje się pięć podłużnych linii dużych płytek kostnych. Żołądek jest żółty, a grzbiet brązowoszary.

Ten jesiotr może osiągnąć 6 m (20 stóp) i 400 kg (880 lb) wagi, ale bardziej powszechna długość to 1,25 m (4 ft 1 in). Mogą osiągnąć wiek 100 lat, i mają późno dojrzałość płciową (12 do 14 lat dla samców i 16 do 18 lat dla samic).

Znajdują się na wybrzeżach Europy, z wyjątkiem najbardziej na północ wysuniętych regionów i regionu bałtyckiego, i rzadko nawet były znane do przekroczenia Oceanu Atlantyckiego do wybrzeży Ameryki Północnej. Podobnie jak wiele innych jesiotrów, jesiotry te odbywają tarło w rzekach położonych w głębi lądu od wybrzeża. Pomimo szacowanego zasięgu występowania, jesiotry stały się tak rzadkie, że rozmnażają się jedynie w dorzeczu Garonne we Francji. Projekty ochrony tego gatunku obejmują reintrodukcję opartą na osobnikach pochodzących z akwakultury, przy czym pierwsze wypuszczenia miały miejsce w 1995 roku. Na przykład 87 jesiotrów zostało eksperymentalnie wypuszczonych w Renie w pobliżu Nijmegen w 2012 i 2015 roku .

Podobnie jak inne jesiotry, jedzą mięczaki i skorupiaki, które znajdują za pomocą swoich zadziorów.

Na początku XIX wieku ryby te były szeroko wykorzystywane do produkcji kawioru, ale od 1982 roku są gatunkiem chronionym w Europie.

.